پس از ماهها جستجو، بالاخره آژانس فضایی اروپا (ESA) از جستجو برای یافتن فرودگر فیلای دست برداشت. با وجود کم کردن محدودهی جستجو به یک بخش ۳۵۰×۳۰ متری بر روی ستارهی دنبالهدار ۶۷P/Churyumov-Gerasimenko، آژانس فضایی باز هم موفق به تعیین مکان اولین فرستاده بشر بر سطح یک دنبالهدار نشد و بنابراین اکنون سفینه ی فضایی روزتا را به مدار بالاتر جهت ادامهی ماموریت علمی خود فرستاده است.
فرودگر فیلای، اولین وسیلهی ساخت بشر بود که موفق به فرود بر سطح یک ستاره دنباله دار شد. در دوازدهم نوامبر ۲۰۱۴، این فرودگر با سطح ستارهی دنبالهدار ۶۷P تماس برقرار کرد، اما به دلیل نقصی در سیستم فرود قادر به اتصال خود به سطح ستاره نشد. درنتیجه، پس از چند بار بازگشتن به فضا بالاخره در یک مکان نامشخص با نام Abydos بر روی سطح دنبالهدار نشست.
متاسفانه این کاوشگر در مکانی فرود آمد که در نزدیکی یک دهانهی آتشفشانی یا یک حفره قرار داشت و بنابراین نمیتوانست نور کافی از خورشید را برای شارژ پنلهای خورشیدی خود و تامین انرژی مورد نیازش دریافت کند. پس از شصت ساعت شارژ باتریها به اتمام رسید و فیلای به خوابی عمیق فرو رفت.
از آن زمان، آژانس فضایی اروپا در پی یافتن مکان فیلای از روی عکسهای گرفته شده و ارسال روزتا به مکان فرود مورد شک در ارتفاع ۱۸ تا ۲۸ کیلومتری است. اما تا به حال این جستجوها نتیجهای نداشته و مکان دقیق فیلای هنوز به صورت یک راز مانده است.
اکنون روزتا به مدار جدیدی انتقال یافته تا به ماموریت خود ادامه دهد. این مدار در فاصلهی دورتری واقع شده و از این رو شانس پیدا کردن فیلای کمتر است. در این فاصله، وضوح بسیار پایین است به طوریکه فرودگر به شکل سه نقطه ظاهر خواهد شد و در سطحی که مملو از حفره و صخره است، گم کردن این فرودگر بسیار امکانپذیر است.
مت تایلر، دانشمند پروژهی روزتا ESA میگوید:
“برنامهی زمانی علمی شلوغ روزتا چندین ماه تحت بررسی قرار داشته، از این رو جستجوی اختصاصی فیلای در برنامهی ما قرار نداشت. از اکنون دیگر باید بر روی مشاهدات دیگر تمرکز کنیم، به این معنی که دیگر نمیخواهیم روزتا بر روی مکان مشکوک فرود فیلای به دنبال این کاوشگر بگردد، اما میتوانیم دقت روزتا را اصلاح کرده و یا به آن فرمان گرفتن تصاویری از ناحیه مورد نظر در صورت پرواز در نزدیکی آن را بدهیم.”
ESA امیدوار است که دنبالهدار ۶۷P نزدیکتر به خورشید حرکت کند تا نور کافی به فیلای رسیده و این فرودگر بتواند سیگنالی از خود ارسال کند. با این حال این مساله بستگی به مقدار نوری دارد که فرودگر در هر روز دنبالهدار دریافت میکند و همچنین به عواملی مانند اصرات گاز و گردوغبار و اثرات سرما بر روی بخشهای الکترونیکی آن در طول خواب زمستانی دارد. آژانس فضایی اروپا اشاره کرده که تا اواخر ماه مارس فضای اطراف فیلای برای ریبوت آن به اندازه کافی گرم نخواهد شد و ممکن است دریافت انرژی کافی از خورشید برای تولید ۱۷ وات تاه ماه ژوئن طول بکشد. با این حال، دانشمندان امیدوارند با بهبود و اصلاح فیلای، این فرودگر بتواند آزمایشات خود بر روی سطح دنبالهدار را ادامه دهد.
منبع : gizmag