گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
پروژه مخفی یوفو/بشقاب پرنده پنتاگون، بخشی از تلاش‌های رسمی و فوق سری این کشور در خصوص بحث اشیا ناشناس پرنده یا همان یوفوها (UFO) بوده که رئیس سابق آن به تازگی اطلاعات عجیبی را در مورد آن افشا کرده است.
افسر اطلاعاتی، لوئیس الیزاندو (Luis Elizondo) که در سال‌های گذشته به عنوان رئیس پروژه مخفی یوفو پنتاگون فعالیت داشت، به تازگی در مستندی که از شبکه هیستوری پخش شد داستان‌های جالبی را در مورد این فعالیت‌های سری افشا کرد.
پروژه مخفی یوفو یا همان بشقاب پرنده پنتاگون
برنامه مخفی یوفو وزارت دفاع آمریکا به صورت رسمی با نام «برنامه شناسایی تهدیدهای پیشرفته هوایی» (AATIP) شناخته می‌شود که در سال 2007، با هدف تحقیق در مورد گزارش‌های برخورد با یوفوها یا همان اشیا ناشناس پرنده که در عامیانه به آنها بشقاب پرنده گفته می شود، به جریان افتاد. الیزاندور هم که برای مدتی به عنوان سرپرست این برنامه فوق سری فعالیت داشت، در سال 2017 به دلیل واکنش نامناسب مقام‌های رسمی به یافته‌های پروژه و همچنین نادیده گرفتن خطرات احتمالی یوفوها، از سمت خود کناره‌گیری کرد.
در همان سال این افسر اطلاعاتی وجود پروژه مخفی یوفو پنتاگون را در گزارشی از روزنامه نیویورک تایمز تایید کرد و اطلاعاتی را در مورد فعالیت‌های سری پروژه افشا کرد. با این حال پس از گذشت دو سال از انتشار گزارش، الیزاندو مجددا تصمیم به صحبت در مورد برنامه AATIP گرفته و در مستندی جنجالی از شبکه هیستوری به نام “Unidentified: Inside America’s UFO Investigation” که در 31 می پخش شد، داستان‌هایی جالب‌توجه را نقل کرده است.
البته برخلاف آنچه انتظار می‌رود الیزاندو ارتباط بشقاب پرنده های مورد بررسی، با حیات فرازمینی و موجودات فضایی را تایید نکرد، اما همانطور که او در مصاحبه‌ای با وب سایت لایو ساینس اظهار کرده، صحبت در رابطه با فعالیت‌های تحقیقاتی در مورد اشیا پرنده ناشناس و پروژه مخفی یوفو وزارت دفاع مردم و مقامات را تشویق می‌کند که راحت‌تر با این موضوع کنار بیایند. الیزاندو می‌گوید که از بین بردن تابو موجود در مورد یوفوها می‌تواند تاثیر مهمی بر روی روشن‌تر شدن ابهامات این بحث پیچیده و عجیب داشته باشد و مقابله با خطرات احتمالی ناشی از اشیا ناشناس پرنده را به مراتب ساده‌تر می‌کند.
پروژه کتاب آبی؛ بررسی پدیده بشقاب پرنده ها توسط پنتاگون
پدیده یوفو برای مدت‌ها توجه جهانیان را به خود جلب کرده و مقامات رسمی هم تقریبا همیشه برای شناسایی این اجسام ناشناس در تکاپو بوده‌اند؛ پیش از پروژه مخفی یوفو وزارت دفاع آمریکا این کشور در قالب برنامه‌ای به نام «پروژه کتاب آبی» “Project Blue Book” که بین سال‌های 1952 تا 1969 در جریان بود، 12 هزار گزارش در مورد برخورد با اشیا ناشناس پرنده را به صورت رسمی مورد بررسی قرار داد.
در طول فعالیت ده ساله الیزاندو در برنامه AATIP هم گزارش‌های مختلفی از جمله پرواز مافوق صوت یوفوها، بررسی شد؛ یوفوهایی با سرعتی حدودا 5 برابر سرعت صوت که در ظاهر هیچ وسیله پروازی و یا تجهیزاتی مانند موتور به منظور ایجاد نیروی لازم برای حرکت نداشتند.
تجهیزات کنونی پروازی محدودیت‌هایی را در مورد فشارهای وارده به وسایل و خلبان‌های هدایت‌کننده جت‌ها دارند و نیروهای گرانشی یا همان نیروهای جی قابل‌تحمل برای آنها اصلا قابل مقایسه با آنچه در مورد یوفوها گزارش شده نیست.
به عنوان مثال یکی از شگفت‌انگیزترین جت‌های جنگی ارتش آمریکا هواپیمای F-16 است که تنها توانایی رسیدن به شتاب 16 تا 18 برابر شتاب جاذبه زمین یا همان جی را دارد و بدن انسان هم فقط می‌تواند که شتاب 9 جی را برای مدت زمان بسیار کوتاهی تحمل کند. با این وجود الیزاندو می‌گوید که شتاب‌هایی معادل 400 تا 500 جی هم در مورد برخی از اشیا پرنده ناشناس گزارش شده است!
در بین سال‌های 2007 تا 2017، برخی از گزارش‌هایی که به دست کارشناسان AATIP رسیده بود به پروازهای آزمایشی پهپادهای نظامی و یا تازه‌ترین موشک‌های توسعه‌یافته ارتباط داده شده بودند، اما تعدادی از موارد برخورد با یوفوها به هیچ وجه قابل توجیه نبودند. با این وجود الیزاندو می‌گوید که شواهد هنوز به قدری نیستند که ارتباط موجودات فضایی با این پدیده‌ها را تایید کنند.
این افسر اطلاعاتی در عوض احتمال دیگری را در مورد ارتباط یوفوها با تکنولوژی‌های سری و ناشناخته سایر ابرقدرت‌های جهانی، مطرح می‌کند؛ او می‌گوید که در صورت دستیابی سایر کشورها به فناوری‌های فوق پیشرفته، مقامات آمریکایی باید تحقیقات مربوط به خطر اشیا ناشناس پرنده را جدی‌تر بگیرند.
همچنین، الیزاندو معتقد است که مخفی نگه‌داشتن چنین تحقیقات و اطلاعاتی تنها باعث تقویت داستان‌های مضحک مربوط به موجودات فضایی و بشقاب پرنده می‌شود و افکار عمومی باید در رابطه با پدیده یوفو آگاه‌تر باشد. این کارشناس سابق وزارت دفاع می‌گوید که اطلاع‌رسانی در مورد برخورد با اشیا ناشناس پرنده به اندازه آگاه کردن جامعه در مورد خطر موشک‌های کره شمالی اهمیت دارد.
