گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
لباس فضایی را اغلب در داخل فضاپیما برای احتیاط در صورت کاهش فشار کابین می‌پوشند. اما ایده ساخت این لباس ابتدا به ذهن چه کسی رسید؟
قبل از اینکه بشر بتواند وارد فضا شود و آسمان خارج از مدار زمین را کاوش کند، ابتدا باید به درک درستی از اتفاقاتی که پس از عبور از یک ارتفاع خاص برای بدن ما ممکن است رخ دهد می‌رسیدیم. اگر در ارتفاع بیش از حد پرواز کنیم، بدن انسان تسلیم کمبود اکسیژن می‌شود؛ اگر از این امر جان سالم به در ببریم، هوای سردتر مطمئناً منجر به هیپوترمی یا سرما زدگی خواهد شد. باور می‌کنید یا نه، حل این مشکلات و فراهم کردن امکان کاوش در آسمان در ارتفاعات زیاد حاصل پشتکار یک اسپانیایی مصمم است.
نام این فرد اسپانیایی امیلیو هررا لینارس بود و انگیزه او از ساخت لباس این نبود که بتواند به کاوش فضا بپردازد، بلکه تصمیم داشت لباسی بسازد که به او اجازه دهد تا آسمان را در یک بالون هوای گرم کاوش کند.
به نقل از وب سایت Open Mind، هررا در سال 1879 میلادی در خانواده‌ای ثروتمند در گرانادا اسپانیا به دنیا آمد. هررا با الهام گرفتن از پدر نظامی خود و رمان‌های ژول ورن، علاقه زیادی به رشته‌های هوانوردی و علم هواپیمایی پیدا کرد. او در جوانی به ارتش پیوست و از آکادمی مهندسین در گوادالاخارا فارغ التحصیل شد. هررا در پژوهش‌های خود تاکید زیادی روی زمینه «هواایست»، یک اصطلاح فنی‌تر برای بالون‌های هوای گرم داشت.
زمانی که هررا در ارتش اسپانیا بود، بخشی از یگان بالون هوای گرم بود و در بسیاری از ماموریت‌های موفق در شمال آفریقا نیز شرکت داشت. هررا همچنین به عنوان اولین کسی که با بالون از تنگه جبل الطارق عبور کرد نیز شناخته می‌شود.
به نقل از وب سایت The Fanatic، هررا آرزو داشت که محدودیت‌های پرواز با بالون را پشت سر بگذارد. پرواز به سمت بالا و به داخل استراتوسفر، دومین لایه جو زمین، هدف وی بود؛ اما او می‌دانست که برای بسیاری از کسانی که قبلاً قصد انجام این کار را کرده بودند، عواقب بدی به دنبال داشت. ورود به این دومین لایه از جو زمین با پیمودن 9 مایل از سطح زمین شروع می‌شود و طبق گفته ناسا، تا پنجاه کیلومتری زمین ادامه دارد. سفر در این ارتفاع برای کسانی که قبلاً تلاش کرده بودند به معنای مرگ بود و هررا را بر آن داشت تا وسایلی اختراع کند که این تلاش ممکن شود.
هررا همراه با کشتی‌ای که می‌توانست با خیال راحت به ارتفاعات بالاتر برود، می‌دانست که باید یک لباس مخصوص برای محافظت از فردی که داخل آن نشسته است نیز بسازد. برای انجام این کار، او لباسی طراحی کرد که دارای یک لایه پشمی بود و از سر تا پا فرد را در این ماده می پوشاند. از آنجایی که پشم مایع موجود در جو را جذب می‌کند، هررا لایه دومی از لاستیک را به لباس خود اضافه کرد تا از پشم در برابر رطوبت محافظت کند. یک لایه نهایی با رزوه فولادی نیز اضافه شد که لباس را به طور کامل می‌پوشاند.
چیزی که این لباس را تکمیل کرد یک کلاه ایمنی به جنس آلومینیوم بود که شامل دستگاه تنفس، دماسنج و میکروفون می‌شد. نمونه اولیه این لباس در سال 1935 تکمیل گردید.
متاسفانه، این لباس هرگز مورد آزمایش قرار نگرفت. بلافاصله پس از ساخت آن، جنگ داخلی در اسپانیا در سال 1936 آغاز شد و هررا که وفادار به جمهوری بود در تبعید به آمریکای جنوبی گریخت. او بعداً در فرانسه اقامت گزید. در طول جنگ جهانی دوم نیز، دولت نازی به هررا پیشنهاد مالی برای لباس داد که او نپذیرفت.
طراحی هررا مورد توجه و استفاده عملی قرار نگرفت تا اینکه ناسا حدود سی سال پس از ساخت نمونه اولیه، به وی بابت همکاری‌اش پیشنهاد مالی داد. هررا درخواست کمک ناسا را برای ایجاد لباس فضایی جدید رد کرد، زیرا آنها از گذاشتن پرچم جمهوری اسپانیا روی کلاه خودداری کردند.
با این وجود، لباس هررا الهام بخش طراحی اولین لباس فضایی ناسا بود. تقریباً صد سال از طراحی اولین لباس هررا می‌گذرد و هنوز هم در لباس فضایی که امروزه توسط سازمان‌های فضایی ساخته می‌شود، آثاری که از کارهای هررا الهام گرفته‌اند دیده می‌شود.