اولین عمل پیوند اندام جنسی مردانه با موفقیت انجام شد و بیمار یاد شده هم اکنون مراحل ریکاوری خود را با موفقیت سپری می کند
اولین عمل پیوند اندام جنسی مردانه با موفقیت انجام شده و فرد بیمار هم اکنون به زندگی عادی بازگشته و مراحل ریکاوری را طی می کند.
بیمار یاد شده که نمی خواهد هویتش فاش شود یک سرباز آمریکایی بوده که در زمان رویارویی با نیرو های طالبان در افغانستان و پس از انفجار یک خودروی بمب گزاری شده، بخش اعظم پایین تنه خود شامل پاها، اندام تناسلی و دیواره پایینی شکم را از دست می دهد. این اتفاق در سال ۲۰۱۰ رخ داده است.
تا قبل از انجام عمل جراحی بر روی این سرباز، تنها یکی بار عمل مشابهی صورت گرفته بود. این عمل به سال ۲۰۰۶ باز می گردد که در جریان آن پیوند عضو یاد شده بر روی یک بیمار چینی از شهر گوانگژو صورت گرفت که البته این عمل موفقیت آمیز هم نبود، زیرا ارگان تناسلی بتدریج توسط بیمار چینی پس زده شد. اندام جدید دچار به دلیل جریان نامناسب خون دچار بافت مردگی شد. کما اینکه این موضوع از لحاظ روانی تاثیر منفی بر روی بیمار گذاشت و روابط اجتماعی او را هم دچار اختلال نمود.
با همه این اوصاف متخصصان بیمارستان جان هاپکینز در آمریکا با مشاهده این سرباز در سال ۲۰۱۳ به این نتیجه رسیدند که وی کاندیدای خوبی برای دریافت پیوند ارگان تناسلی است، اما ۵ سال طول کشید تا تمهیدات لازم فراهم و نیز اندام اهدایی مناسب یافت شود.
در این مدت سه عمل جراحی موفقیت آمیز پیوند عضو تناسلی در دنیا صورت گرفته بود. دو مورد از آنها در آفریقای جنوبی و یک مورد هم متعلق به کشور آمریکا بود. اما بخش های از بین رفته اندامی در این بیماران به اندازه سرباز آمریکایی نبود. در این بیمار اندام جنسی، پوست بیضه ها و دیوراه پایینی شکم از بین رفته بود.
عمل ۱۴ ساعته پیوند اندام جنسی مردانه
۱۱ جراح ماهر در جریان این جراحی حضور داشتند. آنها مجبور بودند ساعات طولانی به بخیه صدها عروق میلیمتری متعدد با استفاده از میکروسکوپ های پیشرفته بپردازند. عمل ۱۴ ساعت طول کشید و به نظر موفقیت آمیز می آمد. بیمار پس از یک سال مراحل موفقیت آمیز ریکاوری را می گذراند و اتصالات عصبی اندام تناسلی به خوبی صورت گرفته است.
در حال حاضر این بیمار تمامی ویژگی های یک فرد سالم را دارد و دچار هیچ نوع ناتوانی جنسی نیست. او همچنین مشکلی برای تخلیه ادرار ندارد. پزشکان ترجیح دادند تا پیوند بیضه را از پروژه عمل حذف کنند تا در صورت تمایل بیمار به بچه دار شدن، دی ان ای بیمار به فرزندش منتقل شود نه فرد اهدا کننده عضو.
در حال حاضر پزشکان معتقدند این فرد می تواند ازدواج کرده و صاحب فرزند شود. همچنین پیوند مغز استخوان از اهدا کننده به بیمار توسط پزشکان باعث شده تا نیاز بیمار به دارو برای سرکوب سیستم ایمنی بدن کاهش یابد و پذیرش اندام جدید از سوی بدن را تسهیل نماید.
سرباز یاد شده هر روز تنها یک قرص مصرف می کند و احتمالا طی ۵ تا ۱۰ سال آینده از مصرف قرص بی نیاز خواهد شد. هر چند هنوز آینده مشخصی برای این جراحی نمی توان پیش بینی کرد، اما شوق زندگی به این سرباز بازگشته است. او به مدرسه می رود و با پاهای مصنوعی خود براحتی راه رفته و کارهای خود را انجام می دهد.
او از تصمیم خود برای انجام عمل پیوند خوشحال است و آن را تصمیمی درست می داند و هویت خود را یک مرد کامل تصور می کند که این موضوع از لحاظ روانی زندگی او را دستخوش تغییر بسیار مثبت نموده است.