میزان پرتوگیری

بررسی میزان پرتوگیری در شرایط فاصله زیاد گوشی موبایل از دکل های مخابراتی

میزان پرتوگیری در صورت همراه داشتن گوشی موبایل، با دور شدن از دکل‌های مخابراتی به جای کاهش، افزایش پیدا می‌کند! دلیل این موضوع همراه داشتن یک آنتن BTS کوچک توسط کاربر است.

توان امواج الکترومغناطیسی که بدن ما از محیط خارج دریافت می‌کند در اصطلاح Exposure یا “پرتوگیری” نامیده می‌شود. جالب است بدانید میزان پرتوگیری با دور شدن ما از دکل‌های مخابراتی شبکه موبایل که ایستگاه پایه فرستنده و گیرنده یا BTS نامیده می‌شوند به جای کاهش، افزایش پیدا می‌کند! دلیل این موضوع همراه داشتن یک ایستگاه BTS بسیار کوچک همراه کاربر است، یعنی، همان گوشی موبایل!

با توجه به غیر علمی و بی‌پایه بودن ادعاهای مطرح شده درباره قطعیتِ مضر بودن امواج الکترومغناطیسی آنتن‌های موبایل، اکنون می‌دانیم باید از قرارگیری آنتن‌ های موبایل در نزدیکی منزل خود استقبال کنیم. متاسفانه باور کردن شایعات بدون تحقیق درباره صحت یا کذب بودن آن‌ها، نه تنها سبب تشویش ذهن و کدورت خاطر می‌شود، بلکه یک سری ضررهای روانی اجتماعی را نیز در پی خواهد داشت. در این مقاله قصد داریم به بررسی اثر امواج الکترومغناطیسی در شرایط فاصله زیاد گوشی موبایل از دکل‌های مخابراتی بپردازیم.

میزان پرتوگیری با فاصله گرفتن از آنتن‌های مخابراتی

از نظر افرادی که خطرناک بودن دکل‌های مخابراتی را باور دارند، دور شدن از آن‌ها برای سلامتی بهتر خواهد بود. متاسفانه این دسته افراد به دوگانه بودن ماهیت پرتوگیری در بدن خود توجه ندارند؛ برای یک کاربر گوشی تلفن همراه، تنها اثر امواج الکترومغناطیسی از سمت دکل‌های مخابراتی مطرح نیست، بلکه اثر امواج الکترومغناطیسی از سمت گوشی موبایل را نیز باید در نظر گرفت، چرا که یک گوشی موبایل را باید در حکم یک BTS بسیار کوچک دانست که همیشه آن را با خود به این سو و آن سو حمل می‌کنید.

اثر امواج الکترومغناطیسی در دو جهت مخالف کم و زیاد می‌شود. به عبارتی هر چه به دکل مخابراتی که آنتن‌های ایستگاه پایه فرستنده و گیرنده یا BTS روی آن نصب شده‌اند نزدیک‌تر باشید، میزان پرتوگیری از گوشی موبایل کاهش پیدا می‌کند و با دور شدن از آنتن‌های گفته شده، همین میزان پرتوگیری ناشی از گوشی، افزایش پیدا خواهد کرد. در همان حال که مبتلایان به ES که به احتمال زیاد یک گوشی موبایل نیز در اختیار دارند، با دور شدن از دکل‌های مخابراتی خود را ایمن و مصون تلقی می‌کنند، پرتوگیری‌ آن‌ها از گجت همراهشان به شدت افزایش پیدا کرده است! در مطلب«حساسیت شدید نسبت به میدان ها و امواج الکترومغناطیسی؛ واقعیت یا خیال؟» درباره ES اطلاعات کاملی به دست خواهید آورد.

حالتی را در نظر بگیرید که داخل خودرو، در حال حرکت از یک مبدا به مقصد مورد نظر خودتان هستید، و در جاده، یک دکل مخابراتی با هدف پوشش‌دهی منطقه قرار گرفته است. اگرچه ممکن است در یک مسافت مشخص، یک دکل قادر به پشتیبانی کل محدوده باشد، اما همچنان در میانه راه، یک آنتن BTS دیگر نیز قرار خواهد گرفت. دلیل این کار جلوگیری از کاهش کیفیت تماس‌ها و مخصوصا جلوگیری از افزایش پرتوگیری کاربران از گوشی موبایلی است، که آن را چون جان شیرین، و چسبیده به خودشان حمل می‌کنند!

در زمان برقراری تماس، ارتباط شما با دکل مخابراتی اول بوده است، اما با نزدیک شدن به دکل دوم، به دو دلیل یاد شده در بالا، ارتباط و سرویس‌دهی موبایل به دکل بعدی واگذار می‌شود. این فرآیند را Hand-Over می‌نامند. پس، تا قبل از رخ دادن HO، پرتوگیری شما از گوشی موبایلتان همینطور افزایش پیدا می‌کند، ولی پس از انجام فرآیند HO و واگذار شدن سرویس‌گیری از طریق دکل دوم، مقدار پرتوگیری بلافاصله به کمترین میزان ممکن کاهش می‌یابد. حال ببینید، اگر دکل دوم وجود نداشت، پرتوگیری شما از گوشی‌تان کاهش پیدا نکرده و در حداکثر مقدار خود (حداکثر توان ارسالی گوشی‌های موبایل طبق استاندارد‌های بین‌المللی معمولاً 2 وات است و بستگی به نوع گوشی هم ندارد) همینطور باقی می‌ماند.

در صورتی که افراد ناآگاه، با پیروی از شایعات بی‌اساس در پی قلع و قمع کردن یکی از این آنتن‌های مخابراتی به دلیل مجاورت آن با محل سکونتشان باشند، نه تنها در مورد خودشان، بلکه در مورد تعداد زیادی از کاربران دیگر نیز، ریسک میزان پرتوگیری زیاد را بیشتر می کنند.

به هرحال افزایش پرتوگیری یا همان میزان دریافت توان امواج الکترومغناطیسی توسط بافت‌های زنده بدن از گوشی هوشمند با افزایش موضعی دمای ناحیه دریافت‌کننده امواج همراه است که معمولاً “دست” و “سر” است، چرا که کاربر در زمان صحبت، گوشی را با دست نزدیک به سر خود نگه می‌دارد. اکنون می‌دانیم بر اساس علم، فاصله گرفتن زیاد از دکل‌های مخابراتی برای کاربران گوشی تلفن همراه، پرتوگیری بیشتری را به همراه خواهد داشت.