از زمانی که با Magnavox Odyssey، بازیهای ویدیویی به خانههای ما پا گذاشت ، هفت نسل است که کنسولهای بازی، تفریح دنیای ما را تصاحب کردهاند و در آستانه ورود به هشتمین نسل از این جعبههای جادویی قرار داریم. نسلی که دیگر در آن فقط بازیها نیستند که تغییر میکنند، سخت افزارها هستند که جنگ را بر سر بیت و بایت بیشتر و فریم 1080 و 720 به راه میاندازند.اما زمانی که هیاهوی نرخ فریم و بازیهای دسته اول انحصاری فروکش کند، کدام مهره اصلی ، موفق به تصاحب بازار خواهد شد؟ با ما همراه باشید تا به قضاوت در رابطه با تلاش سونی و مایکروسافت در هشتمین نسل از بازیهای ویدیویی بنشینیم.
چه خوب یا چه بد، جنگ به اصطلاحی جدایی ناپذیر از دنیای سخت افزار تبدیل شده و کنسولها نیز به تبع آن، از نسل سوم رقابت خود را آغاز نمودهاند. آتش فشان تغییرات در مهرههای اصلی این بازی طی این هفت نسل، چندین بار فوران کرده و گدازههای آن را در گذر از نسلهای متفاوت دنیای بازی مشاهده کردهایم. چه کسی است که از PS1 و دنیایی که در زمان خودش زیر و رو شد به نیکی یاد نکند؟ چه کسی است که تغییرات PS2 و Xbox را فراموش کند؟ اما در دو نسل اخیر دیگر این بازیها نیستند که تغییر میکنند. این سختافزارها هستند که بهشدت بروز میشوند و بازیهای از قافله عقب مانده را به حال خود رها میکنند. اینک جنگ کنسولها بر سر آن است که کدامیک RAM بیشتری دارد یا کدام یک بیتهای بیشتری در خود جای داده یا کدام کنسول میتواند با سرعت بیشتری فریمها را در جلوی چشمان شما تصویر کند.
هدف ما این نیست که بگوییم ارتقای سخت افزاری مهم نیست، چرا که واقعا اهمیت دارد. اما مسئله اینجاست که دیگر طلایهدارن نسل هشتم، از سخت افزار مشابهی، حداقل بر روی کاغذ، بهره میبرند. اینجاست که روی دیگری از رقابت خود را نمایان میکند. این بار نرمافزار، سرویسها و برندها هستند که نتیجه رقابت را رقم میزنند.
سرگرمی
هر چند رقابت ما بر سر کنسولهای بازی در حال اجراست، اما بازیهای ویدیویی همه آن چیزی که کنسول Xbox One بر سر آن رقابت میکند نیست. آنچه که در رونمایی از کنسول مایکروسافت به نمایش در آمد، خبر از تمرکز ویژه بر موضوعات مرتبط با مدیا و تلویزیون داشت. نکتهای که مایکروسافت بر آن اشاره دارد آن است که اگر کنسول بازی شما قابلیتهای مدیای مناسب ندارد، پس یک جای کارتان میلنگد.
شاید در نگاه اول این سونی باشد که به مایکروسافت برای استفاده از درایو بلوری پوزخند میزند. اما زمانی که به بخش مدیا میرسیم این مایکروسافت است که میتواند سونی را به باد تمسخر بگیرد. هر دو کنسول شبکههای استریم مشترک بسیاری همچون Netflix ،Crackle ،Hulu Plus ،VUDU ،Amazon Instant Video و Redbox Instant را در خود جای داده اند، اما مایکروسافت با قراردادن ویژگیها وشبکههای بیشتر همچون ESPN ،Fox Now ،Machinima ،The CW ،TED و NFL جایگاه برتر در این بخش را تصاحب کرده است. هر چند استفاده از این ویژگیها با خرید اپلیکیشنهای مخصوص هر شبکه از فروشگاه سونی میسر است و هر دو کنسول قول گسترش دامنه همکاریشان را دادهاند، اما در نقطه کنونی، مایکروسافت تجربه مدیای غنیتری را در اختیار کاربرانش قرار میدهد.
بیایید سری هم به قابلیت live TV integration در مایکروسافت بزنیم. قابلیتی که اگر نبود، شاید میتوانستیم باز هم با اندکی ارفاق دو کنسول را در بخش مدیا یکسان بدانیم. قابلیتی که یکی از سرتیترهای مایکروسافت در رونمایی از کنسولش بود که آن را با صدای بلند فریاد میزد. این قابلیت به شما کمک میکند تا به تماشای شبکههای کابلیتان در غالب رابط کاربری ایکسباکس بپردازید. شاید در نگاه اول با خود بگویید که چه قابلیت احمقانهای، اما دست نگه دارید! زود قضاوت نکنید. با استفاده از رابط کاربری مملو از آیکون ایکسباکس که با IR Blaster( که به کمک آن گیرنده را به ایکس باکس متصل میکنند)، سنسورهای جدید کینکت و خروجی HDMI همراه شده است، این قابلیت به شما داده میشود تا گیرنده خود را به کمک ایکسباکس کنترل کنید. این یعنی دستورات صوتی بدهید، از راهنمای شبکهها بهرهمند شوید، جستجوی برنامهها را استفاده نمایید و منوی دلخواه خود را ایجاد نمایید.همچنین قابلیت پخش سیدی، قدرت پخش فایلهای MP3 که کنسول سونی در حال حاضر از آن بیبهره است، قرار است باخت سال 2007 مایکروسافت در بازی فرمتها را جبران کند. شاید هم مایکروسافت به دنبال آن است که بخش مدیای زندگی شما را در یک دستگاه خلاصه کند، کاری که کنسول سونی نمیکند.
دوربین و کنترلرها:
کینکت 2.0 عاملی است که سوءتفاهمها در قیمت گذاری بین دو رقیب را دامن میزند. اینکه میگویند قیمت 500 دلاری کنسول مایکروسافت بیشتر از 400 دلاری است که سونی از کاربرانش در خواست میکند، تفکر غلطی است که در آن قیمت 100 دلاری کینکت نادیده گرفته میشود. در واقع و در صورت حذف کینکت، کنسول مایکروسافت نیز همان 400 دلار آب میخورد. حال اینکه چرا مایکروسافت تصمیم گرفته که خریداران را وادار به استفاده و خرید کینکت کند و فکری به حال گیمرهای با بودجه پایین را نکرده است، نگرشی است که باید برنامهریزیهای مدیران این شرکت را در رابطه با آن جویا شد.
اما این اقدام مایکروسافت چندان هم بیراه نیست. در واقع به این طریق، مایکروسافت تولیدکنندگان بازیهای رایانهای را وادار میکند که به میل آنها رفتار کنند و بازیهایی با پشتیبانی از سنسورهای کینکت تولید کنند. همچنین موضوعی که البته شاید ارزش صد دلار خرج کردن نداشته باشد، کنترل صوتی کنسول است. مثلا میتوانید به کنسول دستور خاموش و روشن یا اجرای بازی خاصی را بدهید. تنها کافی است آن را صدا بزنید تا فرمانتان را اجرا کند. حالا اینکه چقدر ویژگیهای کینکتی مایکروسافت که همه خریدارانش را وادار به خرج صد دلار بیشتر کرده است، چقدر ارزش دارد و میتواند مفید باشد، موضوعی است که باید بعدها درباره آن صحبت کنیم.
اما در طرف دیگر سونی سیاست میانهروی را توشه راه نسل هشتمیها کرده است. بدون اجبار بر خرید یک دوربین ردیاب و تشخیص دهنده حرکات مخصوص، هر گیمری میتواند تصمیم بگیرد که یک PS Move تهیه کند یا خیر. این حرکت سونی هم بیراه نیست. بدین طریق هیچ هزینهای بر دوش گیمرهایی که علاقه به این تکنولوژیها ندارند، اجبار نمیشود و همچنین هر گیمری میتواند در زمان مناسبتری اقدام به تهیه این تکنولوژی کند. اما از طرف دیگر ، انگیزه توسعه دهندگان و سازندگان را برای تولید بازیهایی با قابلیتهای این تکنولوژی که ممکن است کاربران محدودی داشته باشد، کاهش میدهد. از آنجا که به صورت استاندارد PS Move به همراه کنسول ارایه نمیشود، خبری هم از دستورات صوتی که به کمک میکروفون تعبیه شده در PS Moveصورت میپذیرد نیست. به هر ترتیب، سونی از طرفی شانه از قرار دادن آن امکاناتی که مایکروسافت با کینکت به گیمرها ارائه میکند خالی کرده ولی از طرف دیگر هزینههای اضافی را از دوش گیمرها برداشته است. قضاوت خوب و بدی سیاستهای هر یک از این دو هماورد نسل هشتمی، با شما!
در نگاه اول، سیستم کنترلی هیچ یک از دو کنسول، تغییر ویژهای به نسبت نسل قبلی خود نداشته است. اما در بطن ماجرا، قضیه به گونهای دیگری است. برای مثال دستههای دوال شوک 4 که در کنسول PS4 سونی به کار رفته است، دکمه جدیدی با نام دکمه "Share" و صفحه لمسی مشابه با تاچ پد کنسول دستی ویتا را در خود جای داده است. همچنین دو برابر شدن کنترلرهای حرکتی که با ادغام با دوربین سونی، قدرت شبیهسازی حرکات شما را دارند، از ویژگیهای جالب توجه این دستهها محسوب میشود.
در دستههای مایکروسافت نیز تغییرات محسوس زیادی به چشم میخورند. تغییراتی که بار دیگر به جای شمایل ظاهری، انقلابی در قلب دستهها ی این کسنول بر پا کردهاند. این ویژگی که با نام Impulse Triggers شناخته میشود با ایجاد ضربه در دستان شما، احساسات مختلف موجود در بازی را به صورت دیوانهواری به شما منتقل میکند. بدین ترتیب رانندگی، گلولهباران دشمنان و یا حتی اتفاقاتی که برای کاراکتر رخ میدهد را میتوانید به گونهای دیگر تجربه نمایید. نکته دیگر در بخش مولتیپلیر دستههای مایکروسافت، به پشتیبانی کنسول از هشت دسته به صورت همزمان اشاره دارد.
صفحه نمایش دوم
ایده استفاده از صفحه نمایش دیگر به صورت همزمان، هنوز مشخص نیست که ایده ماندگاری باشد یا به زودی به گوشهای از خاطرات گیمرها تبعید شود. ایدهای که با نینتندو و کنسول Wii U کلید خورد اکنون در کنسول مایکروسافت با کمک اپلیکیشن SmartGlass در محصولات ویندوزی به اجرا در خواهد آمد. در واقع شما با نصب اپلیکیشن مایکروسافت در تبلتها و تلفنهای هوشمند خود از امکانات متفاوتی همانند کنترل کنسول و تلویزیون و کاهش و افزایش حجم صدا بهرهمند میشوید. در بازیها نیز میتوانید از این اپلیکیشن استفاده کنید. برای مثال تلفنهوشمند واقعی خود را به عنوان تلفن هوشمند کاراکتر درون بازی استفاده کنید یا از آن برای کنترل دیالوگها و منوهای درون بازی بهره مند شوید. مایکروسافت همچنین امیدوار است که در آینده بتواند از این اپلیکیشن در بخش مولتی پلیر و حذف تلویزیون برای برنامهریزی رقابتهای مولتی پلیر بهره مند شود.
اپلیکیشن PS4 که برای اندروید و آی او اس عرضه شده است، اندکی رقابت را با سادگی دنبال میکند. استفاده از این اپلیکیشن بیشتر در شبکه اختصاصی پلیاستیشن و بعضی کاربردهای ساده و معمول در استفاده از صفحه نمایش دوم در بازیهای ویدیویی است. به طور کلی به نظر نمیرسد سونی فعلا سرمایه گذاری زیادی بر روی این اپلیکیشن کرده باشد، چرا که در حقیقت این کنسول دستی Vita است که اصلیترین نقش را در بخش صفحه نمایش دوم در کنسول سونی ایفا میکند. به کمک این کنسول دستی،میتوانید بازیهایتان را با همان کیفیت اصلی بر روی کنسول دستی دنبال کنید یا از آن به عنوان گجت اضافه در بازی اضافه کنید. هر چند این ویژگی، شباهتهای بسیاری با امکانات دستههای Wii U دارد، اما نکته کار اینجاست که کنسول دستی سونی بر خلاف دستههای Wii U میتواند به عنوان کنسولی جداگانه مورد استفاده قرار بگیرد.
استریم زنده و قابلیتهای اجتماعی در به اشتراک گذاری
اگر کنترلرهای صوتی و شبیهسازهای حرکتی از جمله قابلیتهایی باشد که سنگ بنای آن در نسلهای گذشته چیده شده باشد، قابلیت به اشتراکگذاری لحظهای ویژگی است که نسل هشتم آن را به گیمرها برای اولین بار ارائه میکند. این ویژگی در کنسول Xbox با یاری kinect و با فراخواندن دستور Xbox, broadcast آغاز میشود و بدین ترتیب ویدیو بازیهای شما را در شبکهای اختصاصی در سرویس Twich به اشتراک میگذارد.
کنسول PS3 نیز با کمک دکمه Share در دستههای خود، این قابلیت را به کاربرانش ارائه میدهد تا بتوانند ویدیو بازیهایتان را به سرعت در شبکه Twich یا Ustream به اشتراک بگذارد.
هر چند کنسول سونی، دست کاربرانش را برای به اشتراک گذاشتن ویدیوهایشان بازتر گذاشته است، اما مایکروسافت نیز برگ برندههای خود را در این زمینه در دست دارد. یکی از این برگ برندهها، Upload Studio است که در ایجاد پلتفرمی قابل توجه در اشتراک گذاری به مایکروسافت یاری میرساند. با کمک این قابلیت میتوانید، ویدیوهایی که از پنج دقیقه آخر بازیتان ظبط شده است را با لایههای پیش فرض برنامه همراه کنید. حتی میتوانید با کمک kinect فیلمی کوتاه و پنج دقیقهای به همراه صحبتهای دلخواهتان از گیم پلی بازی تهیه کنید و با دوستانتان به اشتراک بگذارید. در طرف دیگر PS4 مدت زمان بیشتری را برای شما میخرد. شما میتوانید 15 دقیقه آخر بازیتان را ضبط کنید ولی این بار هنوز خبری از برنامه ویرایشگر یا امکان ذخیره صدا بر روی ویدیوها نشده است.
عناوین انحصاری:
هر چقدر هم از سرویسها و امکانات متنوعی که در کنسولهای نسل هشتمی اهمیت پیدا کرده است سخن بگوییم، باز هم نمیتوان از چیزی که بتوان واقعا با آن بازی کرد و به کمک آن لذت سرگرمی را چشید، غافل شد، چرا که بدین ترتیب، کنسولها به جز دستگاههای پخش مدیا نقش دیگری در خانههای ما نخواهند داشت. همچنین عناوین مولتی پلتفرم نیز نقش چندانی در انتخاب کنسولها ندارند و این عناوین انحصاری است که میتواند بازار رقابت را زیر و رو کند.
با نگاه به گذشته، سونی امیدواری بیشتری به ما در زمینه عناوین و بازیهای انحصاری میدهد. بعضی از عناوین انحصاری نسل هفتم در سونی را میتوان شاهکارهایی تکرار ناپذیر در تاریخ بازیهای ویدیویی دانست. اما این بدان معنا نیست که مایکروسافت از عناوین انحصاری محدود یا کمتری بهره میبرد. در حال حاضر و در شروع نسل هشتم، فعلا این مایکروسافت است که قلعه محکمتری را به کمک عناوین معروف و بزرگ انحصاریاش همچون Ryse، Titanfall، Dead Rising 4 و Forza motosport 5 بنا کرده است. در حالی که عناوین سونی در روز عرضه که در زیر پرچم انحصاری قرار گرفتند، Killzone: Shadow Fall و Knack بودند و در ادامه آنها قرار است که Driveclub و Infamous: Second Son در برافراشتن پرچم انحصاریهای سونی به یاری آنها بیایند.
سخت افزار
اینجاست که باز هم تکرار میکنیم، شاید سخت افزار در نسل هشتم مهمترین بخش رقابت نباشد، اما اهمیت آن نیز کم نیست. با قرار دادن سخت افزار به کار رفته در قلب هر دو کنسول، با پردازشگرهای هشت هستهای Jaguar شرکت AMD روبرو میشویم که در فرکانس تفاوت دارند.در اینجا مایکروسافت با پردازشگری با فرکانس 1.7 گیگاهرتز دست سونی را با فرکانس 1.6 گیگاهرتز زمین میزند. اما مسئله اینجاست که این موضوع هیچ تاثیر بخصوصی در تجربه شما از بازیها نخواهد داشت. در طرف دیگر با وجود استفاده دو رقیب از محصولات یک شرکت، یعنی خانواده Radeon شرکت AMD، ژاپنیها در بخش گرافیکی قدرتمندتر ظاهر شده و با 18 واحد پردازش گرافیکی در مقابل 12 واحد پردازش گرافیکی ایکسباکس و RAM GDDR5 به جای RAM DDR3، اندکی خود را بالاتر از رقیب آمریکایاش قرار میدهد. اما آیا این موضوع تفاوتی هم ایجاد میکند؟ باید گفت هم بله و هم خیر. اگر بخواهید ذهن خود را با هیاهوی برپا شده از بازیهای با رزولوشن 1080 سونی و 720 مایکروسافت به آشوب بکشید، باید بگوییم که سخت در اشتباهید. چرا که هر دو کنسول به خوبی توانایی وسعت بخشیدن به اندازه رزولوشن بازیها برای نمایش در یک صفحه تلویزیون HD در خانه شما را دارا هستند.این قسمت در واقع جایی است که به برتری سختافزاری پاسخ منفی میدهیم. اما پاسخ مثبتی هم به برتری سونی در بخش سختافزار وجود دارد. تغییراتی که شاید در آیندهای نزدیک در بازیهای انحصاری این شرکت به چشم بیایند و قدرت بیشتر سخت افزار در کنسول ژاپنیها را به رخ بکشانند. اما این فاصله نیز به قدری نخواهد بود که بتواند وجهه کنسول مایکروسافت را خدشه دار کند. شاید بهتر باشد بگوییم که این فاصله وجود دارد، اما به حساب نمیآید.
ضربه نهایی: چه کسی برنده خواهد شد؟
اینجا جایی برای سختافزارها نیست؛ نبرد بر سر سرویسها جریان دارد. انتخاب یکی از کنسولهای نسل هشتم به قدری سخت شده است که تنها زمان میتواند برنده نهایی را مشخص کند. هر دو کنسول امکانات سختافزاری و نرمافزاری مختص خود را دارند که میتواند برای هر کاربری جذاب باشد. در یک دست سونی گیمرهای حرفهای را به استفاده از کنسولی با امکانات قدرتمند سختافزاری و قابلیتهای به اشتراک گذاری که با دستههای جدیدش همراه شدهاند، دعوت میکند. در دست دیگر، مایکروسافت آمده تا با قدرت بخش مدیای کنسول و دستههای از نو بازسازی شده و سیستم شبیهساز صوتی و حرکتی قدرتمند، خود را در قلب طرفداران بازیهای رایانهای جا کند. با وجود این حرفها و صدها بازی مولتی پلتفرمی که قرار است در آینده نسل هشتم، پا به پای کنسولها حرکت کنند، انتخاب واقعا سخت و دشواری پیش روی ماست.
در نهایت هر چقدر هم بخواهیم که امکانات متفاوت این دو رقیب را در زیر ذرهبین بررسی و نقد قرار دهیم، همچنان پرچم پیروزی به دست سربازان اصلی این جنگ برافراشته میشود، یعنی طرفداران! در واقع همیشه این طرفداران دو آتشه هستند که با حمایت از کنسول مورد علاقهشان، پیروزی را به شرکت تولید کننده هدیه میکنند.
منبع : engadget
Xbox One vs. the PlayStation 4: A battle over services, not chips
If you start counting from the Magnavox Odyssey, we've been playing console games for seven generations now. Yes, it's crazy to think of, but it's even more alarming to realize that the industry has been in an all-out "war" since generation three. For better or worse, competition became a part of the hardware cycle. The players (you know, Sega, Nintendo, Sony and Microsoft) have changed several times through the years, but until recently, the game hasn't — the console wars were fought over who had more bits, what had the most RAM and how fast a machine could render frames. Now, as we kick off generation eight, we're seeing a very different kind of contest.
We're not saying that hardware specifications don't matter — they absolutely do — but this time, the two leading armies are packing painfully similar heat. On paper, the Xbox One and PlayStation 4 really aren't that different. So, what's going to win the war? Software, services and brand.
Entertainment
Although Microsoft is currently fighting in what we call a "video game console war," gaming isn't the Xbox One's only focus. In fact, the console's announcement was widely panned for having an overbearing focus on television and media consumption. While Redmond certainly deserved the ribbing, its point stood firm: If your game console isn't a capable media device, you're doing something wrong (we're looking at you, Nintendo).
Someone at Sony is surely chuckling over the Xbox One's inclusion of a Blu-ray drive, but when it comes to media, Microsoft has the last laugh. While both units offer access to streaming staples like Netflix, Crackle, Hulu Plus, VUDU, Amazon Instant Video and Redbox Instant, the Xbox One simply has more content channels available. In addition to Microsoft's own video platform, the Xbox One features apps for ESPN, Fox Now, Machinima, The CW, TED, the NFL and will eventually have access to HBO Go (but not at launch). It's true that content can be purchased through the PSN store, and that both platforms promise to expand their partnerships in the coming months, but Microsoft is just offering a richer, more deeply integrated media experience.
Of course, if it weren't for the Xbox One's live TV integration, the two platforms' media offerings would be pretty square. This feature was practically the headliner of the console's announcement: Watch your cable television through your Xbox interface. It sounds almost silly, but it's actually quite impressive. Marrying the console's iconic interface with an IR blaster, the new Kinect sensor and an HDMI passthrough on the console's rear, the Xbox One allows you to control your cable box from its own dashboard. This includes voice commands, a channel guide, program search and the ability to create a favorites menu. It's the company's play to make the Xbox your entertainment center's "Input One," but more importantly, it's just something the PlayStation 4 doesn't do. Combined with the Xbox One's currently exclusive ability to play MP3s (as a Play To device, at least) and CDs at launch, and suddenly Microsoft's loss in 2007's format war doesn't seem like such a big deal.
Cameras and controllers
Speaking of Kinect 2.0, it bears mentioning that it's at fault for the console's price tag. That's right — the Xbox One's $500 price dwarfs the PS4's $400 sticker specifically because the next-generation Kinect sensor is included with every console. This decision may burn the pocket of frugal gamers, but it's actually a clever move. By ensuring that every Xbox One owner has access to its proprietary motion sensor, Microsoft gives developers a reason to support it. More importantly, it let the company build a console interface littered with motion and voice control features, enabling users to turn their consoles on and off by simply speaking. Phrases like "Xbox on" and "Xbox, play Titanfall" are offered as easy, natural ways of interacting with your console. The device even claims to be able to recognize users on the fly, signing you in as you boot up the Xbox One and greeting other users as they walk in the room. Sure, it makes the console more expensive, but it also promises a richer experience for the price.
The PlayStation 4 has a motion-tracking camera too, but owning it is strictly optional. This isn't a bad move either — it unburdens uninterested users from a higher price tag, but still leaves them with the option of tacking it on later. Of course, this means developers will be less motivated to build experiences with the PlayStation 4 camera in mind. Because the microphone-equipped camera doesn't come standard with every console, the PS4's operating system only supports a handful of voice commands. Although the company seems optimistic that interest in the peripheral will grow (it has included the PlayStation Eye-heavy Playroom tech demo with every console), its exclusion from the launch bundle divides the market. By definition, developers making games that use the camera will be catering to a smaller subset of the overall user base. The camera isn't likely to ever become as integral to the PlayStation 4 experience as the Kinect is to the Xbox One, but at least the PS4 costs less as a result.
At first glance, each of the console's updated gamepads doesn't look too different from their predecessors, but there are some hidden gems here. For instance, the PlayStation 4's DualShock 4 controller features a new share button (more on that later), and clickable touchpad area reminiscent of the PlayStation Vita's rear touch panel. It also doubles as a motion controller, though you'll need to pick up the aforementioned PS4 camera to track the PlayStation Move-esque LED on the gamepad's front edge.
On the surface, Microsoft's updated gamepad seems like little more than a refined variation of the Xbox 360 controller, but it actually houses a subtle evolution in tactile feedback: Impulse Triggers. In addition to the classic controller rumble, Xbox One users will be able to feel localized force feedback under each of the gamepad's triggers, which can lend depth to driving cars, firing weapons or even feeling a character's pulse. Microsoft's gamepad also breaks new ground in local multiplayer: The Xbox One can connect to up to eight controllers simultaneously.
The second screen
It's still not clear if the idea of the "second-screen experience" will stick, but it's certainly gaining ground in this generation of gaming consoles. Microsoft's approach echoes Nintendo's Wii U, albeit without the dedicated hardware. The idea is to augment the gaming or TV experience with a separate device, which, in Microsoft's case, means any tablet or phone equipped with its Xbox One SmartGlass app — although the experience itself changes depending on what the user is doing. While watching TV, for instance, SmartGlass will let users change channels or adjust volume without obfuscating their program with onscreen menus (eventually, at least; Microsoft says these two features won't be available until after launch). In a game, your real-world smartphone could become your character's in-game smartphone, or might be used to manage dialogue options or in-game menus. Microsoft has also said that it hopes to use SmartGlass for matchmaking, helping players organize multiplayer sessions without interrupting action on the television.
The PlayStation 4 companion app (available for iOS and Android devices) seems much simpler by comparison, offering remote use of the PlayStation Network and some light second-screen functionality, though we were hard-pressed to find any compatible software in our review. No, the PS4's real second-screen device is the PlayStation Vita. Like the PS4 companion app, there aren't any games that really use the Vita as a "second screen," but the handheld's Remote Play feature easily makes up for it. When linked to the PS4, the Vita can completely take over the console experience, allowing users to transpose the system's next-gen gaming experiences to the small screen. Again, this is much like a feature available on Nintendo's Wii U, but with the added benefit that the second-screen device can be used on its own apart from the PlayStation 4.
Live streaming and sharing
If motion and voice control were the pioneering concepts of the last generation, live-streaming gameplay just might be the breakout feature of this one — even if it's something PC gamers have been toying with for years now. Social engagement seems to be the name of the game, with both consoles flaunting the ability to record and stream gameplay on the fly. Naturally, Microsoft ties this feature into Kinect's talents, asking users to call out "Xbox, broadcast" to stream gameplay to Twitch.TV. The PS4 controller's share button pulls a similar trick, though it can also share to Ustream as well as Twitch.
PlayStation users may have more streaming options available at launch, but Microsoft's Upload Studio might make the Xbox One a more compelling platform for sharing video clips. The console maintains a five-minute buffer of past gameplay, which can be imported into Upload Studio and customized with prefabricated layouts. Players can even record commentary video with Kinect, easily making high quality mini-productions to share with friends. It's neat, but output is limited to only five-minute clips. The PS4 can record up to 15 minutes of gameplay, but lacks a robust editing program or the ability to add any sort of commentary.
Exclusive games
If you're on the fence about what console is right for you, look at the games. Microsoft and Sony can promise all the media, social sharing and motion sensors in the world, but without something to actually play, their next-gen consoles are little more than glorified HTPCs.
If software moves hardware, then Microsoft is building a stronger case for day one. At launch, the Xbox One is slated to have more than twice as many exclusive (retail) games than the PlayStation 4, including Dead Rising 3, Forza Motorsport 5 and Ryse: Son of Rome with the heavily anticipated Titanfall joining them within the console's launch window. By comparison, Sony's camp hits the ground with only Killzone: Shadow Fall and Knack under its exclusive banner, eventually to be followed by Driveclub and Infamous: Second Son. Buying a console on software alone is still very much a matter of personal preference, but make no mistake: PS4 owners will be dipping into the multi-platform releases a little sooner than their Xbox One counterparts.
Hardware
Everything else aside, hardware does matter. In this case, there's even a clear victor — at least on paper. Crack open either console, and you'll find an AMD APU with an eight-core Jaguar CPU at its heart. A slightly higher clock speed (1.75Ghz compared to 1.6GHhz) gives Microsoft's console a technical leg up, but these two rigs essentially share the same processor. Users aren't likely to see a difference in performance. The story flips when it comes to the graphics kit, however: Although both units use similar AMD Radeon graphics cores, Sony's features 18 compute units to Microsoft's 12. The PS4 is also equipped with 8GB of GDDR5 RAM, outclassing the slower DDR3 chips installed in the Xbox One. Although the minute technical differences can be a bit confusing, they do matter.
In popular multi-platform games like Battlefield 4 and Call of Duty: Ghosts, most gamers will be hard-pressed to see a difference. It's true that the PlayStation 4 runs some games at a higher internal resolution, but few home console games run at 1080p natively; both machines will upscale most of their games to stretch across your HDTV. It's in Sony's exclusive games that the hardware stands to make a difference — games built specifically for the PlayStation 4 have the potential to visibly outshine the Xbox One's best efforts. It won't be enough of a graphical gap to give Xbox loyalists significant pause, but it exists, and it's worth noting.
Wrap-up
Sony and Microsoft have left consumers with a tough choice. Both systems promise excellent gaming experiences and new features that push the industry forward. On one hand, you have the PlayStation 4 toeing a traditional line of hardcore gaming: It features raw power, social sharing and a controller that's trying to be more than your typical gamepad. Across the aisle, Microsoft's Xbox One presents a unified hub for all of your media experiences, wrapping them in a highly stylized voice- and motion-controlled dashboard. With great exclusives and tons of multi-platform titles bound for each system, it's hard to say which console will come out on top.
As much as it helps to put the two console's features in perspective, we still can't account for the industry's wildcard: the fans. Brand loyalty plays a major role in the success of a gaming device, with the console's most dedicated users serving as evangelists to the unaffiliated. With all of the noise, it can be hard to make an unbiased decision about what console is right for you. We've already said our piece about the PlayStation 4, and our review of Microsoft's kit is just around the corner — it's up to you to pick a side. After all, it's not a console war without soldiers.