گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
آیا از تفاوت‌های نیروهای کلاه سبزها و دلتا فورس اطلاع دارید؟ در ادامه با ما همراه باشید تا شما را با نکات مخفی عجیب‌ترین نیروهای نظامی آمریکا آشنا کنیم.
نیروهای ویژه نظامی کلاه سبزها و دلتا فورس، از جمله نخبه‌ترین و مرموزترین افراد در ارتش آمریکا به شمار می‌آیند. اما این افراد چه کسانی هستند و چه ماموریت‌هایی را انجام می‌دهند؟
تفاوت‌های کلاه سبزها و دلتا فورس
هر یک از شاخه‌های نیروهای مسلح آمریکا، یگان‌های عملیات ویژه (SOF) خاص خود را دارد. برای مثال، می‌توان به تکاوران دریایی، چتربازان نیروی هوایی و نیروهای ویژه دریایی اشاره کرد. هرچند برخی از این نیروها شناخته‌شده‌تر هستند، اما گاهی اوقات مرز بین آن‌ها مبهم می‌شود و تشخیص تفاوت‌هایی مانند کلاه سبزها و نیروی دلتا دشوار است.
هر دو گروه کلاه سبزها و دلتا فورس، عضوی از ارتش ایالات متحده محسوب می‌شوند و فراتر از وظایف سربازان معمولی، مأموریت‌های پیچیده و ویژه‌ای را بر عهده می‌گیرند. هر دو یگان، نیروهایی را آموزش می‌دهند که ترکیبی منحصربه‌فرد از مهارت‌های فنی، استقامت فیزیکی، هوشمندی و توانایی تصمیم‌گیری سریع را دارا باشند. همچنین، هر دو بر آمادگی جسمانی بسیار بالای نیروهای خود تأکید دارند.
اما یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های آن‌ها در نحوه جذب نیرو است. کلاه سبزها، علاوه بر جذب از نیروهای نظامی، امکان جذب مستقیم از میان شهروندان غیرنظامی را نیز فراهم می‌کنند. این افراد با امضای قرارداد نیروهای ویژه 18x و گذراندن تمامی دوره‌های آموزشی کلاه سبزها، می‌توانند به این یگان بپیوندند. در مقابل، برای ورود به نیروی دلتا، داشتن حداقل چهار سال سابقه خدمت فعال اجباری است. علاوه بر این، بیشتر اعضای دلتا فورس از میان سایر نیروهای ویژه، از جمله کلاه سبزها، انتخاب می‌شوند. تفاوت‌های دیگر بین این دو یگان بسیار گسترده‌تر بوده و برخی از آن‌ها احتمالاً هرگز به‌طور رسمی منتشر نخواهند شد. دلیل این امر آن است که دولت ایالات متحده وجود نیروی دلتا را به‌طور رسمی تأیید نکرده است.
کلاه سبزها رسما وجود دارند اما دلتا فورس نه
شما می‌توانید به وب‌سایت Go Army مراجعه کرده و درخواست خود برای پیوستن به واحد نیروهای ویژه کلاه سبز را ثبت کنید تا درخواست شما بررسی شود. این وب‌سایت، شرایط لازم برای تبدیل شدن به یک کلاه سبز را به شکل آگهی‌های استخدامی تشریح می‌کند. بسته به اینکه شما پیش از این سابقه خدمت در ارتش را داشته باشید یا خیر، مجموعه مشخصی از معیارهای سختگیرانه برای شما در نظر گرفته شده است. این معیارها شامل محدودیت سنی، آمادگی جسمانی در سطح بالا، کسب نمره حداقل 110 در آزمون ASVAB برای متقاضیان غیرنظامی، دارا بودن رتبه نظامی مشخص برای پرسنل نظامی و سایر موارد است.
اما اگر در مورد نیروی دلتا به دنبال وب‌سایتی برای مشاهده‌ی آگهی‌های استخدام، حقوق و مزایا، یا جزئیات دقیق آموزش و شرایط لازم باشید، جستجویتان بی‌نتیجه خواهد ماند. دلیل این امر بسیار عجیب است: از نظر رسمی، نیروی دلتا وجود خارجی ندارد. بله، با وجود شهرت جهانی این نیرو و حتی ساخت فیلمی با بازی چاک نوریس در سال 1986 که به طور مستقیم به این واحد اشاره دارد، دولت ایالات متحده هرگز به طور رسمی تأیید نکرده است که چنین تیم نخبه‌ای از نیروهای ویژه وجود دارد و با نام نیروی دلتا شناخته می‌شود. تمام اطلاعاتی که ما در مورد این واحد در اختیار داریم، از طریق مصاحبه‌هایی به دست آمده که برخی از اعضای سابق یا فعلی نیروی دلتا در آن‌ها شرکت کرده‌اند.
کلاه سبزها از ارتش استخدام می‌شوند اما دلتا فورس از هرجایی
کلاه سبزها تنها یکی از شاخه‌های نیروهای عملیات ویژه (SOF) ارتش ایالات متحده محسوب می‌شوند؛ واحدهایی مانند رنجرها و نایت استاکرها نیز از جمله این نیروها هستند. همانطور که گفته شد، هر یک از شاخه‌های نیروهای مسلح آمریکا، واحدهای عملیات ویژه مختص به خود را دارند. هر یک از این گروه‌ها تحت یک ساختار فرماندهی مشخص عمل می‌کنند. به عنوان مثال، تکاوران دریایی تحت فرماندهی عملیات ویژه دریایی (MARSOC) قرار دارند که خود شامل یک واحد پشتیبانی و پرسنل اداری با حدود 3500 نفر است. در نهایت، تمامی این واحدهای نیروهای ویژه نظامی، از جمله کلاه سبزها، تحت فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده (USSOCOM) قرار دارند. USSOCOM یک سازمان دولتی نظامی مشترک است که بر تمامی عملیات‌های ویژه نیروهای مسلح آمریکا نظارت دارد.
در مورد دلتا فورس، صرف‌نظر از اینکه آن‌ها رسماً زیرمجموعه ارتش محسوب می‌شوند، نیروهای خود را از تمامی شاخه‌های نظامی جذب می‌کنند. در واقع، به قدری نخبه هستند که حتی از سایر نیروهای ویژه هم نیرو می‌گیرند. یکی از اعضای بازنشسته‌ی نیروی دلتا می‌گوید: «در زمان خدمت من، حدود 60 درصد از اعضای نیروی دلتا کلاه سبز، 39 درصد رنجر و تنها 1 درصد افراد غیرنظامی مثل آشپز، روحانی یا مکانیک بودند.» او اضافه می‌کند که با گذشت زمان، تعداد نیروهای ویژه دیگری مانند چتربازان نیروی هوایی و تکاوران دریایی که به نیروی دلتا می‌پیوستند، بیشتر شده است. البته افسران غیرنظامی برای پیوستن به نیروی دلتا باید حداقل به درجه‌ی گروهبانی برسند و همه اعضای این یگان باید حداقل چهار سال سابقه‌ی خدمت داشته باشند.
کلاه سبزها و دلتا فورس الزامات جسمانی متفاوتی دارند
الزامات جسمانی برای پیوستن به نیروهای ویژه ارتش بسیار فراتر از آمادگی جسمانی معمول است. در حالی که آزمون آمادگی جسمانی رزمی ارتش (ACFT) شامل آزمون‌هایی مانند دو سرعت، کشش، پرتاب، تخته و تمرینات رایج باشگاه مانند لیفت و شنا است، برای ورود به واحدهای خاص مانند کلاه سبزها به سطحی بسیار بالاتر از این‌ها نیاز است. کلاه سبزها انتظار دارند که داوطلبان نمرات بسیار بالایی در تمام اجزای آزمون جسمانی کسب کنند. به عنوان مثال، انجام 66 تکرار حرکت درازنشست و اتمام دویدن 2 مایل در زمان 14:24 تنها بخشی از حداقل الزامات است. پس از گذراندن آزمون‌های اولیه، داوطلبانی که موفق شوند وارد یک دوره آماده‌سازی نیروهای ویژه شش هفته‌ای می‌شوند. پس از آن، یک دوره صلاحیت نیروهای ویژه 53 هفته‌ای (معادل یک سال کامل) در انتظارشان است. این دوره‌ها شامل تمرینات بسیار سخت و شبیه‌سازی‌های عملیاتی پیچیده است که به اوج خود در یک حمله صحنه‌ای به کشور خیالی می‌رسد.
نیروی دلتا فورس عمدتاً از میان نیروهای نخبه‌ای همچون کلاه سبزها، نیروهای ویژه دریایی، تکاوران دریایی و چتربازان نیروی هوایی، نیرو جذب می‌کند. با این حال، نکته قابل توجه اینجاست که حدود 90 درصد از این افراد در آزمون‌های سخت و طاقت‌فرسای دلتا مردود می‌شوند. تا جایی که اطلاعات عمومی در دسترس است، آزمون‌های ورودی دلتا شامل برخی از آزمون‌های مشابه آزمون آمادگی جسمانی رزمی ارتش (ACFT) می‌شود. با این حال، این آزمون‌ها تنها بخشی از معیارهای سنجش هستند. آزمون‌های اختصاصی و بسیار سخت‌تری نیز وجود دارند. به عنوان مثال، شنا کردن 100 متر با چکمه‌های نظامی و طی کردن یک مسیر 65 کیلومتری در زمین‌های ناهموار با کوله‌پشتی 20 کیلوگرمی، تنها نمونه‌هایی از این آزمون‌ها هستند. این تازه آغاز راه است. پس از این مراحل، نامزدها وارد مرحله ارزیابی و انتخاب (A&S) می‌شوند که به مدت سه تا چهار هفته به طول می‌انجامد. سپس نامزدها وارد دوره آموزش اپراتور (OTC) شش ماهه می‌شوند. سپس نامزدها تحت نظر قرار می‌گیرند تا اطمینان حاصل شود که توانایی‌های لازم را دارند یا خیر.
کلاه سبزها و دلتا فورس ماموریت‌های متفاوتی انجام می‌دهند
با توجه به سطح بالای تخصص و مهارت نیروهای کلاه سبز و دلتا، این پرسش مطرح می‌شود که هر کدام از آن‌ها در انجام چه ماموریت‌هایی تخصص دارند؟ فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده به دلیل ماهیت حساس ماموریت‌های خود، معمولا جزئیات دقیقی از عملیات‌های واحدهای تحت امرش منتشر نمی‌کند. بنابراین، مقایسه دقیق ماموریت‌های کلاه سبز و دلتا با چالش‌هایی همراه است. با این حال، به طور کلی می‌توان گفت که این دو واحد بر روی ماموریت‌های متفاوتی تمرکز دارند.
هنگامی که صحبت از کلاه سبزها می‌شود، واژه «غیرمتعارف» به ذهن متبادر می‌شود. بر اساس اطلاعات ارائه شده توسط Go Army، کلاه سبزها در طیف وسیعی از عملیات‌های نظامی با پیچیدگی بالا شرکت می‌کنند. از جمله این عملیات‌ها می‌توان به شناسایی در مناطق دشمن، عملیات‌های ضد شورش و اقدامات رزمی غیرمتعارف مانند پشتیبانی از نیروهای مقاومت محلی اشاره کرد.کلاه سبزها در بیش از 80 کشور جهان مستقر هستند و این امر نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری و توانایی آن‌ها در تطبیق با شرایط مختلف است. در مورد نیروی دلتا فورس، تخصص اصلی آن‌ها در عملیات نجات گروگان است.
کلاه سبزها و دلتا فورس از نظر تعداد نیرو متفاوتند
نیروهای کلاه سبز به گروه‌های عملیاتی مشخصی تقسیم می‌شوند. این گروه‌ها با اعداد 1، 3، 5، 7 و 10 شناخته می‌شوند. علاوه بر این، گروه‌های 19 و 20 نیز در گارد ملی فعالیت می‌کنند و معمولاً ماموریت‌های داخلی را بر عهده دارند. هر گروه کلاه سبز تقریباً 3000 نفر پرسنل دارد. بنابراین، مجموع پرسنل تمام گروه‌های فعال کلاه سبز به حدود 21000 نفر می‌رسد.
در مقابل، نیروی دلتا ساختار و اندازه بسیار متفاوتی دارد. بر اساس اطلاعات موجود، نیروی دلتا در مجموع حدود 2000 نفر پرسنل دارد که تنها 300 تا 400 نفر از آن‌ها در عملیات‌های مستقیم شرکت می‌کنند. بقیه پرسنل وظایف پشتیبانی، اطلاعاتی، پزشکی و سایر وظایف مرتبط را بر عهده دارند. با الگوبرداری از سرویس هوایی ویژه بریتانیا (SAS)، نیروی دلتا به شش اسکادران تقسیم شده است: اسکادران‌های A، B، C و D عمدتاً وظایف تهاجمی را بر عهده دارند، اسکادران E وظایف هوایی و اسکادران G وظایف مخفی را انجام می‌دهد. اسکادران پشتیبانی رزمی نیز وظیفه پشتیبانی از عملیات‌های دیگر اسکادران‌ها را بر عهده دارد و شامل پرسنل اطلاعاتی، پزشکی و سایر تخصص‌ها می‌شود. با این حال، تعداد دقیق پرسنل در هر اسکادران به صورت عمومی منتشر نشده است.