محققان شواهد مسافرت‌های آیندگان به زمان ما را در اينترنت جستجو مي کنند !

اگر از عده‌ای از مردم بخواهید که به شما بگویند آرزو دارند کدام قدرت عجیب و غریب را می‌داشتند تا مبدل به یک ابرقهرمان شوند، بی‌شک توانایی مسافرت زمانی، یکی از آرزوهای برتر بود. با مسافرت در زمان، چه کارهایی که نمی‌شود کرد، می‌شود از رازهای پنهانی و معماهای تاریخ سردرآورد، گذشته را به نفع خود یا یک ملت تغییر داد، آینده را دید و متناسب با آن سرمایه‌گذاری اقتصادی کرد و کشف‌های آیندگان را یکی دو قرن جدیدتر به نام خود نوشت و …

ظاهرا فعلا ما وسیله‌ای برای سفر در زمان نداریم، شدت اشتیاق ما هم تا به آن حد است که چشمان خود را بر روی برخی از واقعیات علمی می‌بندیم و همیشه دوست داریم تصور کنیم که روز خواهد رسید که به سبک فیلم‌ها و سریال‌های تخیلی، ساختن ماشین زمان ممکن خواهد شد.

اما اگر واقعا ساختن ماشین زمان ممکن شود، آیا امکان ندارد که کسانی که از آینده به زمان می‌آیند، ردی از خود به جا بگذارند؟! درست به همین خاطر بود که دو محقق آمریکایی به ذهنشان رسید که در اینترنت دنبال شواهدی به نفع مسافرت آیندگان به زمان ما بگردند!

این دو محقق رابرت نمیروف و ترزا ویلسون از دانشگاه فناوری میشیگان هستند، آنها با خودشان فکر کردند که این مسافران زمان شاید در قالب یک پست وبلاگی، توییت یا یک جستجو اینترنتی، ردی از خود به جا بگذارند!

در جستجوی این رد، آنها سه جستجوی اینترنتی ترتیب دادند:

۱- در گوگل و توییتر، دنبال هشتگ‌هایی مربوط به دنباله‌دار ISON و پاپ فرانسیس گشتند، تا ببینند آیا کسی بوده که در ۷ سال پیش،  قبل از ظهور این دنباله‌دار یا انتخاب شدن پاپ جدید، توییتی با این مضمون کرده باشد. هرگونه نوشتاری قبل از این تاریخ در مورد پاپ یا این دنباله‌دار به این معنی است که آن شخص از آینده خبر داشته است و به عبارت دیگر مسافر زمانی بوده است که ناخواسته، چیزی را لو داده است!

۲- در اقدام دوم آنها در «لاگ»های جستجوهای انجام‌شده در وب‌سایت ناسا، دنبال کسی کشتند که قبل از سال ۲۰۱۳، جستجویی برای  ISON انجام داده باشد.

۳- سومین اقدام هم، یک درخواست مستقیم در اینترنت از مسافران زمان برای لو دادن اینترنتی خود بود!

متأسفانه در هر ۳ مورد، تیر این محققان به سنگ خورده است، ولی ایده کلی آنها، جالب بوده است، دست‌کن شاید برای یک فیلم یا رمان علمی -تخیلی!

اما، این ایده این سؤال‌ها و تخیلات را در ذهن برمی‌انگیزد:

الف- هر کسی که چند داستان علمی – تخیلی خوانده باشد، با خطرات ایجاد تغییرات هر چند جزئی در گذشته، مطلع است. هر تغییر جزئی در گذشته، ممکن است به معنی تغییر کامل در آینده هم باشد. اثر پروانه‌ای را که از یاد نبرده‌اید؟ یا پارادوکس قتل پدربزرگ را؟

بنابراین حتی اگر سفر آیندگان به زمان ما ممکن یا مجاز بود، حتما به آنها در مورد به جا گذاشتن هرگونه نشانی، تذکر کامل داده شده است.

ب- بگذارید تخیلمان را به کار بگیریم و ببینیم یک مسافر زمان در اینترنت باستانی باید دنبال چه چیزی باشد؟

بی‌شک کسب اطلاعات در مورد تفکرات مردم و وقایع و پیدا کردن عکس‌ها، بر این اساس تاریخ‌نگاران آینده بایستی مشتاق‌ترین آدم‌ها برای جستجو در اینترنت باستانی باشند. آنها به جای اینکه خطر لو رفتن را در کتابخانه عمومی با محیط بیرون به جان بخرند، می‌آیند و در خانه‌ای امن می‌نشینند و شب و روز وبلاگ می‌خوانند و توییتر را زیر و رو می‌کنند و ویدئوهای یوتیوب را مرور می‌کنند.

تحقیق پیشنهادشده توسط این دو پژوهشگر جالب است، اما به نظرم خیلی محدود است و آنها مثلا می‌بایست از گوگل خواهش می‌کردند که الگوریتمی برای جستجوهای نابجا در موتور جستجوی خود قرار بدهد، با نی ترتیب که به صورت خودکار، ۱۰۰ حادثه یکتا در هر بازه زمانی شناسایی شوند و بعد به صورت گذشته‌نگر در لاگ‌های جستجو، دنبال جستجوهایی برای این حوادث یکتا بگردند.

ج-  حالا تصور کنید که این دو دانشمند موفق می‌شدند یا اصلا در یک تحقیق جامع‌تر مشخص می‌شد که در سال ۲۰۱۱، یک کاربر مشکوک چند ده جستجوی مشکوک انجام داده است و در آنها دنبال وقایعی می‌گشته که عملا تازه در سال ۲۰۱۳ به وقوع پیوسته‌اند. سر و صدای قضیه بلند می‌شد و در وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی همه می نوشتند که مچ مسافر زمان را گرفته‌اند.

در این صورت آیا فکر نمی‌کنید که آیندگان با یک مسافرت زمانی، ترتیبی می‌دادند که کار ناشیانه مسافر زمان انجام نشود؟

د- در سناریویی دیگر، گوگل از ایده این دو دانشمند الهام می‌گیرد و متوجه مسافر زمان می‌شود، اما در لاگ‌های جستجوهای او، متوجه جستجوهای عجیب دیگری هم می‌شوند، جستجوهایی که بسیار مشکوک هستند حوادث سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ باشند و بر اساس آنها جنگ یا بحرانی جدی برای بشریت در چند سال آینده لو برود!

ه- در سناریوی دیگر، به باستانشناس از سوی مقامات مسئول آینده تنها یک فرصت مطالعاتی در گذشته داده می‌شود، او هم با کلی امید و آرزو یک زمان/مکان را انتخاب می‌کند و از قضا ایران را انتخاب می‌کند، بعد می‌خواهد سریع در عرض یکی دو روز همه جستجوهای خود را انجام بدهد، با کلی امید و آرزو یک اکانت اینترنت «پرسرعت» می‌خرد، پشت یک کامپیوتر می‌نشیند و اقدام به جستجو می‌کند، اما در هر قدم با ده‌ها مانع و یک صفحه تکراری مواجه می‌شود، فرصت تحقیقاتی‌اش می‌سوزد و در حالی که کسر کوچکی از کارهای خود را هم انجام نداده، دست از پا درازتر به آینده بازمی‌گردد!

و- در سناریویی دیگر، این پست «یک پزشک» که در قسمت آخر، خبر اصلی را بسط داده است، با استقبال خوب خوانندگان مواجه می‌شود، طوری که کسی پیدا می‌شود و آن را به زبان انگلیسی ترجمه می‌کند، چند شرکت بزرگ مثل گوگل و توییتر، از ایده این پست استقبال می‌کنند و با جاسازی الگوریتمی در جستجوگرهای خود، یک یا چند مسافر زمان و دست‌کم لاگ‌های جستجوهای آنها پیدا می‌شوند. لو رفتن این امر، باعث ترکیدن یک بمب خبری و یک بحران درز اطلاعات در دنیا می‌شود، آیندگان متوجه می‌شوند و این وبلاگ یا نویسنده آن را که مسبب چنین رسوایی بوده است، از عرصه اینترنت یا گیتی پاک می‌کنند!

سناریوهای دیگر را شما حدس بزنید!

همچنین ببینید :

منبع : extremetech

 

Back to the future: Scientists search the internet for evidence of time travelers

If you were to ask 100 people to pick the single greatest superhero power or sci-fi technology, time travel would almost certainly win. And believe it or not, time travel isn’t entirely outside the realm of reality — for some unified theories of the universe, such as general relativity, traveling in time is actually fairly easy. That’s why two American researchers have started searching the internet for evidence of time travelers.

One of the axioms of time travel is that, if retrograde (backwards) time travel is possible, it’s likely that a time traveler from the future has traveled back to our timeline. Putting aside the paradoxes that might occur from retrograde time travel (what if you kill your grandfather so that you were never born?), the theory is that we should be able to pick out these time travelers because they have prescient knowledge of the future. Robert Nemiroff and Teresa Wilson at the Michigan Technological University reason that, if we (or some alien race) learn how to time travel in the future, and they passed through our timeline, they should’ve left some trace on the internet — a prescient blog post, tweet, or search that gives away that they know too much. [Research paper: arXiv:1312.7128 – "Searching the Internet for evidence of time travelers"]

To hunt for time travelers on the internet, Nemiroff and Wilson devised three ingenious search schemes. The first involved searching Google and Twitter (hashtags) for mentions of comet ISON and Pop Francis from the last seven years. Both terms were coined very recently (Pope Francis is the first pope to be called Francis, and there hasn’t been another comet called ISON), and so any mentions before their arrival in 2013 could be considered a sign of prescience. The second plan involved the researchers looking through a log of searches on NASA’s website, to see if a time traveler had searched for “comet ISON” before it had been discovered. The third, and by far the most cooky, method was a simple plea from the researchers, asking a time traveler to send them a direct message that was transmitted before the original plea.
Sadly, none of these searches turned up any time travelers — or more accurately, they didn’t find any information that had been sent back in time from the future. Depending on your point of view, this is either depressing or not at all surprising. For a start, while traveling forward ni time should be fairly straight forward, traveling back in time may not actually be possible. On the other hand, given how impossibly large the universe is, and presumably how many intelligent civilizations there are out there, you would think that someone, somewhere would’ve passed through Earth’s timeline. It is a bit worrying that, even though the universe has trillions of years ahead of it, no one has worked out how to travel back in time.

Or who knows. Maybe time travelers are just very, very careful not to draw attention to themselves, lest they trigger a disastrous butterfly effect. Or maybe, unlike Doctor Who, who seems to have a rather unhealthy obsession with humanity [See: Doctor Who’s time-traveling TARDIS could theoretically exist, says new study], time travelers just haven’t found a reason to visit Earth yet. Maybe, in the grand scale of things, we humans are rather boring.