تهدید حوثیها برای F-35 به مرحلهای هشداردهنده رسیده است؛ جایی که این جنگنده پنهانکار و پیشرفته آمریکایی برای گریز از موشکهای پدافندی یمنی، ناچار به مانورهای اضطراری شد.
در جریان عملیات «سوارکار خشن» که از مارس تا مه ۲۰۲۵ توسط ایالات متحده علیه مواضع حوثیها در یمن اجرا شد، یکی از جنگندههای F-35 ناچار شد در برابر موشکهای زمینبههوای حوثیها واکنش فوری نشان دهد. این حادثه که ابتدا توسط روزنامه نیویورکتایمز گزارش شد، پرسشهایی جدی درباره میزان بقاپذیری این جنگنده حتی در مواجهه با نیروهای نامتعارف برانگیخته است.
آیا F-35 آسیبپذیر است؟
در حالیکه حوثیها فاقد سامانههای پدافندی پیشرفته مانند S-400 هستند، اما استفاده از موشکهای ضدهوایی با منشأ شوروی، سامانههای مادون قرمز و آموزشهای دریافتی از ایران، توان پدافندی این گروه را فراتر از حد تصور کرده است. طبق گزارش The War Zone، یک مقام رسمی آمریکایی تأیید کرده است که موشکهای حوثی تا حدی به F-35 نزدیک شدند که خلبان مجبور به مانور شد.
هزینههای هنگفت و تلفات عملیات
عملیات «سوارکار خشن» برای پنتاگون بیش از یک میلیارد دلار هزینه در بر داشت؛ از دست رفتن چند فروند پهپاد MQ-9 Reaper به ارزش تقریبی ۳۰ میلیون دلار برای هر دستگاه، و سقوط دو جنگنده F/A-18 از ناو هواپیمابر هری اس. ترومن که منجر به مجروحیت خدمه پروازی شد، تنها بخشی از خسارات این عملیات بودند.
تردید در کارآمدی جنگنده نسل پنجم
F-35 بهعنوان ستون فقرات نیروی هوایی ایالات متحده و متحدانش شناخته میشود؛ اما نزدیک بودن آن به اصابت موشکهای پدافندی گروهی شبهنظامی، زنگ خطری جدی است. کارشناسان معتقدند که استفاده از این جنگنده در سناریوهایی با تهدیدات غیرمتقارن مانند یمن، میتواند پیامدهای پیشبینینشدهای به همراه داشته باشد.
تبعات راهبردی برای آینده
در حالیکه عملیات علیه حوثیها بهدلیل آتشبس موقت متوقف شده، اما تهدید موشکی این گروه علیه سایر کشورها همچنان پابرجاست. از سوی دیگر، ادامه چنین عملیاتهایی با هزینه بالا، ممکن است منابع حیاتی آمریکا را از جبهههای مهمتری مانند آسیا و مقابله با چین منحرف کند. نگرانیها درباره زنجیره تأمین تجهیزات دفاعی آمریکا نیز، این ملاحظات را دوچندان کرده است.
نتیجهگیری: زنگ خطر برای برتری هوایی غرب
حادثه نزدیک به اصابت F-35 در یمن، نهتنها قابلیتهای این جنگنده را زیر سؤال برده، بلکه استراتژیهای نظامی ایالات متحده را نیز به چالش کشیده است. آیا اتکا به فناوریهای پیشرفته بدون در نظر گرفتن تاکتیکهای چریکی و تهدیدات نامتقارن، همچنان گزینهای کارآمد است؟ این پرسشی است که فرماندهان نظامی و سیاستگذاران باید پاسخ دهند.
منبع: 19fortyfive