مدت های طولانی است که دانشمندان درصدد یافتن پاسخی علمی برای معمای سطح واقعی درخشش ماه هستند. آنان امیدوارند بزودی این معما را حل کنند.
انتظار می رود بزودی معمای میزان درخشش ماه حل شود، زیرا دانشمندان هنوز نمی دانند که سطح درخشندگی ماه در چه حد است و نوری که از قمر زمین به ما می رسد چقدر دستخوش تغییر و انحراف شده است.
میزان درخشش ماه در چه حد است؟ شاید به خاطر نزدیکی قمر زمین به ما و نیز نگاه هایی که هر شب به ماه می اندازیم در ما این تصور را ایجاد کند که پاسخ به این سوال آسان است، اما متاسفانه دادن پاسخی علمی به این سوال چندان راحت نخواهد بود.
نوری که از ماه به ما می رسد نوری است که از اتمسفر رد می شود و بر این اساس اتمسفر می تواند تداخل جدی در برداشت ما از میزان درخشش نور ماه داشته باشد، تا جاییکه نتوانیم میزان دقیق آن را هرگز برآورد کنیم.
ناسا و پروژه واقعیت درخشش ماه
اما ناسا انتظار دارد با هواپیماهای ارتفاع بلند خود که قادرند تا ۲۱ کیلومتر در آسان اوج بگیرند این مشکل را حل نماید. در این صورت این هواپیماها در بالای اتمسفر و تروپوسفر قرار می گیرند. بر این اساس در این مکان دخالت اتمسفری تا ۹۵ درصد کاهش پیدا خواهد کرد و این امکان فراهم می شود تا تصویر و برآورد دقیق تری از درخشش ماه فراهم شود.
ناسا عقیده دارد در پایان این پروژه می تواند تا ۹۹ درصد سطح درخشش ماه را درست تخمین بزند. مامورت جدید ناسا (air-LUSI) نام دارد که شامل یک سری پروازهای هواپیمای ای آر ۲ می باشد. این پرواز ها از ماه نوامبر آغاز شده اند.
برآورد میزان درخشش قمر زمین فقط به منظور تفنن صورت نمی گیرد. بلکه در زمینه فعالیت های ماهواره ای فاکتوری بسیار مهم است. ماهواره های هواشناسی، زیست محیطی و دیگر ماهواره ها از ارتفاع بالا زمین را نظاره می کنند و فاکتورهایی مانند خشکسالی، سطح محصولات، انفجار جلبک ها و موارد دیگر را رصد می نمایند. تشخیص سطح درخشش ماه می تواند روند کالیبره کردن سنسورهای ماهواره ای را تسهیل و دقیق نماید.
احتمالا پروازهای بیشتری مورد نیاز خواهد بود. این پروازها باید طی ۳ تا ۵ سال آینده ادامه داشته باشند تا مدل بدست آمده از سطح درخشش نور ماه کامل شود. ناسا با این اقدام می خواهد لایه ای از پرده های اسرارآمیز ماه را بردارد و آن را از مخفیگاهش در پشت اتمسفر خارج نماید.