موش پشمالو و انقراض ماموت

دانشمندان با ژن ماموت‌، موش پشمالو ساختند + عکس

موش پشمالو آزمایشگاهی، نتیجه پژوهش کاربردی محققانی است که تلاش می‌کنند گونه منقرض شده ماموت‌ها را به زمین بازگردانند.

پس از مطالعه عمیق کد ژنتیکی ماموت، دانشمندان موش‌های «پشمی» با تغییراتی در ضخامت، رنگ و بافت موهایشان مهندسی کرده‌اند تا تطابق‌های این فیل منقرض‌ شده با سرما را بازسازی کنند.

طبق گفته محققان در شرکت زیست‌ فناوری و مهندسی ژنتیک آمریکایی Colossal Biosciences، خلق این موش گامی کلیدی به سوی انقراض‌ زدایی ماموت پشمی است. هدف آن‌ها احیا یک گونه منقرض ‌شده نیست؛ بلکه مهندسی یک فیل پشمی است که می‌تواند در توندراهای جهان به خوبی زندگی کند.

موش پشمالو؛ امید دانشمندان برای پیشگیری از انقراض

بن لم، هم‌بنیان‌گذار و مدیرعامل Colossal Biosciences می‌گوید:

موش پشمالو کلوسال نقطه عطفی در ماموریت انقراض‌ زدایی ما است. با مهندسی ویژگی‌های مقاوم به سرما از مسیرهای تکاملی ماموت‌ها به درون یک گونه مدل زنده، توانسته‌ایم توانایی خود را در بازسازی ترکیب‌های ژنتیکی پیچیده‌ای که طبیعت میلیون‌ها سال وقت صرف ایجاد آن‌ها کرده است، اثبات کنیم. این موفقیت ما را یک گام به هدف‌مان برای بازگرداندن ماموت پشمی نزدیک‌تر می‌کند.

موش پشمالو و انقراض ماموت

یک گونه منقرض‌ شده کمی شبیه به پازل هزار تکه است. تکه‌های زیادی از قطعات بسیار ریز وجود دارد و بررسی اینکه کجا باید قرار گیرند و چه کاری باید انجام دهند، کار کوچکی نیست. اما می‌توان از کارهای کوچک شروع کرد؛ مثل یک موش کوچک!

تحت رهبری ژنتیک‌دان روی چن از Colossal Biosciences، یک تیم بین ‌المللی از دانشمندان مطالعه دقیقی بر روی چندین گونه ماموت منقرض ‌شده و فیل‌های امروزی انجام دادند.

آن‌ها ۵۹ ژنوم از ماموت‌هایی که بین ۳,۵۰۰ تا بیش از ۱,۲۰۰,۰۰۰ سال پیش زندگی می‌کردند، شامل ماموت‌های پشمی (Mammuthus primigenius)، ماموت‌های استپی (Mammuthus trogontherii) و ماموت‌های کلمبی (Mammuthus columbi) را تجزیه و تحلیل کردند.

این تیم همچنین ژنوم فیل‌های آسیایی (Elephas maximus) را مطالعه کردند، که در مجموع ۱۲۱ ژنوم را شامل می‌شود.

پژوهش‌ها برای ویرایش ژنوم ادامه دارد

تجزیه و تحلیل‌ها به محققان این امکان را داد تا ژن‌های ماموت را که به‌طور واضح با ژن‌های فیل آسیایی متفاوت بودند، شناسایی کنند. از آنجا، توانستند به هفت ژن مرتبط با موی ماموت پشمی و همچنین سایر تطابق‌ها برای محیط‌های سردتر مانند حفظ چربی و توزیع آن برای گرما، دست یابند.

موش پشمالو و انقراض ماموت

تیم تحقیقاتی از سه تکنیک ویرایش ژن مختلف استفاده کرد. این روش‌ها ناک‌اوت واسطه‌دار RNP، ویرایش دقیق ژنوم به روش مولتی ‌پلیکس و ترمیم هدایت‌ شده همولوژی دقیق بودند تا هشت ویرایش همزمان بر روی این هفت ژن در جنین‌های موش ایجاد کنند. ویرایش‌ها منجر به تغییرات قابل توجهی از موش‌های والدین شدند.

موش‌های پشمالو مهندسی ‌شده موهایی تا سه برابر بلندتر از موش‌های وحشی داشتند. علاوه بر اینکه موهایشان پشمی‌تر و مواج‌تر بود و سبیل‌هایشان حالت پیچ‌ خورده پیدا کرده بود. این پوشش‌ها همچنین سبک‌تر بودند. مانند پوشش‌های ماموت‌ها که رنگ طلایی‌تری در مقایسه با موهای تیره‌تر موش‌های وحش داشتند.

امید این است که روزی ویرایش ژنتیکی مشابهی بر روی فیل‌های آسیایی (که نزدیک‌ترین خویشاوندان ماموت‌های منقرض ‌شده هستند) انجام شود تا ماموت‌ها را به جهان امروز بازگرداند. شاید در نهایت این هدف غیر قابل دستیابی باشد، اما برخی معتقدند که این کار هنوز ارزش انجام دادن دارد. درس‌هایی که در طول مسیر آموخته می‌شوند می‌توانند ابزار قدرتمندی برای نجات دیگر گونه‌هایی باشند که امروزه با خطر انقراض مواجه‌اند.

موش پشمالو همه موجودات را از انقراض نجات می‌دهد

موش پشمالو و انقراض ماموت

زیست‌ شناس حفاظت ‌محیط دِیمیَن فوردهم از دانشگاه آدلاید در استرالیا، که در این تحقیق مشارکت نداشت می‌گوید:

علاوه بر چالش علمی عظیمی که هنوز پیش روی تیم کلوسال است، تهدیدهایی که باعث انقراض ماموت پشمی شدند، در سال‌های اخیر فقط بدتر شده‌اند. بنابراین، کمی خیالی است که باور کنیم روزی جمعیت‌های خود پایدار ماموت‌ها دوباره در سیبری پرسه خواهند زد. با این حال، این فناوری از طریق مهندسی فنوتیپ‌های آن‌ها می‌تواند گونه‌های زنده را از انقراض نجات دهد. به عنوان مثال، می‌توانند برای بازگرداندن ویژگی‌های مقاوم به گرما از آن استفاده کنند. این دست ویژگی‌ها در جمعیت‌های در حال کاهش گونه‌ها که در معرض خطر انقراض از تغییرات اقلیمی ناشی از انسان هستند، از دست رفته است.

تیم پژوهشی کلوسال سال‌هاست که بر روی یافتن راهی برای بازگرداندن ماموت‌ها به زمین فعالیت می‌کند. آن‌ها ادعا می‌کنند فعالیتشان تلاشی برای نجات سیاره‌ از اثرات مضر و مستمر فعالیت‌های انسانی است.

بن لم در سال ۲۰۲۱ توضیح داد:

هیچ‌گاه بشریت قادر نبوده است از قدرت این فناوری برای بازسازی اکوسیستم‌ها، بهبود زمین‌ و حفظ آینده‌اش از طریق بازآبادی حیوانات منقرض ‌شده استفاده کند. علاوه بر بازگرداندن گونه‌های منقرض ‌شده باستانی مانند ماموت پشمی، ما قادر خواهیم بود از فناوری‌های خود برای کمک به حفظ گونه‌های در معرض خطر بحرانی که در آستانه انقراض هستند، بهره ‌برداری کنیم. همچنین حیواناتی را بازگردانیم که انسان در انقراض آن‌ها نقش داشته است.

این مطالعه را می‌توانید در bioRxiv پیدا کنید.

در گجت نیوز بخوانید:
انسان های اولیه چطور می‌توانستند ماموت های غول‌پیکر را شکار کنند؟ انسان های اولیه با این سلاح عجیب ماموت های غول‌پیکر را شکار می‌کردند ماموت‌های منقرض شده تا ۴ سال دیگر دوباره زنده می‌شوند

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*