گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
در میان هواپیماهای جنگی جهان، سریع‌ترین جت‌های جنگنده روسیه همواره جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند. این پرنده‌های آهنین که حاصل دهه‌ها تحقیق و توسعه در اتحاد جماهیر شوروی و روسیه هستند، به دلیل سرعت، قدرت آتش و فناوری‌های پیشرفته‌شان شهرت جهانی دارند. در این مقاله، با پنج مورد از سریع‌ترین جت‌های ساخت روسیه و شوروی که در خدمت نظامی گسترده قرار گرفته‌اند، آشنا می‌شویم.
معرفی سریع‌ترین جنگنده های روسی و شوروی
در ادامه، پنج جت نظامی فوق‌سریع روسیه و شوروی را بررسی می‌کنیم که همگی به‌طور گسترده در مأموریت‌های نظامی استفاده شده‌اند و هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.
Tu-160 قو سفید (Tu-160 White Swan) – ماخ 2.05
بمب‌افکن استراتژیک توپولف Tu-160 که با نام “قوی سفید” نیز شناخته می‌شود، یکی از دو بمب‌افکن جت استراتژیک در خدمت نیروی هوایی روسیه است. این هواپیمای عظیم‌الجثه می‌تواند تا ۱۲ موشک کروز، از جمله موشک‌های هسته‌ای، و بمب‌های سقوط آزاد حمل کند.
مدل به‌روز شده Tu-160M2 که در سال 2021 معرفی شد، از چهار موتور توربوفن پس‌سوز Kuznetsov NK-32 بهره می‌برد. این موتورهای قدرتمند امکان پرواز با سرعت ماخ 2.05 (معادل 1560 مایل بر ساعت) را فراهم می‌کنند. Tu-160 توان حمل 45 هزار کیلوگرم مهمات را دارد و برد پروازی آن تا ۱۸,۹۷۰ کیلومتر (به‌صورت تئوری) می‌رسد. این بمب‌افکن با ۴۴ رکورد جهانی، یکی از نمادهای مهندسی هوایی شوروی محسوب می‌شود.
سوخو 35 – سوپر فلانکر (Su-35 Super Flanker) – ماخ 2.25
سوخو Su-35 یک جنگنده برتری هوایی با موتور دوگانه است که ابتدا در شوروی توسعه یافت و اکنون در نیروی هوایی روسیه فعال است. این جنگنده نسل 4++ دارای قابلیت سوپرمانورپذیری و راداری با برد شناسایی ۳۵۰ کیلومتر است.
موتورهای توربوفن Saturn AL-31F 117S به همراه نازل‌های تغییر بردار رانش، سرعت Su-35 را به ماخ 2.25 (1726 مایل بر ساعت) می‌رسانند. شعاع عملیاتی آن بدون سوخت‌گیری حدود 1580 کیلومتر است. این جنگنده همچنین می‌تواند به‌صورت هوایی سوخت‌گیری کرده و از انواع موشک‌های هوا به هوا، هوا به زمین، موشک‌های ضد کشتی، سامانه‌های جنگ الکترونیک و توپ 30 میلی‌متری استفاده کند.
- گزارش سازمان سیا از تبدیل سربازان شوروی به مجسمه‌های سنگی توسط موجودات فضایی
- سوخو ۳۵ هایی که قرار بود راهی ایران شوند، سر از الجزایر درآوردند
- آیا جنگنده‌های مدرن سریع‌تر از گلوله‌ها هستند؟
سوخو 27 – فلانکر (Su-27 Flanker) – ماخ 2.35
جنگنده Su-27 در دهه 1980 به‌عنوان پاسخ شوروی به F-15 ایگل آمریکایی طراحی شد. این هواپیما یکی از نمادهای طراحی هوایی شوروی است و همچنان در برخی کشورها از جمله چین و اوکراین فعال است.
این جت با دو موتور توربوفن پس‌سوز Saturn/Lyulka AL-31F، توان تولید رانش 55,114 پوندی دارد. سرعت آن به ماخ 2.35 (1803 مایل بر ساعت) می‌رسد و سقف پروازی آن ۱۸ کیلومتر است. Su-27 پایه‌ای برای توسعه مدل‌هایی مانند Su-30 و Su-35 بوده و دارای هشت جایگاه تسلیحات، توپ 30 میلی‌متری و قابلیت‌های جنگ الکترونیکی است.
میگ 31 – فاکس‌هوند (MiG-31 Foxhound) – ماخ 2.83
جنگنده MiG-31 که در دهه 1970 توسعه یافت، یکی از سریع‌ترین هواپیماهای رزمی عملیاتی در جهان محسوب می‌شود. این جنگنده رهگیر همچنان در نیروی هوافضای روسیه فعال است و در نبردهای اخیر از جمله جنگ اوکراین نیز به‌کار گرفته شده است.
با دو موتور توربوجت D30-F6، این جت توان رسیدن به سرعت ماخ 3.2 (2455 مایل بر ساعت) را دارد، اما در شرایط عادی با سرعت عملیاتی ماخ 2.83 (2171 مایل بر ساعت) پرواز می‌کند. MiG-31 برای رهگیری موشک‌های کروز، مقابله با بمب‌افکن‌های استراتژیک، هواپیماهای بدون سرنشین و بالگردها طراحی شده است. همچنین دارای موشک‌های دوربرد، بمب‌های هدایت‌لیزری و توپ 30 میلی‌متری است.
میگ 25 – فاکسبت (MiG-25 Foxbat) – ماخ 2.83
جنگنده رهگیر MiG-25 که در سال 1970 معرفی شد، یکی از سریع‌ترین جت‌های تاریخ محسوب می‌شود. این هواپیما توان مقابله با SR-71 بلک‌برد آمریکا را داشت و دومین جت سریع عملیاتی جهان پس از بلک‌برد بود.
MiG-25 با دو موتور توربوجت Tumansky R-15B-300 و رانش ترکیبی 45,000 پوند، توان رسیدن به سرعت ماخ 3.2 را داشت، اما مانند MiG-31، در عملیات‌های عادی با سرعت ماخ 2.83 پرواز می‌کرد. سقف پرواز آن ۲۰ کیلومتر بود، اما شعاع عملیاتی در سرعت بالا تنها 300 کیلومتر بود. به‌دلیل وزن و اندازه زیاد، مانورپذیری آن محدود بود. این هواپیما اکنون تنها در کشورهای لیبی و سوریه فعال است.