در اینجا نگاهی به سیر تکامل سیستم عامل ویندوز مایکروسافت از سال ۱۹۸۵ تا سال ۲۰۲۲ که ویندوز ۱۱ منتشر شده خواهیم انداخت.
ویندوز احتمالا مهمترین نرمافزاری است که تاکنون در قالب یک سیستمعامل ساخته شده است. برای نزدیک به چهار دهه، محصول مایکروسافت در کامپیوترهایی که ما برای یادگیری، راهاندازی، دفاع ملی، مداوای بیماران و تماشای تصاویر خندهدار گربهها از آن استفاده میکنیم، مهمان ما بوده است. ویندوز در اکثر دوران خود، سیستمعامل غالب در سراسر جهان بهشمار میرود.
در اوایل دهه 80 میلادی، بیل گیتس و شرکت نرمافزاری او، مایکروسافت، سهم عمدهای از بازار سیستمعاملهای اجرا شده بر کامپیوترهای رومیزی را تحت عنوان MS-DOS در اختیار داشتند. DOS یک سیستمعامل توانمند در زمان خود بود که با بهرهگیری از ساختار مبتنی بر متن، کاربران را ملزم به دانشی حداقل از برخی اصول اولیه برای اجرای آن کرده بود. در آن اکوسیستم، اکثر توابع صرفا متنی بودند و برنامهها اغلب به درک اولیه برنامهنویسی DOS نیاز داشتند تا کاربر عادی بتواند از آن بهدرستی استفاده کند.
توسعه ویندوز باعث ایجاد یک تغییر اساسی در نحوه تعامل با این رایانهها شد و منحنی یادگیری را به استفاده از یکی از آنها کاهش داد. ماوس و رابط کاربری گرافیکی، دنیایی از فرصتها را برای کاربران رایانهای که کمتر پیگیر مفاهیم سیستمعامل و برنامهنویسی بودند، ایجاد کرد. در حالیکه ویندوز بههیچ وجه تنها سیستمعامل مبتنی بر رابط کاربری گرافیکی محسوب نمیشود، با اینحال، میتوان از آن بهعنوان گستردهترین OS مورد استفاده تا به امروز نام برد.
بیل گیتس به آغاز دورهای از پذیرش گسترده رایانههای رومیزی کمک کرد و در سالهای پس از آن نیز محصول خود را بارها دستخوش تغییرات، بهبودها و دگرگونیهای مختلفی کرده است. ویندوز بهطور مداوم تکامل یافته و هرچند سال یکبار بهروزرسانی بزرگی برای آن عرضه میشود. بنابراین، با نگاهی به هر نسخه منتشر شده، میتوان سیر تکامل و تحول ویندوز را از بدو تولد تا به امروز (1985-2022) مشاهده کرد.
سیر تکامل ویندوز از سال 1985 تا به امروز
ویندوز 1.0
وقتیکه مایکروسافت ویندوز 1.0 را در سال 1985 برای اولین بار منتشر کرد، با یک نبرد سخت و طولانی برای تسلط بر بازار روبرو شد. در زمانی که ریگان دومین دوره از ریاست جمهوری خود را در ایالات متحده آغاز میکرد، اتحاد جماهیر شوروی همچنان بر پرده آهنین سلطه داشت و مکینتاش شناخته شدهترین رایانه با رابط کاربری گرافیکی محسوب میشد. در این حین، مایکروسافت نیز سخت در تلاش بود تا جایگاه خود را در میان کاربران این نوع دستگاهها تثبیت کند.
محصولات این شرکت در آن زمان، عمدتا برای کاربران تجاری هدفگذاری شده بود و اکثر شرکتها در بخشهای IT خود از سیستمعامل داس استفاده میکردند. از سوی دیگر، مدیران و کاربران تمایلی به صرف زمان برای آموزش سیستمهای جدید نداشتند. به نقل از گزارش سال 2012 وبسایت Verge، زمانیکه ویندوز وارد بازار شد، بسیاری از افراد فعال در این صنعت، قبلا آنرا بهعنوان Vaporware شناخته بودند که البته هرگز در هیچ مانیتوری ورود پیدا نکرد.
مایکروسافت رابط کاربری گرافیکی جدید خود را با قیمت 99 دلار عرضه کرد که شامل ابزارهای ضروری مانند Windows Paint، دفترچه یادداشت، تقویم و یک بازی بهنام Reversi بود. نسخه 1.0 صرفا مبتنی بر داس نبود، بلکه برای نصب به آن نیاز داشت و در آن زمان بهعنوان ابزاری برای مدیریت برنامهها و وظایف مختلف انجام شده توسط رایانه دیده میشد. بررسی اولیه مجله Byte در سال 1984، توانایی ویندوز 1.0 را در انجام چند کار از جمله باز نگه داشتن برنامهها در بین چندین پنجره بهطور همزمان، حذف نیاز به پایان دادن و راهاندازی مجدد بین وظایف، همانطور که در داس معمول بود، برجسته کرد. با اینحال، در آن زمان پذیرش گسترده ویندوز هنوز اتفاق نیفتاده بود و حتی با وجود اینکه نیویورک تایمز در سال 1984 ویندوزهای کامپیوتری را پروژهای شکست خورده قلمداد کرد، نسخه 1.0 تنها نگاهی اجمالی به آنچه مایکروسافت در آینده با سیستمعامل خود پیاده کرد را به دیده همگان گذاشت.
ویندوز 2.0
در عصر مدرن امروزی، ما از بهروزرسانیهای نرمافزاری کاملا مطمئن هستیم. با استفاده از قانون مور، اصطلاحی که به توصیف روشی میپردازد که در آن نیمههادیها بهطور تصاعدی هرچند سال یکبار قدرتمندتر میشوند، در واقع، نرمافزاری که ماشینهای ما را اجرا میکنند بهطور مداوم از قابلیتهای ماشینهای جدیدتر عقب میمانند و نیاز به ارتقای نرمافزار را بهطور منظم ضروری میکند. ویندوز 2.0 در نسخه اولیه، با ویژگیها، عملکردها و قابلیتهای جدید ارتقا یافت زیرا نسخه اصلی نتوانسته بود جذابیت چندانی در بازار ایجاد کند.
با این وجود، نسخه دوم این سیستمعامل نیز یک جهش بزرگ رو بهجلو تلقی نشد، اما چند قابلیت و ویژگی کلیدی را معرفی کرد که تا به امروز باقی مانده است. بهنقل از Tech Nirvana، قابلیتهای گرافیکی این نسخه، بزرگترین پیشرفت ویندوز 2.0 محسوب میشود. گرافیک پیشرفته این ویژگی را به Win2.0 انتقال داد تا رنگهای بیشتری را نمایش گذاشته و پنجرههای همپوشانی را ارائه دهد. در نسخه پیشین ویندوز، پنجرهها صرفا در کنار یکدیگر به مانند کاشی نمایش پیدا میکردند. طبق گفته Wired، در حالیکه این به معنای انعطافپذیری بیشتر بود، بر سر این ویژگی، اختلافی بر سر نقض قانون با اپل جریان گرفت که تا سال 1997 حل و فصل نشد.
با اینکه برای کاربر معمولی، ویندوز 2.0 با نسخه اول تفاوت چندانی نداشت. اما کاربران متبحر فناوری از افزایش قابلیتها و مشخصات فنی لب به تحسین گشودند. با اینحال، هیچیک از اینها به اتفاق بزرگی منجر نشد زیرا ویندوز همچنان با این نسخه در تلاش بود تا کاربران را از دستگاههای مبتنی بر متن DOS جدا کند.
ویندوز 3.1
پس از آنکه ویندوز 1.0 و 2.0 به موفقیتهای محدودی دست یافتند، با انتشار نسخه بعدی، سرنوشت مایکروسافت دستخوش تغییر شد. در حالیکه نسخه 3.0 ارتقای قابل توجهی در قیاس با موارد پیشین را ارائه میداد، ویندوز 3.1 به گستردهترین و محبوبترین نسخه ویندوز از بدو خلقت تبدیل شد. برای افزایش موفقیت خود، ویندوز 3.1 با شروع نفوذ اینترنت ظاهر شد و کاربران را بهصورت تصاعدی بهخود جذب کرد.
برخی از پیشرفتهای قابل توجه 3.1، بهنقل از PC World شامل مجموعهای نظیر مدیریت برنامه، مدیریت فایل، استفاده از فونت TrueType، کنترل پنل و موارد دیگر بود. در نسخه 3.1، دکمههای سهبعدی و قابلیتهای گرافیکی بهبود گستردهای پیدا کردند که به کاربران اجازه میداد تا برنامهها را بهعنوان آیکون در بخش مدیریت که بهعنوان جایگزینی برای MS-DOS Executive ایجاد شده بود، نمایش دهند.
در ویندوز 3.1 پشتیبانی چندرسانهای اضافه شد که باعث بهوجود آمدن پیشرفتی چشمگیر در قابلیتهای صوتی و تصویری شد. نسخه 3.1 همچنین برای اولین بار، جهان را با فرمان ctrl-alt-delete آشنا کرد. از آنجاییکه بیل گیتس برای استفاده از این فرمان، یک کلید اختصاصی را در نظر داشت، در پیادهسازی آن اختلاف نظرهایی بهوجود آمده بود، اما در نهایت توسعهدهندگان موفق شدند تا این فرمان را در ویندوز 3.1 اعمال کنند.
نسخه 3.1 ویندوز، بهنوعی راه را برای ورود به اکثر رایانههای امروزی هموار کرد. در حالیکه کاربران مدرن، احتمالا کار با این نسخه را بهطرز ناامیدکنندهای سخت، بدقلق و دشوار توصیف خواهند کرد، اما انتشار آن یک قدم بزرگ و احتمالا اولین محرک جدی در معرفی رایانههای شخصی به دهها میلیون کاربر در زمان خود بود.
ویندوز NT
ویندوز 3.1 NT که همزمان بهعنوان سیستمعامل مبتنی بر MS-DOS توسعه یافته بود، بسیار متفاوت از نسخه مصرف کننده Windows 3.1 ظاهر شد. در حالیکه هر دو نسخه ویندوز روی صفحه ظاهری مشابه داشتند، محیط عملیاتی NT که در زیر سطح کار میکرد، عملکردی منحصر بهفرد داشت. مایکروسافت در ابتدا قصد داشت تا این نسخه را OS/2NT نامگذاری کند، زیرا در ابتدا بهعنوان بخشی از پروژه OS/2 با IBM در حال توسعه بود. به گزارش IT Pro Today، پس از شکست این همکاری، نام این نسخه به Windows NT تغییر پیدا کرد و در سال 1993 منتشر شد.
نسخه NT در واقع، اصلا قرار نبود از خانواده ویندوز باشد. با نگاهی به گذشته در مییابیم که قطع رابطه با IBM، نقطه عطفی است که NT را بهعنوان یک نسخه مستقل از ویندوز پدیدار کرد. مایکروسافت قصد داشت تا NT بهعنوان سیستمعامل اصلی دسکتاپ ارائه شود، اما برای پیادهسازی این ایده آماده نبود و در نهایت آنرا برای سرورها و کاربران سازمانی که از ماشینهایی با معماری 32 بیتی استفاده میکردند، عرضه کرد.
ویندوز NT به یک استاندارد برای متخصصان فناوری اطلاعات تبدیل شد و در بین کاربران شرکتی مورد پذیرش قرار گرفت. محیط عملیاتی زیربنایی آن در طول سالها بهگسترش خود ادامه داد که بعدها برای تکامل کلی سیستمعامل ویندوز نقشی مهم را ایفا کرد.
ویندوز 95
معرفی ویندوز 95 یکی از بزرگترین ارائههای مایکروسافت بود و در مراسم رونمایی این نسخه، نهتنها موسیقی گروه رولینگاستونز، بلکه رقصهای عجیبوغریب مدیران ارشد این شرکت، از جمله بیل گیتس در ذهنها ماندگار شد. این رویداد، کلمه “شروع” را بهطور برجسته آشکار کرد، زیرا این نسخه از سیستمعامل برای اولین بار به کلید و منوی Start مجهز شد.
Win95 تغییراتی را بهارمغان آورد که نحوه عملکرد کامپیوترها را تا به امروز تعریف میکند. این اولین سیستمعامل مایکروسافت محسوب میشود که بر اساس DOS ساخته شد و بنابراین، نیاز به دانستن دستورات مبتنی بر متن بهشدت کاهش یافت. منوی Start بهعنوان ابزاری جدید، در پیمایش اطراف دسکتاپ و فایلهای بصری نقشی برجسته پیدا کرد. بهنقل از TheVerge، پیشرفتهای کلیدی این نسخه شامل پشتیبانی از نام طولانی فایل، ویژگیهای ارتقایافته شبکه، نمایههای کاربر و مدیریت دستگاههای Plug and Play بود. آخرین ویژگی اشاره شده، یک مزیت عمده برای کاربران 3.1 بود که افزودن دستگاههای جدید را فرآیندی خستهکننده و دشوار میدانستند.
اگر ویندوز 3.1 را بهعنوان سیستمعاملی در نظر بگیریم که دنیای رایانهها را به روی میلیونها نفر باز کرد، Win95 بدون شک این کار را برای میلیاردها نفر انجام داد. اندکی پس از انتشار این نسخه، پای رایانههای ویندوزی به بسیاری از خانهها و مشاغل باز شد و دنیای رایانهها را بیش از پیش یکپارچه کرد.
ویندوز 98
با توجه به اینکه Win95 در مقایسه با نسل قبلی، دچار تحولات بزرگی شد، هیاهوی بسیار کمتری با انتشار ویندوز 98 در جریان بود، زیرا در این نسخه، صرفا شاهد بهبودهایی جزئی بر پیکر یک سیستمعامل موفق و جاافتاده بودیم. TechRadar در گزارشی اشاره میکند که بخش زیادی از بهینهسازیهای موجود در ویندوز 98، آنرا به اکوسیستمی سادهتر برای کاربران تبدیل کرد. در حالیکه چیدمان و ظاهر آن تا حد زیادی بدون تغییر ماند، تنظیمات درونی و سیستمی، پایداری بیشتری را بهوجود آورد و کاربران کمتر از گذشته با صفحه آبی مرگ مواجه میشوند.
مایکروسافت همچنین در این نسخه تغییراتی را برای ادغام یکپارچهتر وب با سیستمعامل خود اعمال کرد، از جمله اینکه ویندوزهایی را که برای دسترسی به فایلها استفاده میشوند، در قالبی شبیه به مرورگر خود یعنی اینترنت اکسپلورر درآورد.
تلاش برای ادغام اکسپلورر در سیستمعامل، شکایت سازنده Netscape Navigator، رقیب اصلی اکسپلورر را در آن زمان به همراه داشت. ویندوز 98 در نهایت با تبدیل به تکامل کاربردی و مفید Win95، بهطور یکپارچه با کامپیوتر همیشه متصل به وب ادغام شد که امروزه شاهد استفاده از این تعامل بهصورت استاندارد هستیم.
Windows Millennium Eddition
از اولین نسخه ویندوز تا 98، سیستمعامل رایانههای ویندوزی در پشت پرده، عملا MS-DOS بود و ویندوز بهعنوان یک رابط میان کاربر و رایانه عمل میکرد. مایکروسافت با عرضه NT از داس فاصله گرفت، اما این سیستمعامل کهنه همچنان برای سالها بهعنوان بخشی از ویندوز باقی ماند.
Windows Millenium Edition تکامل دیگری از ویندوز 95 محسوب میشود که شامل بهروزرسانیهای ویندوز 98 و چند نسخه دیگر بود. این انتشار، بهروزرسانی بزرگی نبود و خبری از تغییرات بزرگ و اساسی در آن نیست. هدف اصلی از انتشار این نسخه، افزایش عمر رایانههای کاربران خانگی بود که هنوز در آن زمان بهاندازه کافی قدرتمند نبودند تا سیستمعاملهای مبتنی بر NT (مخصوص کاربران تجاری) را اجرا کنند. IT Pro Today در آن زمان توضیح داد که ME یک سیستمعامل پایدارتر از نسخه قبلی خود است، اگرچه در مقایسه با NT ثبات کمتری داشت و مایکروسافت آنرا با تمایل روزافزون به رایانهای که میتواند رسانههای دیجیتال را مدیریت کند، برای کاربر خانگی طراحی کرده بود.
در مسیر توسعه این نسخه، پیشرفتهای بسیاری وجود داشت که بهکاربران کمک میکرد تا از عکسهای دیجیتال، فایلهای موسیقی MP3 و کتابخانههای رو به رشد ویدیوی دیجیتال استفاده و در آنها کاوش کنند. ME همچنین شامل کنترلهای شبکه خانگی بود که اتصال رایانههای خود را برای کاربران خانگی بسیار آسانتر میکرد.
در پایان، ویندوز ME یک معیار توقف برای ادامه خدمت به کاربران خانگی، تا زمان تجهیز به سختافزار قدرتمند و قابل پشتیبانی از این نسخه محسوب میشد. با نزدیک شدن MS-DOS به روزهای پایانی خود، این آخرین سیستم مبتنی بر داس بود که توسط مایکروسافت منتشر شد.
ویندوز 2000
تقریبا همزمان با عرضه ویندوز ME، نسخه 2000 یا Win2k منتشر شد که براساس توسعه NT بهعنوان سیستمعاملی پایدار برای کاربران تجاری ساخته شده بود. ویندوز 2000 در چهار نوع Professional، Advanced Server، Server و Datacenter Server عرضه شد.
در قالبی تکاملی نسبت به سیستمعامل NT، ویندوز 2000 مجددا با هدفگذاری کاربران تجاری طراحی شد. بهنقل از HowtoGeek، این اقدام در درجه اول بهخاطر آن بود که اکثر سختافزارهای موجود در کامپیوترهای شخصی خانگی هنوز به حداقلهای مورد نیاز برای اجرای NT نرسیده بودند. در حالیکه مایکروسافت مایل بود تا همه رایانههای مبتنی بر ویندوز را به سمت NT سوق دهد، مهندسان میدانستند که هنوز زمان آن فرا نرسیده است.
ویندوز 2000 ابزارهای مفید بسیاری را معرفی کرد که به بخش جداییناپذیر این اکوسیستم تبدیل شدند، از جمله آنها میتوان به Windows Installer اشاره کرد که بهطور چشمگیری روند نصب برنامه را بهبود بخشید و همچنین کنسول بازیابی که به کاربران اجازه میداد فایلها را پس از خرابی بازیابی کرده و از دست دادن آن جلوگیری کنند. به گفته CNet، در حالیکه این نسخه از ویندوز با مجموعهای از افزونههای کاربردی جدید عرضه شد و از سوی کسبوکارها و مدیران شبکه مورد استقبال قرار گرفت، اما برای بازی و بسیاری از موارد خانگی مناسب نبود.
ویندوز XP
تنها پس از یکسال از انتشار Me و 2000، مایکروسافت بزرگترین تغییر را در سیستمعامل خود تا بهامروز اعمال کرد. پس از سالها توسعه مجموعهای از سیستمعاملهای دوگانه با NT تجاریمحور و نمونههای مصرفکننده مبتنی بر داس، ویندوز XP به مایکروسافت اجازه داد تا در نهایت تمام زیربنای MS-DOS را کنار گذاشته و NT را در سیستمعاملی واحد پیاده کند تا تمامی کاربران از هر طیفی بتوانند از آن استفاده کنند.
XP یک بازسازی اساسی در کالبد ویندوز بود و ثابت کرد که سیستمعامل پایدار و کاربرپسند مورد نظر مایکروسافت است. حداقل سختافزار مورد نیاز برای اجرای این نسخه، بهنقل از مجله ویندوز 2000، یک پردازنده 233 مگاهرتز با حداقل 64 مگابایت رم است و از اکثر سختافزارهای رایج آن دوره، از جمله هارددیسکهای فست ATA100 و CD-RW Firewire پشتیبانی میکرد.
استقبال از این نسخه گسترده بود، اما بهطور کلی ایراداتی نیز در آن وجود داشت. بهگزارش ZDNet، بسیاری از اشکالات و نقایص امنیتی نه تنها باعث ایجاد هشدار شده بود، بلکه بهسطحی رسید که FBI نیز به این جریان ورود پیدا کرد. مقاله دیگری در New Scientist به حفرههای امنیتی دیگری اشاره دارد که کاربران XP را بهمحض اتصال به اینترنت در معرض حملات هکرها قرار میداد. مایکروسافت پس از بروز این مشکلات، با بهروزرسانی سرویس پک 2 برای XP، در جهت رفع نقصهای امنیتی اقدام کرد تا به تثبیت این نسخه بهعنوان سیستمعاملی ایمن و پایدار که بسیار از فراتر از نسخههای پیشین بود، کمک کند. بهدلایل نامعلوم، XP هنوز هم توسط بسیاری مورد استفاده میگیرد. برای نمونه، اغلب کامپیوترهای موجود در ارمنستان، همچنان به ایکسپی مجهز هستند.
ویندوز ویستا
پس از بیست سال توسعه، مایکروسافت تسلط محکمی بر ایجاد سیستمعاملهای پایدار و کاربرپسند پیدا کرده بود. از آنجایی که سیستمهای مبتنی بر داس، با هدف جایگزینسازی با مشتقات NT برای یکپارچه کردن رایانههای شرکتی و خانگی کنار گذاشته شدند، نسخههای جدید ویندوز بر روی تطبیق تجربه کاربر و افزایش بیشتر امنیت تمرکز داشتند، زیرا دنیای متصل به اینترنت، همچنان در سیر تکاملی تهدیدات از سوی شخصیتهای شرور در سراسر جهان بود. ویستا مسیر تعیین شده با XP را با بهروزرسانی ظاهری و در عین حال معرفی ویژگیهای جدید ادامه داد.
مایکروسافت در ژانویه 2007، از بهروزرسانی ویستا پرده برداشت. بیل گیتس، رئیس وقت مایکروسافت، به ورودی میلیونها کاربر خود در توسعه ویستا اعتبار بخشید و ادعا کرد که این سیستم جدید نیازهای ابراز شده توسط مشتریان را برطرف خواهد کرد. همزمان با عرضه ویستا، بهروزرسانی مایکروسافت آفیس که بهعنوان مجموعه نرمافزارهای بهرهوری تجاری این شرکت مطرح است، انجام شد و همچنین فرصتهایی برای فروشندگان شخص ثالت برای توسعه تجهیزات جانبی مورد تایید مایکروسافت برای فعالیت در ویندوز پدید آمد.
در نهایت، ویستا با استقبال خوبی از سوی مصرفکنندگان مواجه نشد، زیرا بهگزارش SlashGear در سال 2009، سهم پذیرش این نسخه در کل بازار پس از گذشت سه سال، از 30 درصد فراتر نرفت. بهنظر میرسد که موفقیت بزرگ XP، جایگاه این نسخه را بهعنوان سیستمعامل ترجیحی زمان خود تثبیت کرده بود و کاربران تا زمانیکه اتفاق بزرگ بعدی رخ دهد، به آن پایبند بودند.
ویندوز 7
مایکروسافت ویندوز 7 را در اواخر سال 2009 برای جایگزینی ویستا منتشر کرد. از نظر ظاهری، دسکتاپ هر دو سیستم بسیار شبیه بهنظر میرسند، اما تفاوتهایی کلیدی در عملکرد هر یک وجود دارند. بهگزارش TechTarget، برخی از ویژگیهای کلیدی، این دو نسخه را از هم متمایز میکنند. یکی از قابلیتهای مهمی که در نسخههای متوالی ویندوز باقی مانده است، امکان پین کردن برنامههای اغلب استفاده شده به نوار وظیفه است. اکثر کاربران این عملکرد را مفید میدانند زیرا بسیاری از افراد تنها از تعداد معدودی از برنامهها در هر رایانه استفاده میکنند. با استفاده از این عملکرد، آن برنامههای خاص بدون نیاز به کلیک بر روی منوها یا پوشهها بهراحتی در دسترس هستند.
ویندوز 7 در قیاس با ویستا، با استقبال و بازخوردهای بسیار بهتری مواجه شد. والت موسبرگ، استاد فناوری، حتی اعلام کرده بود که ویندوز 7 بهعنوان سیستمعامل برتر از Mac OS اپل پیشی گرفته است. CNET نیز با بیان اینکه نوار وظیفه جدید یک رقیب شایسته برای داک سیستم مک است، به تایید این موضوع پرداخت. علاوه بر این، آنها دریافتند که ویندوز 7 از لحاظ بصری چشمنواز و عملکردی روان دارد و به کاربران سیستمعاملی توانمند را ارائه داده که سختافزار معمولی موجود در آن زمان را بیش از اندازه تحت تاثیر قرار نمیدهد.
ویندوز 7 مسیر صعودی مایکروسافت را که با ایکس پی آغاز شده بود، ادامه داد و بهطور همزمان به مقابله با تهدیدات امنیتی روزافزون از دنیای مدرن محاسباتی شبکه پرداخت. پذیرش درخواستها و نقدهای کاربران و ایجاد ویژگیهای جدید براساس بازخورد آنها، مایکروسافت را به موفقیتهای جدیدی رساند و آنها را برای دستیابی به دستاوردهای بعدی آماده کرد.
ویندوز 8
Win8 که در سال 2012 منتشر شد، اساسا با تمرکز بر تغییر تجربه کاربر بنا شد تا این سیستمعامل را برای استفاده در پایگاه اصلی کاربر با رایانههای رومیزی و لپتاپ بهوسیله قابلیتهایی برای استفاده از نمایشگر لمسی و تبلتهای رو به رشد در بازار تطبیق دهد. با اینحال، تلاش برای اعمال تمام این خصوصیتها در یک پلتفرم و در نتیجه چندپارگی ایجاد شده، باعث شد تا تلاش مایکروسافت برای ایجاد محصولی سازگار با دیوایسهای مختلف از جمله تبلت، مورد استقبال کاربران قرار نگیرد.
بر اساس گزارش TheVerge، ویندوز 8 بهروزرسانیها و بهبودهای فنی بسیاری را در برخی از ابزارها و ویژگیهای خود، از جمله ادغام برنامههای مخصوص ویندوز از فروشگاه مایکروسافت، مدیریت وظایف ساده شده و مدیریت فایلهای آسانتر، ارائه کرد. بررسی ما از سیستم جدید بهطور کلی مثبت بود و بهروزرسانیها و تغییرات مفید فراوانی را در مقایسه با ویندوز 7 بهدنبال داشت. با این وجود، تغییرات بزرگ در رابط کاربری که در آن مایکروسافت دکمه Start و منو را در یک صفحه جدید برای استفاده در نمایشگرهای لمسی بهینهسازی کرده بود، موجب شگفتی بسیاری از کاربران شد.
بسیاری از کاربران نارضایتی خود را از این تغییرات ابراز کردند. پس از بازخوردهای منفی، مایکروسافت بهاین نتیجه رسید که یک سیستم مستقل دسکتاپ را برای استفاده در تبلت توسعه دهد.
ویندوز 10
Win10 بار دیگر، کاربران ویندوز را با تغییراتی اساسی از جنس Win95 و WinXP آشنا کرد. این نسخه، با موفقیت ویژگیهای متناسب با صفحههای لمسی را بدون اختلال در تجربه کاربری با دسکتاپ یکپارچهسازی کرد. همچنین در ویندوز 10 منوی استارت و نوار وظیفه بار دیگر بازگشتند و با ارتقایی قابل توجه در عملکرد همراه شدند.
از برجستهترین ویژگیهای ویندوز 10 میتوان به ایجاد یک مرورگر جدید برای جایگزینی اینترنت اکسپلورر، یک دستیار جستجوی جدید مبتنی بر هوش مصنوعی بهنام کورتانا، ادغام با ایکسباکس و افزایش سازگاری در تعامل میان برنامههای دسکتاپ، لپتاپ و گوشیهای هوشمند اشاره کرد. مایکروسافت همچنین برای سال اول نصب این ویندوز، ارتقایی رایگان را اختصاص داده بود. نشریه پیسیمگ در بررسی خود، سهولت استفاده از این نسخه را ستود و اینکه کاربران قدیمی ویندوز هیچ مشکلی برای سازگاری با سیستمعامل جدید نخواهند داشت را بهعنوان یکی از شاخصههای بارز ویندوز 10 قلمداد کرد. با وجود چند شکایت در مورد استفاده مداوم از رجیستری و بخش تنظیمات این نسخه، مایکروسافت این مشکلات را در آپدیتهای بعدی برطرف کرد.
ویندوز 11
آخرین نسخه کنونی ویندوز، در ژوئن 2021 منتشر شد. بازخوردهای کلی ویندوز 11 تا بهاینجا مثبت ارزیابی میشود، با اینحال، به زمان بیشتری برای قضاوت کامل در مورد این سیستمعامل نیاز داریم. در بررسی SlashGear از ویندوز 11، ارزیابی نسبتا مثبتی در مورد ویژگیهای جدید از جمله ابزار جدید snipping، ویژگیهای قلم و تنظیمات سریع ظاهر شد. وبلاگ رسمی مایکروسافت چندین اسکرین شات از ویژگیهای جذاب این سیستمعامل را در وبلاگ خود منتشر کرده که نشاندهنده انعطافپذیری این نسخه در کنار راههای متعدد برای ادغام و همچنین مجموعه جدیدی از ویجتها برای نمایش اطلاعات مهم است.
ویندوز 11 یک نسخه تکمیلی در سیر تکامل ویندوز بهشمار میرود که براساس برترین ویژگیهای نسخههای پیشین ساخته شده است و قابلیتهایی را ارائه کرده که با پیشرفتهای دیگر در ارائه سختافزار و نرمافزار توسعهدهندگان مختلف مطابقت داشته باشد. با اینحال، نصب و استفاده از این سیستمعامل ممکن است برای برخی با محدودیتهایی همراه باشد. ویندوز 11 برای نصب به یک ماژول پلتفرم قابل اعتماد (TPM) نیاز دارد. این مشخصه در مورد پردازندهها نیز صدق میکند و توانایی محافظت از دستگاه شما را در برابر تهدیدات امنیتی افزایش میدهد. بهگفته مایکروسافت، اکثر پردازندههای ساخته شده در بازه پنج تا هفت سال گذشته، از این نسخه پشتیبانی میکنند. این بدان معنی است که کاربران رایانههای قدیمی فعلا باید به ویندوز 10 اکتفا کنند تا زمان ارتقا فرا برسد.
تنها گذر زمان، تاثیر کلی ویندوز 11 را آشکار خواهد کرد. در زمان نگارش این مقاله، بهنظر میرسد که آخرین نسخه از سیستمعامل مایکروسافت با استقبال خوبی مواجه شده و پیشبینی میشود تا این روند در آینده نیز تداوم داشته باشد.