ماهواره ها در فضا توانستند نشت خطوط لوله گاز نورد استریم را شناسایی و ثبت کنند. در ادامه تصاویر این نشتی عظیم گاز متان را مشاهده خواهید کرد.
در روز 26 سپتامبر 2022، نشتی در خطوط لوله گاز زیرآبی نورد استریم 1 و 2، واقع در نزدیکی دانمارک و سوئد کشف شد. هر دو خط لوله به روسیه تعلق دارند و برای انتقال گاز طبیعی از روسیه به آلمان از طریق دریای بالتیک ساخته شدهاند. مقامات گفتهاند که این نشتیها ناشی از اقدام عمدی بوده و تصادفی نیستند و احتمالا خرابکاری باعث بروز این اتفاق شده است. در حالی که اتهامات فراوانی وجود دارد، انگیزههای پشت سر این خسارت هنوز مشخص نیست.
اخیرا اختلالات لرزهای در دریای بالتیک شناسایی شد و مقامات گفتند در حالی که هیچیک از خطوط لوله گاز در زمان انفجار، گازی را انتقال نمیدادند، اما همچنان حاوی متان تحت فشار هستند که جزء اصلی گاز طبیعی محسوب میشود. اکنون حجم زیادی از متان به بیرون از این لوله گاز پرتاب میشود و جریان گستردهای از حبابها را در سطح دریا تولید کرده است که از ماهوارههای مختلف در مدار زمین نیز قابل مشاهده است.
پایش نشت خطوط لوله گاز نورد استریم توسط ماهوارهها
شرکت خصوصی GHGSat که ماهوارههای فعالی در سطح فضا دارد و بر انتشار گاز متان از فضا نظارت میکند، مجموعهای از ماهوارههای با وضوح بالای خود را برای اندازهگیری نشت خطوط لوله گاز نورد استریم به کار گرفته است. بر اساس گزارش آژانس فضایی اروپا، GHGSat ماهوارههای رادار و مایکروویو خود را مامور کرده تا اندازهگیریهایی را در زوایای دید بزرگتر انجام دهند. به این ترتیب آنها توانستند ناحیهای را که نور خورشید قویترین حالت را از سطح دریا منعکس میکند (معروف به نقطه درخشان)، هدف قرار دهند.
آنچه آنها دریافتند این است که در روز 30 سپتامبر، نرخ تخمینی انتشار گاز متان از خطوط لوله گاز نورد استریم، همانطور که از اولین اندازهگیری غلظت متان آن مشاهده شد، 79 هزار کیلوگرم در ساعت بوده که این بزرگترین نشت متان است که تاکنون توسط GHGSat از یک منبع نقطهای شناسایی و اندازهگیری شده است.
شرکت خصوصی GHGSat میگوید این میزان نشت بسیار بالاست؛ به ویژه این که این تصویر چهار روز پس از نشت اولیه منتشر میشود و این تنها یکی از چهار نقطه پارگی در خطوط لوله گاز نورد استریم است. این شرکت در یک بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد که این مقدار متان معادل بیش از 90 هزار کیلوگرم زغال سنگ است که در یک ساعت سوزانده میشود.
آژانس فضایی اروپا نیز اعلام کرد پایش متان روی آب بسیار دشوار است؛ زیرا آب بیشتر نور خورشید را در طول موجهای کوتاه مادون قرمز که برای سنجش از راه دور متان مورد استفاده قرار میگیرد، جذب میکند. این امر، میزان نوری را که به سنسور میرسد محدود میکند و باعث میشود اندازهگیری غلظت متان بسیار دشوار شود. با این حال، پوشش ابری به انجام مشاهدات ماهوارهای از این رویداد کمک شایانی کرده است.
اگرچه متان تا حدودی در آب حل میشود و سمی نیست، اما دومین گاز گلخانهای تولید شده توسط انسان است که به میزان فراوانی در جو کره خاکی ما وجود دارد و باعث تغییرات آبوهوایی میشود. کریگ دانلون، دانشمند آژانس فضایی اروپا میگوید:
قدرت ابزارهای رادار فعال مایکروویو در این است که میتوانند نشانههای متانهایی که در سطح اقیانوس حباب ایجاد میکنند را از میان ابرها در یک نوار وسیع و با وضوح بسیار بالا رصد کنند و بر یکی از محدودیتهای اصلی ابزارهای اپتیکال غلبه کنند. این اجازه میدهد تا تصویر کاملتری از فاجعهی رخ داده و زمانبندی رویداد مرتبط با آن به دست بیاوریم.
بنابراین سایر ماهوارههای رصد زمین که ابزارهای تصویربرداری اپتیکال و راداری را حمل میکنند برای بررسی بیشتر حبابهای ناشی از نشت گاز در خطوط لوله گاز نورد استریم بالتیک فراخوانده شدند. ماهواره Planet Dove آزمایشگاه Planet یک اختلال حبابی در دریای بالتیک را از 500 تا 700 متر در سراسر سطح آب نشان داده است. ماهوارههای دیگر نیز توانستند این تصاویر را از نشتی گاز متان از خطوط لوله گاز نورد استریم در دریای بالتیک به ثبت برسانند.
چند روز بعد با تخلیه گاز خطوط لوله گاز نورد استریم، کاهش قابل توجهی در قطر تخمینی نشت گاز متان مشاهده شد. فایل گیف زیر از ماهواره Copernicus Sentinal-2 به ثبت رسیده که نماهایی از 30 سپتامبر و 3 اکتبر امسال را نشان میدهد و این موضوع را تایید میکند.
تصویر زیر نیز نقشهای از منطقهای است که خطوط لوله گاز نورد استریم در آن قرار دارند. در حالی که نشت گاز از این خط دیگر یک تهدید به شمار نمیرود، اما عواقب این فاجعه میتواند همچنان باقی بماند.