گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
محققان دریافتند که کریستال های زمان می‌توانند در آینده به راه‌حلی عملی برای توسعه کامپیوترها و رم های کوانتومی تبدیل شوند.
اگرچه افرادی که در زمینه کامپیوترهای کوانتومی فعالیت می‌کنند، مدت‌هاست که روی توسعه تراشه‌های Quantum نیز در حال کار هستند، اما به لطف تحقیقات جدید در ارتباط با «کریستال زمان»، چشم‌اندازی جدید برای تولید رم های کوانتومی به وجود آمده است.
براساس گزارش Tom’s Hardware، ایده کریستال‌های زمان چندان جدید نیست و برای اولین بار، یک دهه پیش توسط فرانک ویلزک، فیزیک‌دان نظری که جایزه نوبل را دریافت کرد، نظریه‌پردازی شد.
سپس در سال 2019، دو گروه از دانشمندان مدعی شدند که برای اولین بار این نوع کریستال‌ها را ایجاد کرده‌اند و اکنون نیز در مقاله جدیدی که در مجله Nature منتشر شده، محققان دانشگاه آلتو فنلاند با موفقیت یک جفت کریستال زمان را آزمایش کردند. این امر به طور بالقوه می‌تواند راه را برای تولید رم های کوانتومی هموار کند.
کریستال زمان چیست؟
این یک سیستم کوانتومی با ذرات در یک الگوی حرکتی متناوب است که بدون سوزاندن یا ایجاد انرژی، تکرار شده و تا ابد حفظ می‌شود. به عبارت دیگر، این سیستم در حالی‌که هم‌چنان از قوانین ترمودینامیک پیروی می‌کند، بدون انرژی به یک حالت حرکت پایدار دست پیدا می‌کند. محققان سیستم خود را متشکل از دو کریستال زمان جفت شده در هلیوم-3 در حالت فوق سیال با استفاده از لیزر برای ایجاد Time Crystal ایجاد کردند.
در این آزمایش، حرکت کریستال زمان نه به طور نامحدود، بلکه تقریبا 17 دقیقه ادامه یافت، اگرچه این واقعا یک سن مطلق در محاسبات کوانتومی است که در آن زمان‌های انسجام در میلی‌ثانیه اندازه گیری می‌شوند. پروسه جاری در حد کافی طولانی است که می‌تواند این حدس و گمان را ایجاد کند که کریستال‌های زمان در نهایت می‌توانند کلید رمزگشایی معمای محاسباتی رم های کوانتومی باشند و به عنوان یک سیستم با پتانسیل ذخیره‌سازی بالا عمل کنند که پردازنده کوانتومی بتواند به آن دسترسی داشته باشد.
علاوه بر این، محققان هم‌چنین این نظریه را مطرح کردند که سیستم متشکل از کریستال‌های زمان جفت شده، می‌توانند در دمای اتاق کار کنند. به‌طور خلاصه، به‌نظر می‌رسد که دورنمای مناسبی وجود دارد که می‌تواند ایده ساخت رم های کوانتومی با کریستال‌های زمان را به سرانجام برساند.