سفر در زمان به چه شرطی ممکن است؟ آیا چنین سفر بی سابقه ای باید با یک شی با جرم بی نهایت صورت گیرد. در ادامه آخرین مدل ارائه شده برای سفر در زمان را بیشتر توضیح خواهیم داد.
سفر در زمان همواره یک موضوع بسیار هیجان انگیز برای انسان بوده است. موضوع زمانی جذاب تر می شود که از منظر تئوریک سفر در زمان محتمل تعریف شده است، اما چرا در عمل چنین چیزی تاکنون محقق نشده است؟ بر اساس مدل جدید که اخیرا ارائه شده، سفر در زمان باید با یک شی با جرم بی نهایت صورت گیرد.
فیزیکدان ها در راس علاقمندان به مقوله سفر در زمان قرار دارند. آنها درصدد هستند تا ثابت کنند که انسان می تواند در زمان آینده سفر کند و خود را به آینده های دور دست برساند. اگر انسان بتواند با سرعت نور حرکت کند و یا در یک سیاه چاله سفر نماید، زمان از حرکت بازخواهد ایستاد و لذا می توان خود را به زمان های آینده رساند.
همچنین بخوانید؟
اما در این بین یک سوال دیگر مطرح می شود که آیا در صورت سفر به آینده می توانیم به زمان گذشته برگردیم؟ اخیرا مدل جدیدی معرفی شده که بر اساس آن به نظر می رسد ساختن یک ماشین زمان برای سفر در زمان کار چندان پیچیده ای هم نباشد!
منحنی بسته زمانی و امکان سفر در زمان
بر اساس نظریه نسبیت عام انیشتین می توان زمان را به قدری خم کرد که دو سوی آن به هم وصل شود و یک لوپ بسته را تشکیل دهد. اگر در مسیر این لوپ حرکت کنید زمان گذشته را رها می کنید، اما باز هم به آن باز می گردید. با این وجود به خاطر نخواهید داشت که باز هم به زمانی که قبلا بوده اید باز می گردید. این ساختار را منحنی زمانی بسته (CTC)می نامند.
این خم شدگی میتواند راهی را در میان فضا زمان ایجاد کند که به نقطه اصلی آغازین خود باز میگردد. منحنی زمانی بسته باعث ناامیدی دانشمندان شده، زیرا آنها با تضادهای زیادی مانند تضاد پدربزرگ روبرو شدند که بر اساس آن، سفر در زمان ممکن نیست، زیرا انسان نمیتواند پدربزرگ خود را پیش از تولدش ملاقات کند.
ماشین های زمان محصول طرح هایی می باشند که مربوط به سفرهایی با سرعت فرانور هستند و نگاه ما را به نحوه عملکرد کیهان تغییر می دهند. طی چند دهه گذشته فیزیکدان های مشهوری چون استیون هاوکینگ و کیپ ثورن بر روی مدل های ماشین زمان کار کرده اند.
آنها معتقدند که طبیعت، لوپ زمان را ممنوع کرده است. در این زمینه هاوکینگ شفاف تر توضیح می دهد؛ وی معتقد است طبیعت اجازه دستکاری زمان گذشته را نمی دهد و همین امر بر ابهامات مربوط به امکان سفر در زمان خواهد افزود. آنچه که در گذشته رخ داده قابل تغییر نیست و به هیچ عنوان نمی توان به گذشته سفر کرد و مسیر تاریخ را عوض نمود.
سفر در زمان بدون نیاز به جرم منفی
برای سفر در زمان نیازمند ماده ای عجیب و نامتعارف هستیم. این ماده عجیب همان ماده با جرم منفی است. اما ماده ای با جرم منفی در طبیعت وجود ندارد. اخیرا مدل دیگری از ماشین زمان برای سفر در زمان معرفی شده که نیازی به ماده با جرم منفی ندارد و از یک طراحی ساده برخوردار است.
این مدل مرکب از دو خودرو خیلی بلند است. این خودروها از مواد عجیبی که در طبیعت یافت نمی شود ساخته نشده اند. جرم آنها هم مثبت است. دو خودرو یاد شده به موازات هم پارک کرده اند. یکی ازاین خودروها به سرعت حرکت کرده و دیگری را جا می گذارد. در این ساختار، لوپ زمان را می توان در فضای بین دو خودرو پیدا کرد. در این مدل اگر بخواهیم در داخل لوپ زمان حرکت کنیم می توانیم موقعیت زمانی خود را در هر لحظه تشخیص دهیم.
این مدل با چالش هایی همراه است. این مدل نیازمند آن است که مرکز هر یک از خودروها دارای چگالی بی نهایت باشد. هر خودرو باید در برگیرنده تکینگی هایی با چگالی، درجه حرارت و فشار بی نهایت باشد. این تکینگی با تکینگی داخل سیاه چاله ها که آنها را غیرقابل دسترس می کند تفاوت است. تکینگی های این مدل قابل مشاهده بوده و دارای تاثیرات فیزیکی واقعی هستند.
البته فیزیک دان ها انتظار ندارند که چنین ابزار و اشیاء خاصی در طبیعت وجود داشته باشند و لذا انتظار نداشته باشید که در آینده ای نزدیک شاهد خلق ماشین زمان توسط انسان باشیم.