گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
از جمله برنامه های ناسا برای کاوش سیاره زهره، ارسال پهپادهای پرنده‌ای شکل است تا بتواند از شرایط این کره جهنمی اطلاعاتی کسب کند.
ناسا به تازگی برخی از مفاهیم مأموریت‌های آینده نگرانه خود به فراسوی منظومه شمسی و جایی در دوردست‌ها را اعلام کرده و تصمیم دارد در موسسه مفاهیم پیشرفته ناسا روی آنها بیشتر مطالعه کند. از جمله این طرح‌های خیره کننده ارسال پهپادهای بدون سرنشین پرنده‌ای شکلی است که می‌توانند به سرعت در جو سیاره زهره فرود و با همان سرعت صعود کنند.
پهپادهای پرنده‌ای شکل ناسا
اولین مفهوم ناسا پرتو Bio برای محیط‌های شدید و اکتشافات ناحیه‌ای یا همان پروژه BREEZE نامیده می‌شود و یکی از هفده پروژه نظری این سازمان است که برای مطالعات بیشتر انتخاب شده است. پروژه BREEZE برای فاز دوم حمایت مالی انتخاب شده است؛ بدین معنی که محققان بودجه مطالعاتی این پروژه را برای دو سال دیگر دریافت خواهند کرد و از دو سال دیگر مشغول به کار می‌شوند. جیم روتر (Jim Reuter) مدیر ارشد اداره مأموریت فناوری‌های فضایی (STMD) در دفتر مرکزی این اداره واقع در واشنگتن گفته:
مأموریت ناسا برای کشف و درک جهان نیازمند فناوری‌های جدید و شیوه‌های جدید اجرای آنهاست. مطالعه چنین ایده‌های خلاقانه‌ای اولین گام برای تبدیل این موضوعات علمی-تخیلی به موضوعات واقعی است.
ایده BREEZE ساختن پهپادهای بدون سرنشینی است که از ساختار بادوام و مستحکمی برخوردار است و شکل آن از طبیعت الهام گرفته شده. (شبیه پرنده) هر چقدر که این ایده ممکن است عجیب و غریب به نظر برسد، به قدری می‌تواند منطقی باشد که شرایط ونوس را برایمان توضیح دهد.
سیاره زهره ابرهای ضخیمی دارد که به دانشمندان اجازه مشاهده سطح آن را از مدار نمی‌دهد؛ بنابراین کاوشگرها باید به زیر این ابرها برسند تا بتوانند دید خوبی نسبت به این سیاره داشته باشند. با این حال فشار سطح این سیاره به اندازه دمای آن زیاد است و به همین خاطر کاوشگرهای پیشین نتوانسته‌اند بیش از چند دقیقه روی سطح آن دوام آورند.
اتمسفر سیاره زهره دارای ابرهایی سرشار از اسید سولفوریک است؛ به همین خاطر محیط این کره برای ما انسان‌ها چندان مناسب نیست اما می‌تواند برای فضاپیماها مناسب باشد زیرا آنها می‌توانند از میان بادهای شدید آنجا به آرامی حرکت کنند. یکی از پژوهشگران ایده BREEZE به نام جاوید بایاندور (Javid Bayandor) توضیح می‌دهد:
پهپادها در ارتفاعات 60-50 کیلومتری اتمسفر، سوار بر بادهای منطقه‌ای می‌شوند و می‌توانند بر بادهای جنوبی نیز غلبه کنند تا بتواند هر 6-4 روز یک بار دور سیاره زهره بگردند. این پهپادها به همراه خود ابزارهایی نظیر ابرسنج یا نفرومتر، بادسنج، جاذبه سنج، طیف سنج جرمی، THEMIS، رادار دهانه مصنوعی و دوربین نور مرئی برای مطالعات جوی و جغرافیایی خواهند داشت.
گفتنی است که این مطالعات شامل ردیابی الگوهای آب و هوایی، تعیین اجزای اتمسفر، نقشه برداری از میدان مغناطیسی زهره و خلق اسکن‌های دقیق و جزئی از سطح این سیاره می‌شود.