گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در رابطه با فرازمینی ها دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد؛ اما نظریه جنگل تاریک توانسته حسابی طرفداران موجودات فضایی را مضطرب کرده و به فکر فرو برد.
پارادوکس فرمی سال‌ها است که دانشمندان را آزار می‌دهد و افراد زیادی سعی کرده‌اند به آن پاسخ دهند. با وجود ۲ ترلیون کهکشان در جهان قابل مشاهده چرا ما هرگز نتوانسته‌ایم با یک تمدن فضایی ارتباط برقرار کنیم؟ نظریه جنگل تاریک پاسخی وحشتناک به دلیل سکوت موجودات فضایی می‌دهد. پاسخی که باید ما را در رابطه با کاوش‌های فضایی نگران کند.
موجودات فضایی در جنگل تاریک کیهانی پنهان شده‌اند
برخی افراد فکر می‌کنند که ما اولین تمدن پیشرفته جهان هستیم و موجودات دیگر در مراحل اولیه تکاملی باقی مانده‌اند. برخی نیز معتقد هستند که حیات فقط در کره زمین وجود دارد. گروهی هم وسعت حیرت‌انگیز جهان هستی و فاصله زیاد بین کهکشان‌ها را دلیل عدم ارتباط ما با موجودات فضایی می‌دانند. گرچه در نظریه جنگل تاریک نه‌تنها احتمال وجود موجودات فضایی رد نمی‌شود، بلکه تلاش برای ارتباط با آنها اشتباهی بزرگ است.
این نظریه بر پایه یک ایده ساده بنا شده است. موجودات زنده همیشه در تلاش برای بقا هستند و در این راه از هیچ اقدامی فروگذار نمی‌کنند. همچنین جهان دارای ذخایر نامحدود نیست و موجودات گوناگون مجبور هستند برای تسلط بر این ذخایر با همدیگر رقابت کنند. چنین چیزی را می‌توان به‌خوبی در کره زمین مشاهده کرد. طرفداران نظریه جنگل تاریک بر این باور هستند که موجودات فضایی نیز قطعا برای دستیابی به منابع ارزشمند و کمیاب رقابت می‌کنند.
به‌باور این گروه یک تمدن پیشرفته پس از رسیدن به امکان کاوش در اعماق فضا تنها یک گزینه را در برابر خود می‌بیند. تمدن قدرتمند باید موجودات پیشرفته دیگر را نابود کند تا در خطر نابودی قرار نگیرد. بدین‌ترتیب می‌توان جهان هستی را به یک جنگل تاریک تشبیه کرد که در پس درختان آن تمدن‌های مسلح به انتظار نشسته‌اند.
تمدن‌های پیشرفته متوجه شده‌اند که ممکن است ارتباط گسترده با دیگر موجودات فضایی موجودیت آنها را به‌خطر بیندازد. به همین‌خاطر سعی می‌کنند به آرامی در جنگل قدم بردارند و حتی کلیه نشانه‌های مربوط به خود را پاک کنند. در چنین جهانی سایر موجودات جهنم واقعی را می‌سازند و یک تهدید دائمی محسوب می‌شوند.
طرفداران نظریه جنگل تاریک معتقد هستند که تمدن‌های پیشرفته متعددی در فضا حضور دارند. این تمدن‌ها احتمالا متوجه شده‌اند که یک تمدن خطرناک در حال نابودی سایرین است و به همین‌خاطر حضور خود را به‌صورت عمومی اعلام نمی‌کنند. درحالیکه انسان‌ها دقیقا در خلاف این مسیر گام بر می‌دارند. ما همچون یک پرنده ساده‌لوح هستیم که روی شاخه درختی در حال آواز خواندن است و تعجب می‌کند که چرا هیچ پرنده دیگری جواب او را نمی‌دهد. پاسخ کاملا ساده است. در کهکشان‌ها شاهین‌ها پرسه می‌زنند.
البته یک نکته وجود دارد که طرفداران نظریه جنگل تاریک نادیده می‌گیرند. اگر یک تمدن فضایی بخواهد دیگران را نابود کند، باید ناوگان‌های نظامی خود را به ستاره‌ها و کهکشان‌های مختلف بفرستد. حتی اگر تمدن موردنظر امکان سفر با سرعت نور را داشته باشد، چنین سفری ممکن است هزاران یا میلیون‌ها سال طول بکشد. در این فرصت تمدن هدف بسیار پیشرفت کرده و ممکن است به سطح بالایی از تکنولوژی رسیده باشد.
به همین‌خاطر به‌نظر می‌رسد بهترین کار برای موجودات فضایی پیشرفته حضور در محدوده کوچکی از جنگل تاریک و رعایت سکوت است.