گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران می‌گوید بارش شهابی برساوشی امسال در 22 مرداد ماه به اوج خود می‌رسد.
مهندس مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران درباره زمان اوج فعالیت بارش شهابی برساوشی در سال 1403 گفته که این بارش شهابی امسال در روز دوشنبه 22 مرداد به اوج خود می‌رسد، اما وجود ماه در آسمان تا نیمه‌های شب ممکن است مانع از رویت تمام شهاب‌های این رویداد شود.
اوج بارش شهابی برساوشی چه زمانی است؟
بارش‌های شهابی همواره از محبوب‌ترین رویدادهای نجومی به شمار می‌روند که افراد زیادی به تماشای آن‌ها علاقه دارند. بارش شهابی برساوشی نیز یکی از مهمترین بارش‌های شهابی محسوب می‌شود که خوشبختانه از آسمان ایران قابل رویت است.
عتیقی با اشاره به اینکه به طور کلی بهترین بازه زمانی برای رصد این رویداد از 21 تا 23 مرداد خواهد بود، گفته که اوج فعالیت بارش شهابی برساوشی امسال از ساعت 17:30 روز دوشنبه 22 مرداد آغاز می‌شود.
با وجود این مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران تاکید کرده که وجود ماه در آسمان که تا نیمه‌های شب غروب نمی‌کند ممکن است مانع از رویت تمام شهاب‌ها در زمان اوج فعالیت بارش شهابی برساوشی امسال شود.
وی توصیه می‌کند که افراد برای تماشای این بارش شهابی، مکانی تاریک و به دور از نور ماه را انتخاب کنند. همچنین به گفته عتیقی بهترین زمان برای رویت شهاب‌های این رویداد نیز از نیمه‌های شب تا پیش از سپیده‌دم است.
عتیقی با اشاره به بازه زمانی نسبتا بلندمدت فعالیت بارش شهابی برساوشی که معمولا هر سال از 27 تیر تا 3 شهریور را در بر می‌گیرد می‌گوید، میزان بارش ساعتی سرسویی این بارش برای سال جاری در حدود 90 شهاب در ساعت پیش‌بینی شده و افراد می‌توانند به تماشای عبور شهاب‌های کم‌نور یا آذرگوی‌های رنگی و درخشان آن بپردازند.
عامل این بارش شهابی چیست؟
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران از شهاب‌های رنگارنگ و زیبا و آذرگوی‌های درخشان به عنوان مهمترین ویژگی‌های بارش شهابی برساوشی یاد کرد و گفت، عامل این بارش، دنباله‌دار سوئیفت تاتل یا دنباله‌دار 109P است که هر 133 سال یک بار دور خورشید می‌چرخد و ذرات به جا مانده آن با سرعت 210 هزار کیلومتر در ساعت به زمین برخورد می‌کنند.
آقای عتیقی می‌گوید که دنباله‌دار 109P اولین بار در سال 1241 خورشیدی و توسط لوئیس سوئیفت با یک تلسکوپ شکستی 11 سانتی‌متری رویت شد، ولی سوئیفت به گمان اینکه آنچه مشاهده کرده، دنباله‌دار تازه کشف‌شده اشمیت بوده، این موضوع را گزارش نکرد.
با وجود این، سه روز بعد از این اتفاق، منجم دیگری به نام Horace Tuttle نیز این دنباله‌دار را از رصدخانه هاروارد رویت کرد و در نتیجه نام این دنباله‌دار با ترکیبی از نام این دو اخترشناس انتخاب شد.