گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
آیا موشک های بالستیک ایران توان هدف‌گیری پایگاه دیگو گارسیا آمریکا را دارند؟ در ادامه به بررسی برد انواع موشک های بالستیک ایرانی می‌پردازیم.
یکی از پرسروصداترین پرسش‌ها در سال‌های اخیر، به توانایی موشک های بالستیک ایران و برد استراتژیک آن مربوط می‌شود. در این میان، «پایگاه نظامی دیگو گارسیا» آمریکا که در قلب اقیانوس هند قرار دارد، به یکی از نقاط مورد توجه تحلیلگران نظامی و سیاسی تبدیل شده است. اما آیا موشک های بالستیک ایران واقعاً توانایی هدف قرار دادن این پایگاه دوردست را دارند؟
آیا موشک های بالستیک ایران توانایی هدف قرار دادن پایگاه دیگو گارسیا را دارند؟
بررسی برد موشک های بالستیک ایران
جمهوری اسلامی ایران در چند دهه اخیر به‌صورت پیوسته در حال توسعه برنامه موشکی خود بوده است. در حال حاضر، ایران دارای موشک‌هایی با بردهای کوتاه، متوسط و بلند است. از جمله مشهورترین آن‌ها می‌توان به موشک‌های شهاب، قدر، سجیل و خرمشهر اشاره کرد. برخی از این موشک‌ها، به‌ویژه سجیل-۲ و خرمشهر، بردی بالای ۲۰۰۰ کیلومتر دارند.
در ادامه، فهرستی جامع از موشک های بالستیک ایران به همراه برد و مشخصات فنی آن‌ها ارائه می‌شود:
- ذوالفقار: موشک بالستیک سوخت جامد با برد حدود 700 کیلومتر، دارای هدایت دقیق و سرعت پاسخ بالا.
- دزفول: موشک بالستیک سوخت جامد با برد 1000 کیلومتر، طراحی دو مرحله‌ای و توان حمل کلاهک‌های سنگین.
- قدر (H و F): موشک‌های بالستیک میان‌برد سوخت مایع با برد 1600 تا 2000 کیلومتر، مبتنی بر طراحی شهاب-3 با دقت بهبود یافته.
- شهاب-1 و شهاب-2: موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد با بردهای 300 و 500 کیلومتر، نسخه‌های بومی اسکاد B و C.
- شهاب-3: موشک بالستیک میان‌برد با برد 1300 تا 2000 کیلومتر، یکی از اصلی‌ترین پایه‌های توسعه فناوری موشکی ایران.
- سجیل-1 و سجیل-2: موشک‌های بالستیک دو مرحله‌ای سوخت جامد با برد 2000 تا 2500 کیلومتر، با توان نفوذ بالا و واکنش سریع.
- خرمشهر-1 تا خرمشهر-4: موشک‌های بالستیک سنگین با سوخت مایع و برد 2000 کیلومتر؛ خرمشهر-4 توان حمل کلاهک‌های تا 1500 کیلوگرم را دارد.
- عماد: موشک بالستیک سوخت مایع با برد حدود 1700 کیلومتر و قابلیت هدایت در فاز نهایی.
- قیام-1: موشک بالستیک سوخت مایع با برد حدود 800 کیلومتر، بدون بالک و با طراحی آیرودینامیک بالا.
- حاج قاسم: موشک بالستیک سوخت جامد با برد حدود 1400 کیلومتر، سرعت واکنش بالا، طراحی جدید و دقت بالا.
با این حال، فاصله ایران تا دیگو گارسیا حدود 4700 تا 5000 کیلومتر است؛ فاصله‌ای که فعلاً خارج از برد عملیاتی اعلام‌شده موشک های بالستیک ایران قرار دارد.
- موشک اعتماد؛ هرآنچه که باید درباره جدیدترین موشک بالستیک ایران بدانید
- بازتاب وسیع رونمایی از موشک ۳۵۹ ایران در رسانه های غربی
- معرفی موشک های پدافندی خانواده میثاق ؛ سه‌گانه‌ای ارزان قیمت و کاربردی
- معرفی موشک بالستیک تاکتیکی فتح 360 ساخت ایران؛ برادر ناتنی فاتح 110
- معرفی موشک های خانواده فاتح ؛ از خلیج فارس تا دزفول
سایر موشک‌های غیر بالستیک ایران با برد بالا
ایران علاوه بر موشک‌های بالستیک، مجموعه‌ای از موشک‌های کروز با برد بالا نیز در اختیار دارد که در عملیات‌های تاکتیکی و استراتژیک مورد استفاده قرار می‌گیرند. از مهم‌ترین این موشک‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- موشک سومار: موشک کروز زمین‌پایه با برد تخمینی 2000 تا 2500 کیلومتر، مبتنی بر طراحی موشک روسی Kh-55. از ارتفاع پایین پرواز می‌کند و برای نفوذ به سامانه‌های پدافندی مناسب است.
- موشک هویزه: نسخه بهینه‌شده سومار با برد اعلام‌شده رسمی 1350 کیلومتر و دقت بالا، ویژه هدف‌گیری‌های دقیق در عمق خاک دشمن.
- موشک ابومهدی المهندس: موشک کروز ضد کشتی با برد بیش از 1000 کیلومتر، با قابلیت پرواز در ارتفاع بسیار پایین و طراحی پنهان‌کارانه.
اگرچه این موشک‌ها به دلیل ماهیت پرواز کروز و سرعت کمتر نسبت به موشک‌های بالستیک در دسته تهدیدهای سریع قرار نمی‌گیرند، اما می‌توانند در چارچوب جنگ‌های ترکیبی و نامتقارن، نقش مهمی در بازدارندگی و تهدید اهداف دوردست ایفا کنند.
آیا ایران برنامه‌ای برای توسعه موشک‌های قاره‌پیما دارد؟
به‌طور رسمی، ایران همواره اعلام کرده است که برنامه‌ای برای تولید موشک‌های قاره‌پیما (ICBM) ندارد و برد موشک‌هایش محدود به اهداف دفاعی منطقه‌ای است. با این حال، تحلیلگران بر این باورند که دانش فنی و زیرساخت‌های ایران می‌تواند مسیر توسعه موشک‌های دوربردتر را هموار سازد.
پیشرفت‌های فناوری در زمینه سوخت جامد، طراحی کلاهک‌های جداشونده و بهینه‌سازی سامانه‌های هدایت، همه نشان از این دارند که توانمندی بالقوه‌ای برای توسعه برد موشک‌ها وجود دارد.
آیا دیگو گارسیا در تیررس غیرمستقیم قرار دارد؟
با وجود نبود موشک‌هایی با برد 5000 کیلومتر در زرادخانه رسمی ایران، برخی از کارشناسان معتقدند ایران می‌تواند از راه‌کارهای غیرمستقیم مانند استقرار موشک در نقاط جغرافیایی واسط یا استفاده از تاکتیک‌های جنگ نامتقارن برای تهدید چنین پایگاه‌هایی استفاده کند. در این سناریوها، هدف نه حمله مستقیم، بلکه بازدارندگی و ایجاد هزینه برای دشمن است.
نتیجه‌گیری
اگرچه در حال حاضر هیچ‌کدام از موشک‌های اعلام‌شده ایران برد کافی برای هدف قرار دادن دیگو گارسیا را ندارند، اما نباید از سرعت پیشرفت فناوری موشکی در ایران غافل شد. این مسئله می‌تواند در آینده معادلات قدرت را در سطح فرامنطقه‌ای دچار تغییر کند.
در نهایت، پرسش «آیا موشک های بالستیک ایران به پایگاه نظامی دیگو گارسیا می‌رسند؟» فعلاً با یک «نه، اما شاید به‌زودی» پاسخ داده می‌شود.
