گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
به نظر می‌رسد انقلاب در عمر باتری گوشی‌ها در حال وقوع است. فناوری‌های نوین باتری، عمر دستگاه‌ها را به طرز چشمگیری افزایش داده و نیاز به شارژرها را به چالش می‌کشند. آیا زمان خداحافظی با شارژرها فرا رسیده است؟
عمر باتری گوشی‌های هوشمند اغلب شبیه به یک تعقیب و گریز بی‌پایان بوده است. هرگاه که ظرفیت باتری با یک پیشرفت چشمگیر روبرو می‌شد، بلافاصله نمایشگرهای روشن‌تر، پردازنده‌های پرسرعت‌تر و دوربین‌های پیشرفته‌تر از راه می‌رسیدند و آرزوی ما برای داشتن باتری‌هایی با طول عمر چند روزه را نقش بر آب می‌کردند. اما در سال 2025، این داستان بالاخره در حال دگرگونی است و ما شاهد انقلاب در عمر باتری گوشی‌ها هستیم.
آنچه باید درباره انقلاب در عمر باتری گوشی‌ها بدانیم
به لطف پیشرفت‌های بنیادین در دانش شیمی باتری، فناوری‌های نوین نمایشگر، کارایی تراشه‌ها و حتی سخت‌افزارهای شبکه، صنعت موبایل به آرامی در حال فراهم آوردن مقدمات یک جهش واقعی است. ما صرفاً در مورد چند دقیقه افزایش در زمان روشن ماندن صفحه نمایش صحبت نمی‌کنیم، بلکه احتمالاً به عصری وارد خواهیم شد که دو روز شارژ کامل، یک امر معمول تلقی خواهد شد نه یک استثنا.
ظرفیت‌های بزرگ‌تر باتری
بدیهی است که باتری‌هایی با ظرفیت‌های بالاتر می‌توانند تمامی مشکلات مربوط به عمر باتری را حل کنند، اما هیچ کاربری تمایل به داشتن یک گوشی هوشمند به ضخامت یک آجر ندارد. متأسفانه، فناوری سلول‌های لیتیوم یونی تا حدودی به حداکثر ظرفیت بالقوه خود رسیده است. در حالی که ظرفیت این باتری‌ها در حدود 5 تا 10 درصد در طول سه سال گذشته افزایش یافته است، اندازه فیزیکی سلول‌های 5000 تا 5500 میلی‌آمپرساعتی تقریباً در بیشتر طول این دهه در اوج خود باقی مانده است.
تعدادی از گوشی‌های هوشمند پرچمدار سال 2025 که اکثر آن‌ها ساخت کشور چین هستند، در نسل جدید خود از باتری‌های لیتیوم یون تزریق شده با سیلیکون کربن (Si/C Li-ion) بهره برده‌اند و توانسته‌اند ظرفیت آن‌ها را بدون افزایش چشمگیر ابعاد گوشی، تا مرز 6000 میلی‌آمپرساعت ارتقا دهند. این یک پیشرفت قابل توجه در مقایسه با گوشی‌های عرضه شده در سال گذشته به شمار می‌رود.
به عنوان نمونه، گوشی وان پلاس 13 از یک باتری با ظرفیت عظیم 6000 میلی‌آمپرساعت بهره می‌برد که در مقایسه با باتری 5400 میلی‌آمپرساعتی مدل سال قبل، یک ارتقاء قابل ملاحظه محسوب می‌شود. در بررسی‌های، این گوشی توانست با یک بار شارژ کامل، به مدت دو روز استفاده مداوم دوام بیاورد. به طور کلی، حرکت به سوی استفاده از باتری‌های تزریق شده با سیلیکون کربن می‌تواند ظرفیت را در حدود 10 تا 15 درصد نسبت به سلول‌های لیتیوم یونی افزایش دهد، بدون آنکه ابعاد آن‌ها بزرگ‌تر شود. بسته به نوع کاربری، این امر می‌تواند منجر به افزایش 30 دقیقه‌ای در زمان روشن ماندن صفحه نمایش یا چند ساعت زمان آماده به کار شود.
- آیفون 17 ایر حتی یک روز کامل دوام نخواهد آورد؛ نازک‌ترین گوشی اپل در تاریخ، قربانی باتری؟
- رد مجیک 10 ایر ؛ ترکیب طراحی باریک و باتری قوی در گوشی گیمینگ جدید نوبیا
- گوشی آنر X60 GT از راه رسید: ترکیب قدرت اسنپدراگون و باتری ۶۳۰۰ میلی‌آمپر ساعتی
- 12 ترفند کاربردی برای افزایش عمر باتری گوشی های اندرویدی
متاسفانه، هنوز شاهد به کارگیری فناوری باتری سیلیکون کرین در جدیدترین محصولات شرکت‌هایی نظیر اپل، گوگل و سامسونگ نبوده‌ایم، اما بدون شک این موضوع فقط گذر زمان می‌طلبد. زمانی که این اتفاق رخ دهد، شمار زیادی از کاربران تلفن‌های هوشمند قادر خواهند بود مزایای افزایش مدت زمان روشن ماندن نمایشگر دستگاه خود را تجربه کنند. از سدی دیگر، می‌توان از این فناوری در ساخت گوشی‌های هوشمند و تاشو با ضخامت کمتر بهره برد، اگرچه متاسفانه سامسونگ این فناوری را برای گوشی گلکسی S25 اج به کار نگرفت.
نمایشگرهای کارآمد
در رابطه با مدت زمان روشن ماندن صفحه نمایش باید گفت که نمایشگر تلفن همراه، به شکلی کاملاً قابل درک، یکی از اصلی‌ترین عوامل مصرف باتری به شمار می‌رود. با وجود پیشرفت‌هایی نظیر استفاده از پنل‌های OLED با نرخ نوسازی پویا، تم‌های تاریک و فناوری نمایشگر همیشه‌روشن، هنوز هم برخی پیشرفت‌های اساسی در راه هستند.
نخست پنل OLED M14 سامسونگ را داریم که پیش از این در سری آیفون 16 پرو استفاده شده و ظاهرا در مدل‌های پیکسل 9 پرو نیز به کار گرفته خواهد شد و در سری گلکسی S26 سال آینده نیز ظاهر خواهد شد. گفته می‌شود که این پنل، بسته به میزان روشنایی، به طور چشمگیری کارآمدتر از نسل پیشین خود بوده و 15 تا 30 درصد بهینه‌تر عمل می‌کند. M14 همچنین روشنایی اوج بالاتر و طول عمر بیشتری را در مقایسه با M13 ارائه می‌دهد. دیری نخواهد گذشت که گوشی‌های بیشتری با این پنل پیشرفته روانه بازار شوند و مصرف‌کنندگان از مزایای آن بهره‌مند گردند.
در ادامه، فناوری OLED Hybrid Tandem را داریم که به تازگی توسط ال‌جی معرفی شده است و وعده ارائه 15 درصد بازدهی انرژی بهتر در مقایسه با پنل‌های OLED سنتی را می‌دهد. این ویژگی از طریق استفاده از مواد فسفرسانس آبی محقق شده است که بهبود بازدهی انرژی را بدون کاهش طول عمر به همراه دارد. همچنین، طبق گزارش‌ها، سامسونگ در حال کار روی نسل بعدی پنل خود، M15، است که شایعه شده از مواد فسفرسانس آبی برای یک جهش دیگر در زمینه بازدهی بهره خواهد برد.
هر دو فناوری فوق، در راستای بهبود مشکل اساسی پنل‌های OLED، یعنی LED آبی، گام برمی‌دارند. این نوع LED در مقایسه با منابع نور قرمز و سبز، انرژی بیشتری مصرف کرده و طول عمر کمتری دارد. انتظار می‌رود با به‌کارگیری رویکردهای نوآورانه، نسل آتی نمایشگرهای گوشی هوشمند، عمر باتری طولانی‌تر و دوام بیشتری را به کاربران ارائه دهند.
پردازنده‌های کم‌مصرف‌تر
البته نمایشگر، تنها قطعه‌ای نیست که مصرف انرژی بالایی دارد. در پشت پرده، پردازنده و مودم تلفن همراه شما نیز می‌توانند به طور نامحسوس، باتری دستگاه را تخلیه کنند، یا در صورت بهینه بودن، به حفظ آن کمک نمایند. ما قبلا برخی از مزایای این بهینه‌سازی‌ها را در تراشه اسنپدراگون 8 الیت که با استفاده از فناوری 3 نانومتری TSMC ساخته شده، مشاهده کرده‌ایم. تراشه‌های سیلیکونی ساخت اپل و مدیاتک نیز از طریق ترکیبی از گره‌های کارآمدتر و معماری‌های CPU ارتقا یافته، نشانه‌هایی از بهبود چشمگیر عمر باتری را به نمایش گذاشته‌اند.
پیش‌بینی می‌شود که گوگل نیز سرانجام برای تراشه تنسور G5 از فناوری 3 نانومتری TSMC استفاده کند که این امر، پیشرفت قابل توجهی را برای سری پیکسل به ارمغان خواهد آورد. به همین ترتیب، پردازنده‌های میان‌رده نیز در ماه‌های آتی به گره‌های ساخت جدیدتر منتقل خواهند شد، هرچند که ممکن است از همان فرآیند پیشرفته 3 نانومتری بهره نبرند. به عنوان مثال، تراشه‌های اسنپدراگون 7 پلاس نسل 3 و اسنپدراگون 6 نسل 4 بر پایه فناوری 4 نانومتری ساخته شده‌اند. این تراشه‌ها برای استفاده در گوشی‌های هوشمند با محدوده قیمتی 400 تا 600 دلار طراحی شده‌اند.
در عین حال، روش تولید مودم تلفن همراه نیز از اهمیت یکسانی برخوردار است. از آنجایی که مودم وظیفه برقراری ارتباطات 4G/5G و Wi-Fi را بر عهده دارد، یک مودم ناکارآمد می‌تواند منجر به کاهش طول عمر باتری شود. شایان ذکر است که گوشی‌های مقرون به صرفه‌تر نیز به سرعت از مودم‌های کارآمدتر سود می‌برند، مانند گلکسی S24 FE که عملکرد بهبود یافته باتری را برای مصرف‌کنندگان با بودجه محدود و بدون فدا کردن قابلیت اتصال ارائه می‌دهد.
جمع‌بندی
اگرچه پیشرفت‌های تکی ممکن است چندان چشمگیر به نظر نرسند، اما ترکیب این دستاوردها می‌تواند در مصرف انرژی گوشی‌های هوشمند به میزان قابل توجهی تاثیرگذار باشد. یک جهش بزرگ در ظرفیت باتری، همراه با نمایشگرها و پردازنده‌های کم‌مصرف‌تر، بدون شک یک پیروزی بزرگ خواهد بود.
در مجموع، می‌توانیم به طور محتاطانه‌ای انتظار افزایش کلی عمر باتری در حدود 20 درصد را داشته باشیم، در حالی که 33 درصد یا بیشتر یک سناریوی خوشبینانه‌تر است. در این صورت، دو روز استفاده می‌تواند به یک استاندارد جدید تبدیل شود و بسیاری از کاربران حتی سه روز را با یک بار شارژ سپری کنند.
ما در حال حاضر شاهد نشانه‌های اولیه این موضوع هستیم: گوشی‌هایی مانند وان پلاس 13 و شیائومی 15 اولترا به راحتی به مرز دو روز می‌رسند. با رواج بیشتر باتری‌های سیلیکون کربن در کنار نمایشگرهای OLED نسل بعدی و تراشه‌های کارآمد 3 نانومتری، حتی گوشی‌های کوچک‌تر از این مزایا بهره‌مند خواهند شد. نباید فراموش کنیم که سخت‌افزار تنها یک بخش از این پازل است، ویژگی‌های نرم‌افزاری نیز مسلماً کمک خواهند کرد.
عمر باتری چند روزه دیگر یک آرزوی دور از دسترس نیست. این انقلاب در عمر باتری گوشی‌ها سریع‌تر از آنچه تصور می‌کردیم در حال وقوع است.