درک نحوه توسعه و تکامل کهکشان ها وقتی که جوانترین آنها هم میلیاردها سال سن دارد، کار دشواری است. دانشمندان اما برای انجام آن به یک ابررایانه متوسل شدند.
محققان دانشگاه آریزونا از ابررایانه Ocelote به عنوان یک ماشین شبیهساز کائنات استفاده کردهاند. این سوپر کامپیوتر، میلیونها دنیای کوچک را خلق کرد تا مشخص شود چقدر آنها با کیهان واقعی تطابق دارند. البته مدلسازی کامل از تنها یک کهکشان هم، قدرت پردازش غیر قابل تصوری را میطلبد؛ بنابراین قصد اعضای تیم تحقیقات، به تصویر کشیدن تمام جزئیات کائنات نبوده است. در عوض، آنها سیستمی را ابداع کردند که از وضوح کافی برای نمایش یک ابرنواختر گرفته تا بخش زیادی از فضای رصد شده، برخوردار بود. به این ترتیب خلق 8 میلیون جهان شبیهسازی شده، تنها سه هفته زمان برد.
سرنخهایی جدید از چگونگی تکامل کهکشان ها
هر دنیای مجازی، قوانین خاص خود را داشت و تلاش محققان این بود که دریابند کدامیک از شبیهسازیها، تناسب بیشتری با دادههای واقعی دارد. این رویکرد نه تنها به درک بهتر نحوهی تکامل کهکشان ها کمک میکند؛ بلکه تئوریهای فعلی را نیز به چالش میکشد.
مثلا اینکه شاید کهکشان ها برای مدت زمانی بسیار طولانیتر از آنچه تصور میشد، ستارگان را زاده باشند. طبق مدلهای فعلی، روند شکلگیری ستارگان باید مدتها پیش پایان مییافت. همچنین شاید ماده تاریک در آغاز پیدایش کائنات، آنچنان در تضاد با شکلگیری ستارگان نبوده باشد.
با این حال، محققان لزوما از یافتههای پیشین خود صرف نظر نخواهند کرد؛ چرا که این دادههای جدید میتوانند با کاستیهایی همراه باشند. ارتقای عملکرد پردازشی کامپیوترها، بستر لازم برای استخراج جزئیات بیشتر را فراهم خواهد کرد. هرچند که توانمندسازی ابر رایانه ها برای شبیهسازی ایدهآل کیهان، میتواند چندین دهه یا حتی قرن زمان ببرد.