آبله میمون : راه های انتقال، علائم، درمان و هرآنچه که باید بدانید

سازمان جهانی بهداشت اخیرا نسبت به شیوع ویروس آبله میمون در فصل تابستان هشدار داد. از این رو قصد داریم با راه‌های انتقال، علائم و درمان این ویروس آشنا شویم.

هانس کلوگه، مسئول سازمان بهداشت جهانی در اروپا به تازگی اعلام کرد ویروس آبله میمون در سراسر اروپا گسترش پیدا کرده و احتمال شیوع آن در فصل تابستان بسیار زیاد است؛ چرا که فصل تابستان جشنواره‌ها، مهمانی‌ها و همچنین مسافرت‌های زیادی را به همراه دارد و همین موضوع در شدت گرفتن شیوع این ویروس نقش اساسی خواهد داشت.

دبلیو ریموین، استاد همه‌گیرشناسی دانشکده بهداشت عمومی فیلدینگ دانشگاه کالیفرنیا با اعلام این که آبله میمون در سطح جهانی شیوع پیدا نمی‌کند و شیوع گسترده آن نادر است، گفت شناسایی مبتلایان متعددی در کشورهایی چون آمریکا، انگلیس، پرتغال، اسپانیا، ایتالیا و سوئد نشان می‌دهد این ویروس بیشتر از آنچه که تصور می‌شد شیوع پیدا کرده و باید اقدامات ویژه‌ای برای جلوگیری از انتشار آن انجام شود. در ادامه با راه‌های انتقال، علائم و درمان این ویروس آشنا خواهیم شد.

آبله میمون چیست؟

آبله میمون به عنوان یکی از بیماری‌های نادر شناخته می‌شود و ویروس عامل آن نیز جزو همان خانواده ویروس‌های آبله شتر، آبله گاوی و آبله اسب است. پزشکان این ویروس را نخستین بار در سال ۱۹۵۸ در میمون‌ها (در آزمایشگاه) و اولین بار در سال ۱۹۷۰ در انسان‌ها (جمهوری دموکراتیک کنگو) شناسایی کردند. این ویروس تا پیش از این فقط در کشورهای آفریقای مرکزی و غربی گزارش شده بود، اما به تازگی شیوع آن در کشورهای اروپایی موجی از نگرانی‌ها را به همراه داشته است.

جزئیات شیوع در کشورهای مختلف

بر اساس گزارش‌هایی که منتشر شده، این ویروس تاکنون خود را به کشورهای سوئد، ایتالیا، اسپانیا، پرتغال، سنگاپور، آمریکا و انگلیس رسانده است. البته عفونت‌ها در مرکز و غرب آفریقا بیشتر بوده و دلیل آن نیز به ارتباط مستقیم انسان با حیوانات آلوده مربوط می‌شود. هرچند از ۱۰ نفر مبتلا به آبله میمون ممکن است یک نفر جان خود را از دست دهد، اما شیوع آن در سطح جهانی خفیف‌تر بوده و میزان مرگ و میر آن حدود ۱ در ۱۰۰ گزارش شده است. البته تزریق واکسن و داروهای ضد ویروس برای مقابله با این بیماری بسیار کارآمد بوده و طبق گفته کارشناسان، همه‌گیری شدیدی همچون ویروس کرونا رخ نخواهد داد.

فرایند درمان

با توجه به این که ویروس عامل آبله میمون با سایر ویروس‌های آبله یکسان است، تزریق همان واکسنی که برای آبله ساخته شده باعث حفاظت در برابر ابتلا به این ویروس خواهد شد. طبق بررسی‌های انجام شده، این واکسن در پیشگیری از عفونت آبله میمون تاثیر حدود 85 درصدی دارد. همچنین پزشکان برای درمان موارد شدید از داروهای ضد ویروسی استفاده خواهند کرد.

نحوه ابتلا

تماس نزدیک با افراد آلوده یکی از دلایل اصلی شیوع به این ویروس آبله میمون است. این ویروس قادر است از طریق پوست زخم شده، دستگاه تنفسی یا از طریق چشم، بینی یا دهان به بدن افراد سرایت کند. همچنین گزارش‌های جدید نشان می‌دهد احتمال ابتلا به این ویروس از طریق رابطه جنسی نیز وجود دارد.

علائم آبله میمون

پس از ابتلا به این ویروس، مبتلایان در ابتلا با علائمی شبیه به علائم آنفلوانزا و تورم غدد لنفاوی مواجه می‌‌شوند. البته علائم آبله میمون به علائم آبله نیز شباهت دارد، اما خفیف‌تر است. از علائم آبله میمون می‌توان به تب، درد عضلانی، لرز و خستگی اشاره کرد. در موارد شدیدتر مبتلایان با بثورات پوستی مشابه با آبله مرغان و آبله مواجه می‌شوند که معمولا روی صورت و اندام تناسلی رخ می‌دهد.

همچنین در برخی موارد ضایعات دردناک و خارش‌داری نیز در سراسر بدن ایجاد می‌شود. گفتنی است در افرادی که به آبله میمون مبتلا می‌شوند، علائم آن معمولا یک تا دو هفته پس از عفونت ظاهر می‌شوند و همچنین این بیماری پس از چند هفته درمان خواهد شد.