شرکت زامیاد به تازگی از نیسان آبی با دیلایت جدید رونمایی کرده است. اما هدف از تغییر جزئی در یک وانت قدیمی چیست؟
مطابق با آخرین اخبار خودرو، وانت نیسان آبی، که شاید بتوان آن را یکی از نمادهای صنعت خودروسازی ایران دانست، بار دیگر با تغییراتی محدود به بازار آمده است. این خودرو که از دهه ۶۰ تاکنون توسط زامیاد روانه بازار ایران میشود، این بار با دیلایت (چراغ روشنایی روز) در چراغهای جلو رونمایی شده است.
بیشتر بخوانید:
مقایسه نیسان آبی با وانت جدید فوتون واندر؛ پیرمرد ژاپنی یا تازه وارد چینی؟
دیلایت در ایران کاربردی است؟
چراغهای دیلایت که حالا به جای سپر به چراغهای جلو منتقل شدهاند، بخشی از الزامات استانداردهای ۸۵گانه خودرویی است که برای افزایش ایمنی در روز به کار میروند. اگرچه این چراغها در کشورهای با شرایط جوی خاص، مانند مهآلود یا کمنور، نقش مهمی در افزایش دید خودروها ایفا میکنند، اما در ایران که شرایط جوی متفاوت است، اجرای این استاندارد بیشتر به عنوان یک هزینه اضافی برای تولیدکنندگان و در نهایت، مشتریان خودرو محسوب میشود.
نیسان آبی؛ تداوم یک سنت قدیمی
هرچند اضافه کردن امکاناتی مانند دیلایت ممکن است بهعنوان نشانهای از تطبیق با استانداردهای روز در نظر گرفته شود، اما نباید فراموش کرد که ساختار این خودرو همچنان بر پایه یک پلتفرم قدیمی بنا شده است. طراحی بدنه منسوخ شده، موتور قدیمی و مواد اولیه بیکیفیت، مشکلاتی هستند که صرفاً با تغییرات ظاهری اندک قابل حل نیستند.
تغییرات جزئی برای گذر از استانداردهای ۸۵گانه
استانداردهای ۸۵گانه که هدف اصلی آنها افزایش ایمنی، عملکرد و کاهش آلایندگی است، فشار بیشتری بر خودروسازان وارد کردهاند تا محصولات خود را ارتقا دهند. اما به نظر میرسد که تغییرات جزئی، نظیر انتقال چراغهای دیلایت، بیشتر راهکاری برای گذر از این استانداردها هستند تا ارتقای واقعی خودرو.
تولید خودروهای قدیمی؛ چالش صنعت خودروسازی ایران
در دنیایی که فناوریهای مدرن هر روز جای خود را در صنعت خودروسازی باز میکنند، تداوم تولید محصولاتی با فناوریهای دهههای گذشته، تنها جایگاه تولیدکنندگان داخلی را در رقابت جهانی تضعیف میکند. نیسان آبی زامیاد نمونهای بارز از این چالش است؛ خودرویی که علیرغم حضور طولانیمدت در بازار، نتوانسته جایگاهی شایسته در میان محصولات امروزی پیدا کند.
جمعبندی
وانت نیسان آبی با انتقال دیلایت به چراغهای جلو و تلاش برای انطباق با استانداردهای ۸۵گانه، شاید ظاهری بهروزتر پیدا کرده باشد، اما همچنان از مشکلات ساختاری رنج میبرد. این تغییرات محدود نشان میدهند که صنعت خودروی ایران همچنان فاصله زیادی با نیازهای واقعی بازار و الزامات روز دنیا دارد. ادامه تولید این خودروها با اصلاحات سطحی، نهتنها گامی به سوی پیشرفت نیست، بلکه مانعی برای رشد و نوآوری در این صنعت محسوب میشود.