ایستگاه فضایی چین موسوم به تیانگونگ-۲ (Tiangong-2)، به صورت کنترل شده از مدار خارج و وارد اتمسفر زمین شد. مانوری که سوختن آن را در پی داشت و پس از تقسیم شدن به قطعات کوچک، درون اقیانوس آرام جنوبی سقوط کرد.
دومین ایستگاه فضایی چین که حالا عمر آن پایان یافته است، در سال 2016 به فضا پرتاب شده بود. چینیها تیانگونگ 2 را به عنوان یک بستر آزمایشی برای تکنولوژیهای در حال توسعهی خود عازم فضا کرده بودند و بسیار بیشتر از آنچه که انتظار میرفت عمر کرد؛ بالای 1000 روز!
هرچند که برخی از ماموریتهای تیانگونگ ۲ سرنشیندار بود؛ اما بسیاری از آزمایشهای طراحی شده برای تست شرایط کمجاذبه و سوختگیری مجدد در مدار پایین، بدون سرنشین اجرا شد.
آزمایشی موسوم به POLAR-2 توسط ائتلافی متشکل از سازمانهای چینی، آلمانی، سوئیسی و لهستانی به اجرا درآمد. این یکی از شش آزمایش منتخب برای «قطبشسنجی انفجار پرتوی گاما» بود. آزمایشهای دیگری هم بودند که در حیطه بیوتکنولوژی، اخترشناسی و پزشکی فضایی میگنجیدند و سازمانهای آمریکایی نیز در اجرای آنها مشارکت داشتند.
به دلیل کوچک بودن Tiangong-2 و محیط نامناسب آن برای زندگی، حداکثر مدت اقامت فضانوردان در آن به یک ماه محدود میشد. این ایستگاه فضایی چین تنها 8 تن وزن داشت و ابعاد آن قابل قیاس با ایستگاه فضایی بین المللی نبود.
اما از آنجایی که چین میخواهد فضانوردان بیشتری را به فضا اعزام کند و شمار ماموریتهای سرنشیندار را از یک مورد در سال به پنج برساند، ایستگاه فضایی دیگری را جایگزین تیانگونگ 2 خواهد کرد. سازمان مهندسی فضایی چین (CMSEO) اخیرا از قصد خود برای پرتاب ماژول تیانهه-۱ (Tianhe-1) در سال 2020 خبر داد.
البته قبل از راهی کردن تیانهه 1 به فضا، چین یک مدل غیر پروازی را در پایان سال 2019 امتحان خواهد کرد. پس از آن هم پرواز آزمایشی Long March 5B را خواهیم داشت و اگر همه چیز به خوبی پیش رفت، تیانهه-1 میتواند ماموریت خود را آغاز کند. در سالهای 2021 و 2022 هم، چین دو ماژول آزمایشی دیگر را پرتاب خواهد کرد. این کشور همچنین برنامههایی برای ارسال محموله و اجرای ماموریتهای انسان محور در همان سالها دارد.
ظاهرا ایستگاه فضایی جدید چین، ظرفیت میزبانی از سه فضانورد را خواهد داشت و یک تلسکوپ فضایی نیز همسفر آن در مدار خواهد بود.
به تیانگونگ 2 برگردیم که خروج برنامهریزی شدهی آن از مدار، یک سال پس از سقوط کنترل نشدهی تیانگونگ 1 به وقوع پیوست. نخستین ایستگاه فضایی چین در سال 2018 با انحراف از مدار حرکت خود، پیش از زمان برنامهریزی شده به جو زمین وارد و بر فراز یک منطقه خالی از سکنه متلاشی شد. تیانگونگ 1 در سال 2011 به فضا پرتاب شده بود و نقش خود را به عنوان یک پلتفرم آزمایشی برای پروژههای بزرگتر، ایفا کرد.
اما حالا که تیانگونگ 2 حدود یک سال بیش از زمان مورد انتظار دوام آورده بود، چینیها تصمیم گرفتند پیش از تکرار اتفاق مشابه، خود به عمر آن پایان بدهند تا روی مکان سقوط کنترل داشته باشند. جالب اینکه سازمان فضایی چین پروسه خروج تیانگونگ 2 از مدار را به یک کوییز تبدیل کرد و از طریق شبکه اجتماعی WeChat، پرسشهایی را با مخاطبان در میان گذاشت.
آخرین تصاویر ارسالی ایستگاه فضایی چین Tiangong-2