خطرناک ترین مکان در تاریخ زمین کجاست؟

دیرینه شناسان خطرناک ترین مکان در تاریخ سیاره ما را کشف کردند! اخیرا دانشمندان در مقاله‌ای جامع با معرفی محلی که شکارچیان درنده و حیوانات خطرناکی در آن زندگی می‌کرده‌اند، اطلاعات شگفت‌انگیزی را در این رابطه منتشر کرده‌اند.

خطرناک ترین مکان در دوران ماقبل تاریخ و عمر چندین میلیارد ساله زمین کشف شد؛ دیرینه شناسان به تازگی مقاله جالب‌توجهی را در مورد مکانی در صحرای بزرگ آفریقا منتشر کرده‌اند که بر اساس شواهد کشف شده، محل زندگی برخی از درنده‌ترین و خطرناک ترین حیوانات ساکن سیاره بوده است.

خطرناک ترین مکان روی زمین

بر اساس جمعیت دایناسورهای گوشت‌خوار و حیوانات فوق‌العاده خطرناک ساکن منطقه «گروه کم کم» (Kem Kem Group) در شرق مراکش، می‌توان گفت که این بخش از صحرای بزرگ آفریقا مکانی فراتر از محل زندگی جانداران ماقبل تاریخ بوده و اگر یک مسافر زمان هم‌اکنون به دورانی که جانداران مورد نظر ساکن منطقه بوده‌اند، سفر می‌کرد، می‌توان گفت که مسافر ما مدت زیادی زنده نمی‌ماند!

دیرینه شناس نزار ابراهیم (Nizar Ibrahim) در این رابطه می‌گوید که فراوانی دایناسورهای گوشت‌خوار و جمعیت بسیار پایین موجودات گیاه‌خوار در دوران مورد نظر، کم کم را در مقایسه با هر دوران و مکانی در تاریخ سیاره ما، به خطرناک ترین مکان زمین مبدل می‌کند.

در تحقیق اخیر، ابراهیم و تیمش منطقه نزدیک مرز مراکش و الجزیره که به خاطر وفور فسیل‌های شگفت‌انگیز مربوط به دوره دیرینه شناسی کرتاسه پسین (Late Cretaceous) معروف است را مورد توجه قرار دادند. این دوران بین 100 تا 66 میلیون سال پیش را شامل می‌شود و متاسفانه شهرت آن به واسطه وجود فسیل‌های دایناسوری گوناگون باعث شده تا در طول دهه‌ها کاوشگران فسیل تعداد زیادی از گنجینه‌های این منطقه را به کلکسیون دارهای سراسر جهان بفروشند و تکه‌های تاریخ خطرناک ترین مکان روی زمین را در کشورهای مختلف پخش کنند.

به همین دلیل تیم ابراهیم مجبور بود تا فسیل‌ کلکسیون‌دارهای کشورها و حتی قاره‌های مختلف زمین را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار دهد. می‌توان گفت که تحقیق اخیر در میان پژوهش‌های گسترده دیرینه شناسان منحصر به فرد است و تا قبل از این کمتر پیش آمده بود که دایناسورهای گذشته قاره آفریقا تا این حد مورد توجه دانشمندان قرار بگیرند. در قسمت‌های گوناگون منطقه کم کم حجم گسترده‌ای از فسیل دایناسورها، پتروزارها، کروکدیل‌های باستانی، اجداد ماهی‌ها و لاک‌پشت‌های امروزی و بقایایی از جانداران بی‌مهره و گیاهان مختلف وجود داشته و همچنان وجود دارد.

وجه تمایز منطقه کم کم

اما موضوعی که بیش از وفور فسیل‌های گوناگون و ارزش دیرینه شناسی گروه کم کم، دانشمندان را به این منطقه جذب کرده، پدیده‌ای با نام «معمای استرومر» (Stromer’s riddle) است؛ به بیان دیگر محققان در مورد جمعیت بسیار زیاد گوشت‌خواران و موجودات درنده ساکن کم کم در مقایسه با جانداران گیاه‌خوار این منطقه شگفت‌زده و تا حدی سردرگم هستند. به عنوان مثال دیده شده که در این مکان، فسیل‌هایی مربوط به چهار گونه متفاوت از دایناسورهای خطرناک وجود دارند، در حالی که در تمامی مناطق دیرینه شناسی مشابه، به طور هم‌زمان بیش از دو نمونه متفاوت مربوط به جانداران درنده و گوشت‌خوار عظیم‌الجثه پیدا نشده است.

اما نکته جالب‌توجه اینجاست که در میان چهار گونه متفاوت دایناسور، حداقل سه مورد جزو بزرگ‌ترین جانداران ماقبل تاریخ جهان هستند. این در حالی بوده که فسیل‌ دایناسورهای کم‌خطر و گیاه‌خوار هم از لحاظ تنوع و هم از لحاظ فراوانی بسیار کمتر بوده و به همین دلیل، لقب خطرناک ترین مکان تاریخ زمین به منطقه گروه کم کم اختصاص داده شده است.

با وجود کمبود گونه‌های دیگر دایناسورها، شکارچیان گوشت‌خوار ما از لحاظ تغذیه با مشکلی مواجه نبودند؛ گفته شده که مقدار بسیار زیادی ماهی و حیوانات آبزی در رودخانه‌های 100 میلیون سال پیش، گسترش جمعیت دایناسورهای درنده این منطقه را تضمین کرده بودند.

مقاله تیم ابراهیم در ژورنال “ZooKeys” منتشر شده است.