بونسای، دارْسان یا یا درختریزههای ژاپنی هنر پرورش درختان و گیاهانی است که در اندازهٔ کوچک ایجاد میشوند. از نظر لغوی بُن به معنی بشقاب، سینی یا گلدان و سای به معنی کشت و کار است و بونسای را کاشته شده در سینی معنی کردهاند؛ اما نه هر گلدانی و گیاهی. پا کوتاه کردن یک درخت و کاشت در گلدان کوچک متضمن هرس و نگهداری خاص است که با هرس دیگر درختان در باغ متفاوت است. از آنجا که پیراستن گیاه به صورت بونسای تقلید شکل درخت در مقیاس کوچکتر است، فرهنگستان زبان فارسی برای واژه بونسای برابر فارسی دارسان (همانند دار و درخت) را برگزیده است .
فرهنگ چین و به ویژه ژاپن در آفرینش چشمانداز فضای سبز بر این است که کل طبیعت را یکجا به باغ منتقل کنند. نه مانند غربیها که بخشی از طبیعت را به عنوان باغ تلقی میکنند. ژاپنیها طبیعت را دوست دارند، نه رونوشت از آن را؛ و باغسازی غربی را رونوشت از طبیعت میدانند. بُنسایی نوعی از باغبانی هنری است که از قدیم در چین و ژاپن به روشهای مختلف متداول بوده و هم اکنون کل جهان از این هنر با اطلاع هستند و کم و بیش آن را به طور نسبی به اجرا در میآورند.
در ادامه شاهد تصاویری از نمونه های مختلف بنسای و بن سای مینی باشید .