ربات جدید دانشگاه هاروارد ، شبیه یک اختاپوس وحشتناک از فیلم‌های ترسناک است + ویدیو

ربات جدید دانشگاه هاروارد علیرغم ظاهر ترسناکی که دارد، بهترین شبیه‌سازی عملکرد دست انسان تا به امروز را ارائه داده و قادر است اجسامی با هر هندسه را به سادگی از روی زمین بلند کند.

یکی از ویژگی‌های منحصربفرد دست انسان که ربات ها سال‌هاست برای شبیه‌سازی آن با چالش‌های گوناگونی روبرو هستند، تطبیق پذیری فوق‌العاده آن با اشکال مختلف و قابلیت بلند کردن تقریبا همه نوع شی‌ء با هر هندسه‌ایست.

در سالیان گذشته ربات‌های مختلفی با هدف شبیه‌سازی حرکت دست انسان طراحی و ساخته شده‌اند که هیچ یک نتوانسته‌اند به طور کامل حرکات مختلف دست را شبیه‌سازی و مدل کنند. با این وجود به نظر می‌رسد دانشمندان دانشگاه هاروارد موفق به طراحی یک ربات با طراحی ترسناک شده‌اند که این مشکل را حل می‌کند!

ربات دانشگاه هاروارد؛ ترسناک یا کاربردی

ربات جدید طراحی شده در دانشکده مهندسی و علوم کاربردی دانشگاه هاروارد با الهام از طبیعت طراحی شده و در ظاهر، شکلی شبیه به یک اختاپوس دارد. این ربات از چندین شاخک نرم تشکیل شده که به قسمت فوقانی دستگاه متصل شده و اشکال با هر هندسه را در بر گرفته و بلند می‌کند!

الهام گرفتن از طبیعت برای ساخت ربات‌ها ابدا موضوع جدیدی نیست و بشر از سال‌ها پیش برای انجام وظایف خاص، ادواتی را با ایده گرفتن از موجودات طبیعت ساخته است. با این وجود دست انسان ساختاری بسیار پیچیده داشته و مدلسازی عملکرد آن برای مهندسان چندان ساده نیست. با این حال، شاخک‌های این ربات جدید ضمن ارائه طراحی مشخص و به دور از پیچیدگی توانسته‌اند تا حد بسیار خوبی عملکرد دست را مدل‌سازی کنند.

شاخک‌های مصنوعی به کار رفته در این ربات دانشگاه هاروارد از لوله‌های لاستیکی توخالی‌ای تشکیل می‌شوند که ضخامت یک سمت آن‌ها بزرگ‌تر از سمت دیگر است.‌ اگر این لوله‌ها خالی باشند، به صورت رشته‌هایی کشیده و صاف به نظر می‌رسند. با این وجود وقتی هوا درون آن‌ها جریان پیدا می‌کند، شروع به پیچیدن کرده و ظاهری بسیار متفاوت پیدا می‌کنند!

در ویدیوی زیر می توانید نمونه ای از حرکات و آزمایشات انجام شده بر روی این ربات را با جزئیات بیشتر مشاهده فرمایید:

حرکت پیچشی شاخک‌های این ربات کاملا تصادفی انجام می‌شود. بنابراین در صورتی که جسمی را در کنار یکی از شاخک‌های این ربات قرار دهید، این امکان وجود دارد که شاخک به دور جسم قرار گرفته و آن را در بر گیرند. با این وجود، این امکان هم وجود دارد که شاخک قادر به در بر گرفتن جسم نباشند!

با این وجود، در صورتی که مجموعه‌ای از این شاخک‌ها را در نظر بگیریم، می‌توان تقریبا مطمئن بود که جسم به طور کامل توسط آن‌ها احاطه شده و از روی زمین بلند می‌شود. همچنین هرچه تعداد شاخک‌ها بیشتر باشد و حرکات پیچشی آن‌ها شکل‌های متفاوت‌تری به خود بگیرد، امکان احاطه جسم افزایش می‌یابد.

به بیان دیگر، مجموعه شاخک‌های این ربات تضمین‌کننده در بر گرفتن جسم و محکم نگه داشتن آن هستند؛ در حالی که تک تک شاخک‌ها به تنهایی قادر به نگه داشتن جسم نخواهند بود و این امر باعث می‌شود برداشتن اجسام شکننده توسط تعداد کمی از شاخه‌ها ریسک شکستن آن‌ها را به همراه داشته باشد.

علاوه بر این، باید توجه کرد که شاخک‌ها تنها زمانی قادر به نگه داشتن محکم اجسام هستند که پر از هوا باشند. بنابراین قطع جریان هوای درون آن‌ها باعث شل شدن و از بین رفتن قدرت و عملکردشان خواهد شد.

به گفته مهندسین دانشگاه هاروارد، این ربات علاوه بر آزمایشگاه در کاربردهای روزمره نیز شبیه‌سازی و تست شده و به خوبی قادر است جایگزین انسان‌ها در انجام برخی کارها نظیر برداشتن اجرام مختلف، حتی بسته‌های شکننده و حساس باشد. با این وجود، طراحی این ربات همچنان نواقصی دارد که طراحان باید پیش از تصمیم برای تولید انبوه، اقدام به رفع آن‌ها کنند.

یکی از مهم‌ترین ایرادها به تصادفی بودن مکانیزم پیچش شاخک‌ها باز می‌گردند. این امر باعث می‌شود که اجسامی که از روی زمین برداشته می‌شوند، نتوانند با همان دقت و ظرافت بار دیگر رها شده و بر روی زمین قرار گیرند! بنابراین علیرغم اینکه این ربات ممکن است به راحتی قادر به بلند کردن جسمی باشد، این امکان وجود دارد که در به زمین گذاشتن آن باعث شکستن و آسیب دیدنش شود!

این مشکل عملا شانس تولید انبوه آن به منظور استفاده صنعتی را از بین می‌برد. بنابراین مهندسین این پروژه باید هرچه سریع‌تر نسبت به رفع آن اقدام کنند.