عجیب ترین خودروهای تویوتا که راهی بازار شدند

لندکروز، راوفور، کمری و امثال آن را کنار بگذارید؛ در این مطلب به عجیب ترین خودروهای تویوتا می‌پردازیم که احتمالاً درموردشان نمی‌دانید.

تویوتا، خودروساز باقدمت ژاپنی است که همین الان در زمان نگارش این مطلب، عنوان دومین خودروساز بزرگ دنیا را در اختیار دارد. این شرکت فقط در سال 2022 موفق به فروش بیش از 1.1 میلیون دستگاه از سدان کرولا شد؛ رقمی که آن را به پرفروش‌ترین خودرو سواری سال تبدیل کرد. حتی علاوه بر این، 4 خودرو دیگر از تویوتا هم در جمع 10 خودرو پرفروش سال میلادی گذشته قرار گرفتند. همین به تنهایی کافی است تا نشان بدهد تویوتا در تولید محصولاتی که باب میل میلیون‌ها نفر جمعیت باشد تبحر دارد. با این حال، تویوتا هم در طول تاریخ خود خودروهایی متفاوت یا شاید حتی عجیب را روانه بازار کرده است و در ادامه به عجیب ترین خودروهای این شرکت می‌پردازیم.

خودروهای عجیب و متفاوت ساخته تویوتا

تویوتا سرا

تویوتا پس از نمایش «سرا» (Sera) در نمایشگاه خودرو توکیو 1987 با نام AXV-II آن را در سال 1990 به عرضه رساند. این محصول تویوتا مثل بقیه کوپه‌های آن زمان به نظر می‌رسید، اما همچنین ویژگی‌هایی داشت که در بقیه پیدا نمی‌شد.

یکی از ویژگی‌های پررنگ این خودرو تویوتا، درب‌های گالوینگ آن بود که پیش‌تر از خودروهای ژاپنی تولید انبوه دیده نشده بود. طراحی این درب‌ها به نحوی صورت گرفته بود که آن‌ها را بخشی از سقف خودرو کرده بود و درب پشتی هم با ساختاری به همین شکل این طراحی را تکمیل می‌کرد تا شاهد یک سقف تمام شیشه‌ای باشیم؛ شبیه کانوپی جت‌های جنگنده.

این طراحی جذاب البته نقطه ضعفی داشت که به هیچ قابل چشم‌پوشی نبود: اینکه سرنشینان همیشه به اجبار در معرض نور خورشید قرار می‌گرفتند که می‌توانست در خیلی از مواقع آزاردهنده باشد. تویوتا برای رفع این مشکل دو پنل بزرگ را در نظر گرفته بود که امکان اتصالشان به درب‌ها جهت پوشش سقف وجود داشت. جالب است بدانید همین خودرو کمتر شناخته شده از تویوتا یکی از منابع الهام طراح خوشنام گوردون موری در طراحی سوپرکار نمادین مک لارن F1 بود.

در پس این طراحی پرجزئیات متفاوت اما پیشرانه چندان پرتوانی نیست. نیرو محرکه این خودرو را یک پیشرانه کم‌حجم 1.5 لیتری 4 سیلندر خطی 16 سوپاپ تامین می‌کرد که می‌توانست حداکثر 108 اسب بخار قدرت تولید کند.

هرچند پیشرانه این ساخته تویوتا نمی‌تواند توجهتان را جلب کند، سیستم صوتی پر و پیمان آن را نمی‌توان نادیده گرفت. سیستم صوتی این ماشین که Super Live نام داشت، 10 اسپیکر را در بر می گرفت. تیوترهای این سیستم صوتی در داشبورد و درب‌ها، یک ساند بار 4 اسپیکر در ناحیه عقب و یک ساب‌ووفر آکوستیک بزرگ در صندوق عقب همگی باعث ایجاد تجربه صوتی ویژه‌ای می‌شدند.

تویوتا سرا با قیمت 11 هزار دلار در ژاپن عرضه شد و بین سال‌های 1990 تا 1995 در خط تولید این خودروساز ژاپنی قرار داشت.

مگا کروزر، رقیب هامر و یکی از عجیب ترین خودروهای تویوتا

تویوتا در تلاش برای ساخت نمونه‌ای شبیه به هاموی، خودرو نظامی افسانه‌ای آمریکایی، مگا کروزر را توسعه داد. مگا کروزر هم مثل هاموی کاربری نظامی داشت و نیرو نظامی، پلیس و نیروهای امدادی از آن برای ماموریت‌های خود استفاده می‌کردند. حتی همان‌طور که نسخه جاده‌ای هاموی بعد از مدتی با نام هامر از راه رسید، نسخه جاده‌ای مگا کروزر را هم تویوتا روانه بازار کرد؛ البته در تعداد محدود 150 دستگاه. این نسخه جاده‌ای به قدری کمیاب است که مدتی قبل مدل چپ‌فرمانِ حتی کمیاب‌تر آن با قیمت 310 هزار دلار طی مزایده آنلاینی به فروش رسید.

همان‌طور که در معرفی تویوتا مگا کروزر ذکر کردیم، این ساخته تویوتا نه‌تنها یک نسخه کپی ضعیف‌تر از هاموی نیست، حتی از برخی جهات می‌تواند نسبت به آن برتری داشته باشد. مگا کروزر 609 میلی‌متر طول و 254 میلی‌متر ارتفاع بیشتری در مقایسه با هاموی دارد و در همین حال، عرض آن 25.4 میلی‌متر کمتر از نمونه آمریکایی است. این خودرو همچنین با بهره‌گیری از سیستم فرمان‌پذیری چهار چرخ، شعاع گردش 5.6 متری داشت که 2.4 متر کمتر از هاموی بود؛ برای اینکه بهتر شعاع گردش آن را درک کنید، باید اشاره کرد که شعاع حرکتی میانگین یک خودرو کوچک و شاسی بلند به ترتیب 9.4 و 10.9 متر است.

تویوتا Mega Cruiser مجهز به یک پیشرانه دیزل 4.1 لیتری 4 سیلندر خطی توربوشارژ به‌همراه یک گیربکس اتوماتیک 4 سرعته و یک گیربکس کمکی 2 سرعته بود. این پیشرانه حجیم در این خودرو تویوتا توانایی تولید 153 اسب بخار قدرت و 382 نیوتن متر گشتاور را داشت که نمی‌توان آن را خروجی مناسبی برای خودرویی با این حجم و وزن دانست.

تویوتا کلاسیک

تویوتا که امروزه یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان دنیا است، اولین خودرو خود با نام مدل AA را که تحت تاثیر از امریکن دسوتو اسرفلو ساخته بود، در سال 1936 روانه بازار کرد. این شرکت بین سال‌های 1936 تا 1943 فقط 1404 دستگاه از این خودرو تولید کرد؛ به همین خاطر است که امروزه عملاً نمی‌توان نمونه‌ای قابل استفاده از آن را پیدا کرد. حتی تویوتا هم در این راستا تلاش کرد و چندین سال بعد از تلاش‌های خود یک نمونه در سیبری پیدا شد.

تویوتا در شصتمین سالگرد عرضه مدل AA اقدام به تولید نسخه به‌روزرسانی‌شده این خودرو با نام «کلاسیک» کرد که می‌توان آن را جزو عجیب ترین یا متفاوت‌ترین خودروهای تویوتا در نظر گرفت. این خودروساز روی هم رفته 100 دستگاه از این خودرو را تولید و در بازار ژاپن عرضه کرد؛ موضوعی که باعث می‌شود یکی از کمیاب‌ترین خودروهای تویوتا در طول تاریخ آن نام بگیرد. همه 100 دستگاهِ تولید شده دارای رنگ مشکی و شرابی با نوارهای سفید بودند و با گیربکس اتوماتیک 4 سرعته یا دستی 5 سرعته عرضه می‌شدند.

تویوتا کلاسیک روی شاسی هایلوکس سوار شده بود و حتی اجزای دیگری مثل پیشرانه 2 لیتری 4 سیلندر خطی با خروجی 96 اسب بخار، سیستم تعلیق، ترمزها و درب‌ها را هم از همین پیکاپ قرض گرفته بود. این خودرو با امکانات رفاهی متعددی مثل سیستم کنترل هوا، مسیریاب ادغام‌شده و شیشه‌ها، آینه‌ها و قفل‌های درب برقی همراه بود که در زمان خود به‌روز در نظر گفته می‌شدند.

تویوتا کلاسیک همچنین صندلی عقب نیمکتی با فضای پای زیاد داشت و زیر کاور لاستیک زاپاس فیک آن هم فضای بار تدارک دیده شده بود. چراغ‌های جلو و عقب گِرد، غربیلک فرمان چوبی و رکاب‌های دو طرف هم ویژگی‌های دیگر این خودرو بودند. در واقع با نگاه به تویوتا کلاسیک شباهتی با عمده محصولات تویوتا نمی‌بینید.

تویوتا کلاسیک در زمان عرضه خود حدود 75 هزار دلار قیمت داشت، ولی حالا در مزایده‌های آنلاین با قیمت‌هایی بسیار پایین‌تر قابل خریداری است.

کیجانگ

«کیجانگ» (Kijang) هم شاسی بلندی ساخته شده برای بازارهای هند، اندونزی، تایوان و جنوب شرقی آسیا است که بین عجیب ترین خودروهای تویوتا جا می‌گیرد. این عمدتاً به طراحی زشت نمای بیرونی آن بر می‌گردد که شامل دماغه کوچک با بدنه و شیشه‌های بزرگ است؛ البته باید این نکته را هم در نظر گرفت که این خودرو نه برای بازار اروپا و آمریکای شمالی، بلکه برای مناطقی مثل تایوان تولید شده است.

تویوتا در سال 1977 برای اولین بار کیجانگ را در اندونزی عرضه کرد و آن را در نسخه‌های پیکاپ، شاسی بلند/ام وی پی و تجاری سبک در دسترس قرار داد. این محصول در واقع در اقصی نقاط دنیا با نام‌های مختلفی از جمله روو، زیس، کوالیس، ونچر، استالیون، کوندور و… عرضه شده است، اما تویوتا در داخل آن را به‌عنوان TUV، مخفف Toyota Utility Vehicle می‌شناسد.

البته گول ظاهر کیجانگ را نخورید، از آنجا که محصولی پرتقاضا با آمار و ارقام چشمگیر است. «کیجانگ اینووا» (Kijang Innova) که حالا رسماً به‌عنوان یک مینی ون یا خودرو چندمنظوره (ام وی پی) شناخته می‌شود، در سه‌ماهه اول سال 2022 پرفروش‌ترین خودرو اندونزی شد؛ محبوبیت آن در این کشور به قدری است که آن را خودرو ملی آن می‌دانند، البته به‌صورت غیررسمی.

تویوتا پرویا

اگر با برند تویوتا آشنایی داشته باشید، احتمالاً درباره مین ون سینا هم می‌دانید که از سال 1997 تا به اینجا در خط تولید این شرکت ژاپنی مانده است. پیش از اینکه این مینی ون به بازار راه پیدا کند، تویوتا مینی ون «پرویا» (Previa) را از سال 1990 تا 1997 عرضه می‌کرد. این خودرو طراحی تخم مرغ‌شکلی داشت که در آن زمان شرکت‌های مختلفی نظیر پلیموت، پونتیاک و لامبورگینی با آن آزمون و خطا کردند، اما هیچ‌کدام به‌جز تویوتا جرئت اجرای آن در قالب یک محصول تولید انبوه را نداشتند.

یکی از دلایل حضور تویوتا پرویا در لیست عجیب ترین خودروهای تویوتا چینش میانی پیشرانه آن است. تویوتا این مینی ون را در دو نسخه ارائه کرد که نسخه پایه از یک پیشرانه 138 اسب بخاری در قسمت وسط به‌همراه گیربکس دستی 5 سرعته با سیستم محرکه دیفرانسیل عقب برخوردار بود. نسخه دیگر هم از یک پیشرانه سوپرشارژ 161 اسب بخاری با گیربکس اتوماتیک بهره می‌بُرد که نیرو محرکه را به هر چهار چرخ منتقل می‌کرد.

اینکه پیشرانه در قسمت میانی قرار گرفته باشد، در یک خودرو اسپرت عملکردمحور جای تعجب ندارد، اما برای یک مینی ون خانوادگی انتخاب آنچنان جالبی به نظر نمی‌رسد. موتور این خودرو تویوتا زیر یک برآمدگی در کف بین صندلی‌های راننده و شاگرد قرار داشت و در صورتی که نیاز به تعمیر بود، باید صندلی‌ها برداشته می‌شدند که کل فضای داخلی را به هم می‌ریخت. حتی برای انجام کاری کاملاً ساده مثل چک کردن روغن، لازم بود که صندلی راننده به عقب حرکت داده شود تا بتوان پوشش کف را برداشت. زیر این پوشش، محفظه‌ای خاص جا گرفته بود که در حالت باز فضای به‌شدت محدودی برای بیرون آوردن گِیج را در اختیار فرد می‌گذاشت.