گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
مریخ نورد استقامت (Perseverance) ناسا جاه‌طلبانه‌ترین و پیشرفته‌ترین کاوشگر این سازمان فضایی بوده که اخیرا با موفقیت به سمت سیاره سرخ فرستاده شده است.
مریخ نورد استقامت (Perseverance) به فضا فرستاده شد؛ این کاوشگر شگفت‌انگیز پیشرفته‌ترین ربات ساخته شده توسط ناسا برای کاوش سیاره سرخ بوده که در پنجشنبه گذشته، در مسیر خود به سمت مریخ قرار گرفت.
موشک حامل کاوشگر استقامت که با نام ربات مریخ 2020 هم شناخته می‌شد، از سکوی پرتاب معروف کیپ کاناورال (Cape Canaveral) در ایالت فلوریدای آمریکا به فضا رفت. این راکت از نوع اطلس 5 (Atlas V) بود که چیزی در حدود 60 متر طول داشته و علاوه بر خود ربات، تجهیزات فرود آوردن آن هم در موشک سوار شده بود. این پرتاب در ساعت 16:20 روز پنجشنبه به وقت ایران انجام شد و قبل از ورود به فضای اطراف زمین، موشک اطلس 5 به مدت یک ساعت مسافت بین سکوی پرتاب و مسیر گردشی تعیین شده به سمت مریخ را طی کرد.
مریخ نورد استقامت
در صورت موفقیت ماموریت، این پروژه ناسا که 2.4 میلیارد دلار هزینه داشته، مریخ نورد استقامت را بعد از گذشت 7 ماه، در 18 فوریه سال 2021 به سطح مریخ فرود خواهد آورد. این ربات به اندازه یک خودرو اس یو وی بزرگ بوده و هدف اصلی آن، بررسی شرایط سطحی سیاره سرخ و جستجو برای نشانه‌های حیات باستانی روی این سیاره خواهد بود. به علاوه، این کاوشگر به همراه خود هلیکوپتر کوچکی را برای پرواز در آسمان مریخ به سیاره همسایه ما می‌برد و تجهیزات شگفت‌انگیز تعبیه شده در مریخ نورد، تکنولوژی‌های گوناگون مورد نیاز بشر برای زنده ماندن روی مریخ را آزمایش خواهند کرد.
در کنار این ماموریت‌ها هر نشانه‌ای از وجود حیات در سیاره سرخ هم در محل انجام ماموریت کاوشگر، از چشم استقامت پنهان نخواهد ماند و حتی گفته شده که نمونه‌های جمع‌آوری شده توسط این ربات برای ماموریت‌های آینده ناسا و بازگشت به زمین، آماده خواهند شد.
در چنین ماموریت‌هایی مراحل مختلف و فوق‌العاده حساس، برای قرار دادن فضاپیمای حاوی کاوشگر در مسیر حرکت به سمت مریخ، باید به درستی طی شوند. در حالی که ما مخاطبان عادی فقط پرتاب موشک و جدا شدن فضاپیما را می‌بینیم، چنین فرآیندی شامل روشن کردن، خاموش کردن و انواع مانورهای پیچیده دیگری در موتور و بوستر راکت و فضاپیما بوده تا مریخ نورد استقامت را به سمت مقصدش بفرستد.
بعد از بلند شدن موشک از زمین، اطلس 5 در لایه‌های مختلف اتمسفری زمین مانورهای گوناگونی را عملی می‌کند و گفته شده که در ماموریت اخیر، تقریبا 2 ساعت و 7 دقیقه پس از جدا شدن از سکوی کیپ کاناورال، مرحله پرتاب کاوشگر با موفقیت انجام شد و فضاپیمای مورد نظر به خوبی از موشک حامل آن جدا شد.
رسیدن به دهانه جزرو
مومنتوم ناشی از آتش موتور موشک، پس از رها کردن فضاپیما از چنگ میدان گرانش زمین، نیروی کافی برای خارج شدن از مدار گردشی به دور سیاره را فراهم کرده است و هم‌اکنون کاوشگر مریخ 2020 در مسیر 505 میلیون کیلومتری بین زمین و همسایه‌اش قرار گرفته است. این فضاپیما در تاریخ اعلام شده در دهانه جزرو (Jezero Crater) فرود خواهد آمد؛ محلی که به عنوان یک دلتای رودخانه‌ای باستانی شناخته می‌شود و اگر قرار باشد نشانه‌ای از حیات باستانی روی مریخ یافت شود، دلتای مورد نظر یکی از بهترین مکان‌ها برای یافتن این نشانه‌ها خواهد بود.
پس از رسیدن فضاپیمای حامل مریخ نورد استقامت به مدار سیاره سرخ، جت پک‌هایی عظیم و قدرتمند به آرامی این ربات شش‌چرخه را در دهانه مورد نظر فرود خواهند آورد و از آن جا، کار اکتشاف سیاره مریخ با تازه‌ترین تجهیزات اکتشافی بشر، آغاز خواهد شد. همان‌طور که اشاره شد، این کاوشگر بیش از همه به دنبال ترکیبات شیمیایی خواهد گشت که تنها توسط فرآیندهای زیستی و موجودات زنده تولید می‌شوند. موادی که یا به تازگی به وجود آمده‌اند و یا در تاریخ چند میلیارد ساله مریخ، در زمانی که این سیاره شگفت‌انگیز آب و هوای مناسبی داشته، تولید شده‌اند.
ماه جولای و پرتاب‌های مریخی
البته پرتاب مریخ 2020 به فضا سومین پرتاب به سمت مریخ بود که در جولای امسال انجام شد. پیش از این امارات متحده عربی مدارگرد امید را به مقصد این جرم آسمانی راهی فضا کرد و چین هم به تازگی، مریخ نورد تیانون 1 را به عنوان اولین ماموریت مریخی خود، به سیاره سرخ فرستاد.
البته جالب است بدانیم که دلیل اصلی هم‌زمانی این پرتاب‌ها در ماه جولای نزدیکی مداری زمین و مریخ به یکدیگر بوده است؛ اتفاقی که هر دو سال یک بار رخ می‌دهد و اگر به هر دلیلی، آمریکا، امارات یا چین پرتاب‌های این ماه خود را از دست می‌دادند، باید تا سال 2022 برای فراهم شدن شانس بعدی پرتاب صبر می‌کردند.