بزرگترین مهاجرت جهان اتفاقی است که در طول شبانه روز با جابهجایی حجم عظیمی از موجودات ساکن آبهای سیاره اتفاق میافتد، اما تقریبا تمامی انسانها از وقوع این اتفاق بیخبر هستند. با گجت نیوز همراه باشید.
بزرگترین مهاجرت جهان مربوط به جابهجایی هر روزه بسیاری از موجودات ساکن دریاها و اقیانوسهاست که به دور از چشم ما، با هر چرخ زمین به دور خودش و گذشت شب و روز، یک بار اتفاق میافتد. در ادامه با ما همراه باشید تا این اتفاق شگفتانگیز را بررسی کنیم.
بزرگترین مهاجرت جهان
در هنگام تاریکی شب، حجم عظیمی از موجودات اقیانوسی که معمولا ساکن اعماق آبها هستند، به سطح آب میآیند و تا زمان طلوع مجدد خورشید و روشن شدن اقیانوس، در آنجا میمانند. نوری که در هنگام طلوع خورشید سیاره ما را روشن میکند، به نوبه خود باعث میشود تا این موجودات از دید شکارچیان دریایی مخفی نباشند و به همین دلیل، قبل از روشنایی کامل مجددا جانداران مورد نظر به جایی که از آن آمدهاند، بازمیگردند.
این پدیده با نام «مهاجرت عمودی شبانه روزی» (DVM) شناخته میشود و همانطور که از اسمش پیداست، در هر 24 ساعت، یک بار اتفاق میافتد. از لحاظ میزان حجم زیستتوده، این پدیده به عنوان بزرگترین مهاجرت جهان هم شناخته میشود و همانطور که اشاره شد، تقریبا هیچ کدام از ما وقوع آن را نمیبینیم. البته استفاده از کلمه تقریبا بیدلیل نیست، چرا که دانشمندانی از موسسه تحقیقات آکواریومی خلیج مونتری در کالیفرنیا به خوبی با مهاجرت DVM آشنا هستند و پس از مشاهده هزاران ساعت فیلم مربوط به این جابهجایی و جمعآوری اطلاعات گسترده، مقالهای را در این رابطه منتشر کردهاند.
به صورت کلی میتوان گفت که این جابهجایی عظیم عمودی آنقدرها هم که به نظر میرسد، تفریح آمیز نیست و موجوداتی که هر روز مسیری به طول صدها متر را به صورت عمودی جابهجا میشوند، این کار را تنها به خاطر بقا انجام داده و در هر بخش از مسیر در خطر گرفتاری به دام شکارچیان طبیعت هستند.
در طول روز جانداران مهاجری مثل فانوس ماهی باید خود را در مناطق تاریک پنهان کنند تا زنده بمانند، اما نکته اینجاست که مسیر طی شده در بزرگترین مهاجرت جهان هم امن نیست و تقریبا مکان کاملا ایمنی برای سکونت این جانداران وجود ندارد.
محققان کالیفرنیا با استفاده از حجم زیادی از تصاویری که بین سالهای 1997 تا 2015 توسط منابع مختلف ثبت شدهاند، مهاجرت عمودی روزانه را از دید جانداران مهاجر بررسی کردند تا گوشه از تهدیدهای روزمره زندگی آنها را نشان دهند؛ چنین کاری در علوم دریایی بیسابقه بوده است.
بروس اچ رابینسون (Bruce H. Robison)، زیست شناس دریایی میگوید که در گذشته پدیده DVM بیشتر از دیدگاه شکارچیان و پیشبینی شکار انجام میشد و معمولا دادههای مورد استفاده از طریق بررسیهای صوتی و یا قایقهای ماهیگیری جمعآوری میشدند. با این حال، در اختیار داشتن حجم عظیمی از دادههای تصویری به شکل ویدیوهای ضبط شده توسط منابع گوناگون، این امکان را فراهم کرد تا بزرگترین مهاجرت جهان از دید قربانیان و موجودات مهاجر بررسی شود.
علاوه بر بررسی دقیق برخوردهایی که برای دو نوع از جانداران مهاجر، یعنی پلانکتون کریل (krill) و فانوس ماهی، اتفاق میافتاد، محققان تلاش کردند تا بر اساس دادههای مربوط به برخورد مهاجران و مهاجمان مدلی را برای محاسبه پتانسیل خطر موجود در مهاجرت عمودی روزانه به وجود بیاورند.
پتانسیل خطر به ریسک پنهانی از مواجه شدن با شکارچیان مربوط میشود و با خطر مرگ در طول مهاجرت و یا فاکتور تاثیرگذاری مهاجمان متفاوت است. بررسی پتانسیل خطر نشان داد که با وجود حضور دائم شکارچیان در طول مسیر عمودی مهاجرت، شانس موفقیت مهاجران بسیار پایین بوده، اما همانطور که میدانیم این شانس کم به معنی از بین رفتن حجم زیادی از موجودات مهاجر نیست.
محققان میگویند که دلیل این اختلاف بین نرخ مرگ و میر و بالا بودن پتانسیل خطر، به تواناییهای دفاعی قوی موجودات مهاجر و همچنین، مهارتهای شگفتانگیز گوناگون در استتار، اختفا و گول زدن شکارچیان مربوط میشود. با وجود اینکه بزرگترین مهاجرت جهان هر روز تکرار میشود و جانورانی مثل فانوس ماهی در خطر دائم خورده شدن قرار دارند، جمعیت مهاجران در طول سالها تغییر چندانی نمیکند و تکنیکهای فرار و دفاع این موجودات جان آنها را نجات میدهند.
یافتههای تیم دانشمندان کالیفرنیا در ژورنال “Frontiers in Marine Science” منتشر شده است.