گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در این مطلب فلش بک خواهیم دید که چگونه گوشی نوکیا X3 – 02 و همچنین C3 – 01 بین دو دسته تلفن همراه و اسمارتفون قرار می‌گیرند.
تفاوت بین دو دسته تلفن‌های همراه دکمه‌ای و لمسی، در برخی از موارد کمی عجیب ظاهر شده است. به نحوی که در گذشته رقابت بر سر این بود که کدام گوشی برنامه‌های نصب شده را با صفحه کلید بهتر کنترل می‌کند و امروزه به کلی مرز بین صفحه لمسی و کیبورد گوشی‌ها جدا شده است.
با این حال پیش از عرضه گوشی‌های سری Asha، دو گوشی نوکیا X3 – 02 و C3 – 01 در اواخر سال 2010 میلادی عرضه شدند که می‌توان آن‌ها را ترکیبی از یک تلفن دکمه‌ای همراه و لمسی دانست. چراکه صفحه نمایش 2.4 اینچی آن‌ها از نوع لمسی بود که البته تنها قابلیت پاسخ به یک حرکت را داشت و شما نمی‌توانستید دو لمس همزمان را در آن ثبت کنید. با این وجود در زیر این نمایشگر لمسی، دکمه‌های گوشی قرار داشتند که به کلی مدل گوشی را شبیه به همان دستگاه‌های قدیمی نشان می‌دادند.
به هر حال رابط کاربری Series 40 که در تلفن‌های همراه قبلی نوکیا هم استفاده شده بود، برای این دو گوشی ارتقا یافت تا قابلیت صفحه لمسی به آن اضافه شود. دکمه‌های جهت برای استفاده از منوهای مختلف این رابط روی بدنه گوشی قرار داشتند، اما قاعدتا دیگر با وجود صفحه لمسی نیاز چندانی هم به آن‌ها نبود؛ درحالی که حتی دکمه‌های بازگشت و Home هم روی نمایشگر لمسی گذاشته شده بودند و شما حتی می‌توانستید روی این گوشی از ویجت‌های مختلف و تا حدودی شخصی‌سازی شده استفاده کنید!
همچنین صفحه لمسی این دستگاه چندان هم در خواندن لمس‌های شما بی‌نظیر نبود؛ به نحوی که در برخی موارد خطاهای بسیاری در انتخاب درست یک گزینه کاربران را آزار می‌داد. با این وجود هدف از ساخت این نمایشگر لمسی کاربرد ساده آن بود؛ نه اینکه نوکیا در ساخت بهترین صفحه نمایشگر لمسی تلاشی کرده باشد.
دوران اوج نوکیا و رقابت‌های آن
با این حال ترکیب صفحه لمسی و کنترل دکمه‌ای در جای خود بهترین کاربرد را برای آن زمان داشتند. گوشی‌های نوکیا X3 – 02 و همچنین C3 – 01 هردو دارای قابلیت اتصال به اینترنت 3G و وای فای را داشتند که یعنی شما می‌توانستید با آن‌ها در اکثر نقاط شهر به اینترنت دسترسی داشته باشید. همچنین مرورگر Opera Mini به کاربران کمک می‌کرد تا با کنترل لمسی حتی تجربه جالب‌تری را برای مرور کردن صفحه‌های اینترنتی داشته باشند.
به علاوه از نظر مشخصات فنی، هردو دستگاه بسیار قدرتمند نشان می‌دادند؛ داشتن یک پردازنده تک هسته‌ای تنظیم شده در فرکانس ۶۸۰ مگاهرتز به علاوه ۶۴ مگابایت فضای رم، قدرت اجرایی کافی برای پردازش‌های مختلف در دو دستگاه را فراهم می‌کرد. به علاوه، حافظه ۱۲۸ مگابایتی این دستگاه برای ذخیره فایل‌ها تاحدودی کافی به نظر می‌رسید.
البته لازم به ذکر است که بعدها مدل‌های 0.5 دو گوشی نوکیا X3 – 02 و همچنین C3 – 01 عرضه شد که قابلیت‌های سخت‌افزاری آن‌ها از همه نظر تقریبا دوبرابر شده بود. فرکانس پردازنده به ۱ مگاهرتز و میزان فضای رم به ۱۲۸ مگابایت رسید که در کنار حافظه داخلی ۲۵۶ مگابایتی، از قدرتمندترین گجت‌های زمان خود محسوب می‌شد. همچنین دوربین ۵ مگاپیکسلی به کار برده شده در هر دو دستگاه می‌توانست فیلم‌های با کیفیت 480p ضبط کند که در نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه قابل پخش بود.
شاید در ابتدا به این مشخصات خاک خورده بخندید، اما برای اینکه از قدرت نوکیا در آن زمان مطلع شوید، بد نیست بدانید که گوشی آیفون 3G عرضه شده در همان سال‌ها پردازنده ۴۱۲ مگاهرتزی داشت که قدرت بسیار پایین‌تری را ارائه می‌کرد. گرچه رابط کاربری آیفون از نوکیا در همان گوشی‌های قدیمی هم بهتر بود و فقط از نظر مشخصات فنی مقداری ضعیف نشان می‌داد.
به هر حال هدف از این موضوع دانستن قدرت این دو دستگاه نوکیا است، در غیر این صورت برنامه‌های جاوا در آن زمان طوری طراحی شده بودند که هرگز نیازی به حافظه رم یا قدرت پردازش بالا نداشتند تا روی گوشی‌های قدیمی هم اجرا شوند.
با این وجود هر دو گوشی نوکیا X3 – 02 و C3 – 01 نقطه ضعف‌های بزرگی داشتند؛ برای مثال شما نمی‌توانستید از پردازنده قدرتمند این دو دستگاه استفاده چندانی داشته باشید و حتی برای زنگ زدن، مجبور بودید تا برنامه باز شده را به کلی ببندید. همچنین رابطه بین دکمه و لمس صفحه یک مورد بیگانه بود که شاید ترکیب نکردن آن‌ها و ارائه نمایشگر بزرگ‌تر می‌توانست ایده بهتری باشد.
اما تفاوت نوکیا X3 – 02 و C3 – 01 چه بود؟
درحالی که بدنه هردو دستگاه از جنس آلمینیوم طراحی شده بود، گوشی نوکیا C3 – 01 ظاهر بسیار رسمی و کلاسیک‌تری را برای استفاده توسط افراد بزرگسال داشت. در مقایسه با آن، مدل نوکیا X3 – 02 ظاهری جوان‌پسندانه‌تر داشت که با دکمه مخصوص پخش آهنگ و همچنین بدنه باریک‌تر برای این دسته از افراد طراحی شده بود.
همچنین علاوه بر داشتن فلش ال ای دی، مدل C3 – 01 از باتری 1,050 میلی‌آمپری بهره می‌برد که در مقایسه با طرفیت 860 میلی‌آمپری X3 – 02 قیمت آن را کمی گران‌تر می‌کرد. با این حال از قابلیت‌های فوق‌العاده بی‌نظیر این دو گوشی توانایی سازگاری را کابل OTG برای خواندن لوازم جانبی با استفاده از درگاه USB بود که حتی به شما اجازه می‌داد تا با استفاده از یک کیبورد پیام‌های خود را تایپ کنید.
به هر حال هر دو این گوشی‌ها برای زمان خود بی‌نظیر بودند؛ اما این هرگز به این معنی نیست که رقیبان نوکیا ساکت نشسته باشند؛ چراکه حتی یک سال پیش از عرضه این گجت‌ها، سامسونگ اسمارتفون جدید خود به نام Jet را معرفی کرده بود که با یک نمایشگر آمولد لمسی ۳.۱ اینچی، از رابط کاربری TouchWiz پشتیبانی می‌کرد.
