گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
اخترشناسان استرالیایی موفق به کشف جرم فضایی مرموزی شده‌اند که در حال ارسال سیگنال‌های منظم به زمین است. آیا پای بیگانگان فضایی در میان است؟
بشر مدت‌هاست به دنبال یافتن رد پایی از بیگانگان بوده، اما هنوز موفق به مشاهده این موجودات احتمالا عجیب و غریب و ترسناک نشده است. البته احتمال دارد که موجودات فضایی نه ترسناک باشند و نه خطرناک! شاید تمدنی پیشرفته باشند که تمایل ندارند با انسان‌های روی کره زمین ملاقات کنند و به همین دلیل هر از گاهی سیگنال‌هایی ارسال می‌کنند، اما خودشان را نشان نمی‌دهند.
کشف جرم فضایی مرموز در حال ارسال سیگنال‌های منظم به زمین
گروهی از اخترشناسان در استرالیا موفق به شناسایی و کشف یک جرم کیهانی اسرارآمیز به نام ASKAP J1832-0911 شده‌اند که در بازه‌های منظم ۴۴ دقیقه‌ای، انفجارهایی از سیگنال‌های رادیویی و پرتوهای ایکس منتشر می‌کند. این رفتار عجیب تاکنون در هیچ جرم آسمانی دیگری مشاهده نشده و برای ما زمینی‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. این کشف با استفاده از تلسکوپ رادیویی Australian Square Kilometre Array Pathfinder (ASKAP) و رصدخانه پرتو ایکس قدرتمند چاندرا (Chandra) ناسا انجام شده است.
جالب اینکه ارسال سیگنال‌های جرم مرموز فوق، حدود دو دقیقه طول می‌کشند و به طور منظم تکرار می‌شوند و این موضوع ستاره شناسان را به طرز عجیبی حیرت زده کرده است. رفتار نادر ASKAP J1832-0911، آن را در گروه اجرام «پدیدارهای گذرا با دوره‌ی بلندمدت» قرار می‌دهد. (از این پدیده تا به امروز درک چندانی وجود ندارد) یافته‌های جدید پژوهشگران استرالیایی، پرسش‌های تازه‌ای راجع به روند تحول ستارگان مرده و احتمال وجود اجرام ناشناخته در فضا مطرح کرده است.
- ۵ تصویر عجیب و رسمی از کره ماه که هیچ‌کس توضیحی برای آن‌ها ندارد
- ناسا با تصاویر بی‌نظیر از سطح خورشید، راز تک ستاره منظومه شمسی را فاش کرد
رفتار اسرارآمیز ASKAP J1832-0911 چگونه است؟
نکته تأمل برانگیز راجع به جرم کیهانی مورد بحث این است که برخلاف آنچه تاکنون در ستارگان یا تپ‌اخترها دیده‌ایم، رفتار می‌کند. در واقع، تپ‌اخترهای معمولی، پالس‌هایی بسیار سریع و در حد چند میلی‌ثانیه یا ثانیه تولید می‌کنند، اما ASKAP J1832-0911 سیگنال‌هایی با فواصل زمانی بسیار طولانی‌تر و منظم منتشر می‌کند.
این جرم که ذهن ستاره شناسان را مشغول کرده، هر ۴۴ دقیقه روشن و خاموش می‌شود و این الگوی منظم، کاملاً از چارچوب نظریه‌های موجود درباره بازمانده‌های ستاره‌ای خارج است. به عبارت بهتر، زمان‌بندی دقیق و شدت سیگنال‌هایی که تولید می‌شود، نشان از سازوکار فیزیکی دارد که هنوز درک کاملی از آن نداریم. هیچ نمونه مشابهی در پایگاه‌های داده اخترفیزیکی فعلی ثبت نشده و به همین دلیل، ممکن است این جرم نمایانگر گروهی جدید از پدیده‌های گذرا در اعماق فضا باشد.
ماجرای سیگنال‌های 44 دقیقه‌ای چیست؟
دانشمندان حدس می‌زنند که ASKAP J1832-0911 به احتمال زیاد نوعی مگنتار یا شاید عضوی از یک سیستم دوتایی که شامل یک کوتوله سفید است، باشد. (ستاره مغناطیسی نوعی ستاره نوترونی است که میدان مغناطیسی بسیار نیرومندی دارد) با این حال، هیچ‌یک از این فرضیه‌ها توضیح کامل و قانع‌کننده‌ای برای الگوی سیگنال‌ها ارائه نمی‌دهند. نظم و شدت پالس‌هایی که منتشر می‌شوند، احتمال وجود چیزی ناشناخته یا ناشناخته‌مانده را تقویت می‌کند و پژوهشگران را به توسعه مدل‌های تازه سوق می‌دهد.
- این مناطق پنهان در منظومه شمسی ممکن است میزبان حیات و موجودات زنده باشند!
- هلیکوپتر دراگون فلای؛ مأموریت ۳.۳ میلیارد دلاری ناسا برای کشف حیات در قمر زحل
رصدخانه‌های پیشرفته چه نقشی در این اکتشاف داشتند؟
دو رصدخانه مهم جهان، نقش اصلی را در این کشف ایفا کردند: ASKAP موفق به شناسایی سیگنال‌های رادیویی شد و رصدخانه پرتو ایکس چاندرا توانست انتشار پرتو ایکس از همان منبع را تایید کند. این روش مشاهده چندطیفی، شواهد لازم برای طبقه‌بندی این جرم و حذف احتمالاتی مانند تداخل یا نویز پس‌زمینه را فراهم کرد.
کشف جدید اخترشناسان استرالیایی می‌تواند نخستین نشانه از وجود دسته‌ای کاملاً جدید از اجرام آسمانی باشد. پدیده‌های گذرای بلندمدت بسیار نادر هستند و ASKAP J1832-0911 ممکن است دیدگاه ما را نسبت به بازمانده‌های ستاره‌ای و رویدادهای پرانرژی کیهانی دگرگون کند. همچنین این کشف بر اهمیت پایش پیوسته آسمان برای رصد پدیده‌های غیرمعمول تأکید دارد.
علیرغم ناشناخته ماندن جرم کیهانی فوق، ستاره‌شناسان همچنان به دنبال جستجوی سیگنال‌های مشابه در سراسر آسمان هستند و برای افزایش احتمال موفقیت خود از رصدخانه‌های فوق کمک می‌گیرند. شناسایی اجرامی شبیه به ASKAP J1832-0911 می‌تواند مشخص کند که آیا این جرم واقعاً بی‌همتاست یا بخشی از جمعیتی پنهان در کیهان است. مشاهدات آینده ممکن است اطلاعات بیشتری درباره‌ی منشأ، منبع انرژی و پیامدهای علمی این پدیده در اختیار ما قرار دهد.