دریاچه صورتی استرالیا یکی از منحصر به فردترین و زیباترین پدیدههای طبیعی جهان به شمار میرود. اما جالب است بدانیم که دلیل علمی رنگ متفاوت و عجیب آن چیست؟
وجود پدیدههای حیرتانگیز طبیعی و ویژگیهای منحصر به فرد آنها، بدون شک از زیباییهای تمام ناشدنی کرهی زمین محسوب میشود. یکی از این پدیدههای طبیعی زیبا، دریاچه صورتی در استرالیای غربی به شمار میرود که همیشه رنگ متفاوت و عجیب آن سوالات بسیاری را با خود به همراه آورده است.
این دریاچه درون مجمعالجزایر Recherche در جزیره میدل واقع شده و 600 متر طول و 250 متر عرض دارد. شاید با دیدن آن حس کنید که قوطی رنگ صورتی را درون دریاچه ریختهاند. اما دلیل اصلی و علمی رنگ عجیب دریاچه درواقع به نسبت پیچیده است و یک پدیدهی نادر طبیعی به شمار میرود.
کاوشگر بریتانیایی متیو فلیندرز، دریاچه هیلیر را در سال 1802 کشف کرد و یکی از پنج دریاچه صورتی رنگ ویکتوریای واقع شده و در کنار دریاچه کراسبی، بکینگ، هاردی و کنیون واقع شده است. با وجود اینکه از پیدا شدن این دریاچه صدها سال میگذرد، اما محققین تا همین اواخر نتوانستند به طور دقیق علم پشت آب صورتی دریاچه هیلیر در غرب استرالیا را بفهمند.
معمای آب صورتی اخیرا کشف شده است
تا همین اواخر دانشمندان علت واقعی و علمی رنگ صورتی دریاچه را نمیدانستند و فقط حدس میزدند که احتمالا محتوای نمک بالای سطح آن دلیل این رنگ است.
درنهایت سال 2022 اسکات تیگه از دانشگاه ورمونت در برلینگتون با کن مک گرات از میکروبیا، یک شرکت استرالیایی ژنومیک میکروبی برای برسیهای دقیقتر و نمونهبرداری از آب دریاچه هیلیر، بایکدیگر همکاری کردند و سپس همهی حدس و گمانهای ممکن پایان یافت.
محققین از طریق نمونههای جمعآوری شده، توالییابی DNA را برای کشف میکروبهای موجود در آب صورتی انجام دادند. این تحقیقات شناسایی بیش از 500 اکستروموفیل ساکن و تکثیر شده در دریاچه را ممکن کرد.
قبل از اینکه دانشمندان نشانههای واضحی از ترکیب دریاچه را دریابند تا سالهای طولانی از آن فقط برای استخراج نمک استفاده می شد، زیرا نمک دریاچهی هیلیر بسیار زیاد است. امروزه دریاچه کاملا تنهایی حیات خود را سپری میکند. همچنین احتمال زیاد آب دریاچه هیچ آسیبی به پوست انسان وارد نخواهد کرد.
علت آب صورتی رنگ دریاچه در چیست؟
علت رنگ آب صورتی دریاچه استرالیا یا همان دریاچهی هیلیر، درواقع این پدیده توسط فرآیندهای بیولوژیکی بسیار پیچیدهای است که در میکروارگانیسمهای منحصر به فرد درون دریاچهی یا همان آب شور شکل میگیرد. دریاچه هیلیر محل 500 گونهی متعددی مانند اکسترموفیلها یا همان باکتریها، جلبکها و ویروسهایی هستند که فقط در محیطهای شدید توان رشد کردن دارند.
به طور خاص هالوفیلهای درون دریاچهی هیلیر، گروهی از اکستروموفیلهایی هستند که محل زندگیشان فقط در آبهایی با سطح نمک بسیار بالا است. هالوفیل هایی مانند Salinibacter Ruber قرمز و نارنجی رنگ و البته Dunaliella salina قرمز علت علمی رنگ صورتی دریاچهی هیلر محسوب میشود.
براساس مقالهی شورای علوم و سلامت آمریکا که دربارهی رنگ صورتی دریاچه منتشر شده است؛ هالوفیلهای ساکن درون دریاچه به مراتب تکامل یافتهاند تا بتوانند با تولید رنگدانههای قرمز، زرد و نارنجی یا کاروتنوئیدها، برای جذب UV از خودشان در برابر نور خورشید محافظت کنند.
با گذشت زمان این مسئله علتی شد تا از نابودی میکروارگانیسمها جلوگیری کند و همچنین پیوند بسیار مستقیمی و مهمی با رنگ صورتی دریاچه دارد، زیرا این فرآیند از ارگانیسمهای طبیعی در برابر خورشید محافظت میکرد.
در حقیقت شوری زیاد آب به نور UV این فرصت را میدهد تا بتواند به عمق بیشتری وارد شود و نهایتا ریزجلبکهای سبز رنگی مانند Dunaliella salina را مجبور میکند که همین رنگ صورتی معروف را برای محافظت ایجاد کند. به طور کلی شوری بالای دریاچه و صد البته نور فرابنفش، باعث ایجاد یک فرآیند روبه جلو و تکاملی ویژهای شد که در نهایت به میکروارگانیسمهای دریاچه هیلیر یک رنگ منحصربهفردی را بدهد.
دریاچه هیلیر به روی گردشگران بسته است
منطقه اطراف دریاچه صورتی در استرالیا یعنی در در 11 کیلومتری ساحل پارک ملی کیپ آرید، مکانی با تنوع زیستی خاصی وجود دارد که توسط پوشش گیاهی متراکم و حیات وحش از جمله پوست کاغذ، درختان اکالیپتوس، پوسوم و والابی خودنمایی میکند.
امروزه دریاچه هیلیر به دلیل محافظت از تنوع زیستی متمایز آن برای عموم مردم غیر قابل دسترس است. طبیعت و زیست دریاچه هیلیر استرالیا، مانند دریاچه خالدار در درهی اوکاناگان بریتیش کلمبیا، تصویری کاملا ویژه را به نمایش میدهد که اغلب در طبیعت تکرار و دیده نمیشود و بدون شک فعالیتهای انسانی و آلودگیها به تهدیدی بزرگ برای آن تبدیل خواهد شد.
با اینکه این دریاچه توسط ارگانیسم کاملا متفاوت و مجزایی به نام macarenia clavigera شکل گرفته است، اما یک دریاچهی آبی صورتی دیگری، مشابهی همین را میتوان آن سوی جهان در رودخانهی پنج رنگ کلمبیا یا Caño Cristales مشاهده کرد. درواقع یک پدیدهی علمی کاملاً متفاوت دلیل تشکیل رنگهای آن رودخانه شده است و در هر صورت برای حفظ زیست و داوام آنها باید بسیار مراقب بود.