درک ضعیف پزشکان و متخصصان بالینی از علت چاقی و اینکه چرا افراد چاق نمیتوانند وزن کم کنند یا وزن خود را کم نگه دارند، مانع از درمان موثر چاقی میشود.این نظر چهار محقق آمریکایی است که آن را در تحلیلی در نشریه معتبر لنست منتشر کردهاند.
در حال حاضر باور رایج این است که چاقی بیشتر محصول سبک زندگی ناسالم است و افراد چاق اگر کمتر بخورند و بیشتر تحرک داشته باشند، میتوانند وزن کم کنند.
اما این چهار پژوهشگر معتقدند توصیه به افراد چاق برای کاهش وزن با ورزش و رژیم غذایی، نتیجه فهم نادرست از ماهیت این مشکل است و با چنین توصیه هایی نمیتوان جلوی شیوع گسترده چاقی را گرفت:
“توصیه به کاهش مصرف کالری به فردی که قصد کاهش وزن دارد شاید در این حد موثر باشد که به کسی که به شدت در حال خونریزی است، بگوییم از اشیاء نوک تیز پرهیز کند.”
دکتر کریستوفر اُچنر یکی از نویسندگان این تحقیق میگوید در واقع عده کمی از افراد میتوانند بر چاقی خود غلبه کنند و بیشتر به طور گذرا ممکن است وزن خود را کم کنند:
“بیشتر افراد چاق می توانند چند ماهی وزن کم کنند اما ۸۰ تا ۹۵ درصد آنها دوباره به وزن قبلی برمیگردند.”
این محققان معتقدند محدود کردن مصرف کالری باعث تغییر سوخت و ساز بدن می شود.
“این افراد با کسانی که همجنس و همسن و هموزن آنها هستند اما هیچگاه چاق نبودهاند کاملا از نظر زیستشناختی متفاوتند.”
این تغییرات ممکن است آنقدر شدید باشد که در درازمدت، اصلاح سبک زندگی را در بسیاری از افراد چاق بی اثر کند.
انتشار این تحلیل در نشریه لنست با انتشار تحقیق دیگری در نشریه نیچر همزمان شده است.در این تحقیق، پژوهشگران از شناسایی ۹۷ ناحیه در ژنوم (مجموعه ژنها) انسان خبر دادهاند که باعث چاقی می شوند. این ژنها علائمی را که مغز برای کنترل اشتها و تنظیم مصرف انرژی صادر می کند کنترل میکنند.آنها با بررسی رابطه ژنها و فرآیندهای مغز به این نتیجه رسیدهاند که چاقی ممکن است ریشه در کارکردهای دستگاه عصبی داشته باشد.
این تحقیق همچنین نشان میدهد که بیش از بیست درصد موارد چاقی منشا ژنتیکی دارد بنابراین ورزش و تغذیه نقش اندکی در کاهش وزن این افراد دارند.
پروفسور الیزابت اسپلیوتس از دانشگاه میشیگان میگوید :
ژن های متعددی در ایجاد چاقی نقش دارند بنابراین احتمال اینکه برای غلبه بر چاقی یک راه حل برای همه موثر باشد بسیار کم است.در حال حاضر ما در توصیه های عمومی درباره سلامت و وزن، جنس و سن فرد را در نظر میگیریم.اما امیدوارم این اطلاعات در باره ژنها به ما کمک کند در آینده به هر کس توصیه های خاص خود او را کنیم.
دکتر اسپلیوتس می گوید در آینده میتوان با بررسی ژنتیکی متوجه شد آیا چاقی فرد، خطر بیماریها را افزایش می دهد یا نه؛ چون در درصدی از افراد، چاقی باعث خطری برای سلامتی ایجاد نمیکند و حتما “افراد چاقی هستند که بسیار سالم هستند.”
دکتر ریچل بَتِرهم رییس مرکز کاهش وزن دانشگاه UCL لندن می گوید صدها بیمار را دیده که “تقریبا همه آنها” با موفقیت وزن کم کرده اما دوباره به وزن سابق برگشتهاند چون “بدن آنها از نظر زیست شناسی مایل است به حداکثر وزن برگردد.“
وقتی کسی اضافه وزن پیدا کند سازوکار بدنش از نظر زیستی تغییر می کند. فهم اینکه وزن کم کردن و کم نگاهداشتن وزن برای این افراد چقدر دشوار است پیامی است که باید منتقل شود.
پروفسور جان ویلدینگ استاد مرکز پیری و بیماری های مزمن دانشگاه لیورپول میگوید کاهش وزن با رژیم و ورزش بهترین روش است اما بیشتر کسانی که به این ترتیب وزن کم میکنند اگر به تغذیه سابق برگردند دوباره وزنشان زیاد میشود:
در واقع برای کسی که وزنش را از ۱۰۰ کیلو به هفتاد کیلو رسانده بسیار بسیار دشوارتر است که در این وزن بماند تا برای کسی که وزنش همیشه هفتاد کیلو بوده است، چون این افراد باید دائم با مجموعه ای از علائم پیچیده متابولیک در نبرد باشند که به بدنشان می گوید باید صد کیلو وزن داشته باشند.
با این حال برخی متخصصان با این دیدگاه مخالفند از جمله تام فرای از مجمع ملی چاقی می گوید:
اگر عزم افراد برای کاهش وزن جزم باشد شعار قدیمی کمتر بخورید و بیشتر تحرک داشته باشید هنوز موثر است.زیست شناسی بدن انسان در ۴۰ سال گذشته تغییر نکرده، اما در آن زمان، افراد، کمتر چاق بودند. وزن کم کردن نیاز به اراده دارد اما برخی تسلیم شکمبارگی می شوند.
اما دکتر اچنر معتقد است پزشکان و متخصصان وقتی از افراد میخواهند رفتار خود را تغییر دهند، نباید ریشه های بیولوژیک چاقی را نادیده بگیرند:
به چاقی باید به چشم یک بیماری مزمن و مقاوم به درمان نگاه کرد که دلایل بیولوژیک و رفتاری دارد.
منبع : livescience
Why Exercise and Diet Changes May Not Be Enough to Treat Obesity
Why Exercise and Diet Changes May Not Be Enough to Treat Obesity
To treat people who are obese, doctors need to move beyond simply telling their patients to eat less and exercise more, some researchers argue.
Instead, doctors should focus on the biological mechanisms that make it hard for obese people to lose weight, these researchers say.
When people diet, the body thinks that it’s starving, so several biological mechanisms kick in to encourage people to eat more so that they gain the weight back, said Christopher Ochner, an assistant professor of pediatrics and psychiatry at the Icahn School of Medicine at Mount Sinai in New York. For example, the body slows down the rate at which it burns calories in order to conserve fat, and there are changes in brain signaling that make people more attracted to high-calorie foods, Ochner said.
These mechanisms originally evolved to help humans survive when food was scarce, but “the problem is that those same mechanisms kick in if somebody is 400 lbs. and trying to lose 40 lbs.,” Ochner said.
This reasoning explains why about 80 to 95 percent of obese people who lose weight eventually regain it, Ochner said. “In people who have been obese for many years, he noted, “body weight seems to become biologically ‘stamped in’ and defended.” [13 Kitchen Changes That Can Help You Lose Weight]
Doctors should be aware that giving advice about diet and exercise is likely not going to be enough for many obese patients to lose a significant amount of weight, Ochner said. Instead, more attention should be paid to biological treatments for obesity, such as drugs and surgery, Ochner said.
However, current biological treatments for obesity are expensive, and data on the long-term effectiveness of newer drug treatments is lacking, Ochner said. Weight-loss surgery (or bariatric surgery) — an operation on the stomach and intestine — is so far the only treatment for obesity that has been shown to be effective over the long term.
“We don’t have enough treatments to address our underlying biology [of obesity],” Ochner said. “We would like to see other, safer, more widely available treatments.”
In the meantime, doctors should more often consider prescribing obesity medication or recommending surgery, in conjunction with encouraging patients to change their lifestyles.
“We recommend the use of lifestyle modification to treat individuals with sustained obesity, but it should be only one component of a multimodal treatment strategy,” Ochner and colleagues wrote in the Feb. 11 issue of the journal The Lancet Diabetes & Endocrinology. Doctors should take into account the benefits and risks of biological treatments, and weigh them against the risks of a patient’s obesity-related disorders, the researchers said.
Dr. Pieter Cohen, an assistant professor of medicine at Harvard Medical School who was not involved in writing the new paper, agreed that it’s important for people to understand the biology that makes weight loss so difficult for some people. “For most of human history, it was just illness or lack of food that would lead you to lose weight,” so the human body has “sophisticated biological mechanisms that maintain our weight,” Cohen said.
However, Cohen said he does not prescribe weight-loss drugs to his patients, because there is not enough data on their safety and long-term effectiveness.
“We have no long-term data that people will be healthier if they use the current drugs on the market,” Cohen said.
Cohen also disagreed with the new paper’s viewpoint that obesity is a disease that always needs to be treated. Obesity is a risk factor for future health problems, but not a disease in and of itself, Cohen said. “It should be treated depending on [people’s] risk of future problems from it,” Cohen said.
Moreover, healthy lifestyle changes can be beneficial even if they don’t lead to weight loss, Cohen noted. For example, if an obese person starts to exercise regularly and eats the same amount, he or she may not lose weight, but “they’re going to be healthier,” Cohen said.
The experts agreed that doctors should focus on preventing obesity in the first place, because lifestyle modifications are more effective in people who are overweight but not yet obese, Ochner said. It’s when someone has been obese for a sustained period of time that more drastic measures may be needed for them to lose weight, he said.