طبق اعلام ناسا در ماموریت جدید این سازمان فضایی کاوشگر پرنده دراگون فلای (Dragonfly) به قمر تایتان سیاره زحل فرستاده خواهد شد. ناسا ماموریت اصلی این کاوشگر را مطالعه سطح دهانه سلک (Selk) و یافتن شواهد حیات در سطح تایتان اعلام کرد.
سازمان فضایی ناسا قصد دارد در ماموریت جدید خود کاوشگر پرنده دراگون فلای (Dragonfly) را به تایتان، بزرگترین قمر سیاره زحل ارسال کند. ابعاد این کاوشگر بدون چرخ همانند مریخ نورد کنجکاوری (Curiosity) است و انرژی هستهای نیروی این کاوشگر بدون سرنشین را تامین خواهد کرد. دراگون فلای از 8 موتور بهره میبرد تا بتواند در اتمسفر تایتان مولکولهای آلی را شناسایی کند و همچنین به این موضوع پی ببرد که آیا در گذشته بر روی این قمر حیات وجود داشته است یا خیر.
همچنین بخوانید:
جزئیات کاوشگر پرنده دراگون فلای ناسا
این پروژه برای ناسا یک جاهطلبی بزرگ محسوب میشود؛ زیرا ناسا قصد دارد یک کاوشگر پرنده رباتیک را به فاصله 4.1 میلیارد کیلومتری از سیاره زمین بفرستد تا در اتمسفر متانی تایتان پرواز کند. گفتنی است دمای اتمسفر تایتان منفی 179 درجه سانتیگراد است که میتواند آب را به یخ و به سختی گرانیت تبدیل کند. البته از نظر مهندسی این پروژه ناسا تحقق پیدا خواهد کرد. ناسا در گذشته در ماه و مریخ کاوشگر فرستاده است، اما باید بدانید جاذبه تایتان 0.133 گرانش زمین بوده و اتمسفر آن 4 برابر چگالتر از زمین است؛ چنین اعدادی نشان میدهد که پرواز در اتمسفر تایتان نسبت به زمین آسانتر خواهد بود.
سطح تایتان از دریاچهها، دریاها و جریانهای ایجاد شده از هیدروکربنهای مایع و تپههای شنی تشکیل شده از برفهای آلی متعددی برخوردار است که این شرایط باعث خواهد شد کاوشگرهای چرخدار برای حرکت در سطح آن با مشکلات متعددی مواجه شوند و به همین دلیل طراحان میتوانند از کاوشگر قایقی نیز برای بررسی این قمر استفاده کنند، اما ناسا ایده ساخت کاوشگر پرنده را برگزیده است. طبق اعلام ناسا کاوشگر پرنده دراگون فلای در سال 2026 میلادی به فضا پرتاب میشود و سرانجام در سال 2034 به قمر تایتان خواهد رسید و اکنون مهندسان همچنان در حال ساخت آن هستند.
مهندسان ناسا قصد دارند یک کاوشگر در ابعاد مریخ نورد کنجکاوی طراحی کنند که از یک جفت پایه فرود، 8 موتور یک متری و یک باتری هستهای که توسط ژنراتور رادیو حرارتی (RTG) شارژ میشود، برخوردار خواهد بود. دراگون فلای میتواند در ارتفاع 4 هزار متری با سرعت 36 کیلومتر در ساعت پرواز کند که محدوده پرواز آن نیز 8 کیلومتر خواهد بود. این کاوشگر رباتیک بر روی یک موشک سوار و به فضا پرتاب خواهد شد و پس از رسیدن به سیاره زحل با کمک یک چتر نجات در سطح خشک تایتان در حوزه استوایی آن فرود میآید. پس از فرود این کاوشگر ماموریت اولیه 2.7 ساله خود را شروع خواهد کرد. طبق برنامه، دراگون فلای در طول شبهای قمر تایتان شارژ خواهد شد تا بتواند در طول روز در محدوده 175 کیلومتری به بررسی بپردازد.
دراگون فلای در طول پرواز به کمک دوربینهایی که بر روی دکل آن نصب شده است، طیفسنج جرمی، طیفسنج اشعه گاما و نوترونی و بستههای ژئوفیزیک و هواشناسی قمر تایتان را مورد بررسی قرار خواهد داد. ناسا ماموریت اصلی این کاوشگر پرنده را مطالعه سطح دهانه سلک (Selk) عنوان کرده است که احتمال دارد در گذشته به میزان دهها هزار سال میزبان آب مایع و مولکولهای آلی باشد. انتظار میرود علاوه بر بررسی تایتان بتوان در خصوص علائم حیات در گذشته و حال این سیاره نیز اطلاعاتی را به دست آورد. توماس زوربوچن، مدیر ارشد علوم ناسا در خصوص این پروژه عنوان کرد:
قمر تایتان همانند سایر مکانهای دیگر منظومه شمسی دارای تفاوتهای متعدد است و دراگون فلای به سایر ماموریتهای ما شباهتی ندارد. بدون شک اینکه یک کاوشگر بتواند بر روی تپهها و دریاهای تایتان که به عنوان بزرگترین قمر سیاره زحل محسوب میشود، پرواز کند، بسیار هیجانانگیز خواهد بود. انتظار داریم دراگون فلای در خصوص منشا حیات اطلاعات زیادی را ارائه دهد.