ماده مخدر ال اس دی (LSD) یکی از معروفترین روانگرانهای موجود بوده که به تازگی تاثیرات شگفتانگیز آن بر روی حس هوشیاری و خودآگاهی انسان بررسی شده است.
به تازگی محققان دانشگاه زوریخ (University of Zurich) تحقیق جدیدی را بر روی مکانیسم ایجاد احساس خودآگاهی در انسانها انجام دادهاند که نتایج آن شگفتانگیز است؛ در این پژوهش از ماده مخدر ال اس دی (LSD) برای ایجاد تاثیرات مختلف بر روی تعدادی داوطلب استفاده شد و به کمک این روانگردان معروف دانشمندان تلاش کردند تا محل دقیق حس وجود داشتن و هوشیاری در مغز افراد را پیدا کنند. در عین حال تاثیرات ماده ال اس دی بر روی عملکرد این بخش از مغز هم مورد مطالعه قرار گرفت. در ادامه به بررسی نتایج به دست آمده خواهیم پرداخت؛ با ما همراه باشید.
ماده مخدر ال اس دی و خودآگاهی
در ابتدا باید اشاره کنیم که در برخی بیماریهای روانی مانند اسکیزوفرنی و یا افسردگی، احساس خودآگاهی بیمار دچار اختلال شده و تصویری که شخص از خود دارد به نوعی خدشهدار میشود؛ در همین رابطه هدف اصلی محققان در پژوهش جدید مشخص کردن ساز و کار عصبی و داروشناختی وجود این حس خودآگاهی در مغز بود و در قدم بعدی، دانشمندان ابراز امیدواری کردهاند که با نتایج به دست آمده روشهای درمانی جدیدی برای مقابله با این بیماریها توسعه داده شود.
کاترین پرلر (Katrin Preller)، سرپرست تیم دانشگاه زوریخ میگوید که ماده مخدر ال اس دی مرز بین حس وجودی خود مصرفکننده و دیگران را در برخوردها اجتماعی محو میکند و به همین دلیل، روانگردان LSD به عنوان یکی از بهترین ابزار آزمایشی برای مطالعه مکانیسم مغز برای تشخیص شخصیت خود از دیگران، در نظر گرفته میشود.
جزئیات مقاله تهیهشده در مورد اثر LSD بر روی مغز
پرلر و همکارانش برای کار پژوهشی خود، وضعیت مغزی 24 داوطلب را با سه حالت آزمایشی استفاده از دارونما، مصرف ماده مخدر ال اس دی و بهکارگیری ترکیبی از ال اس دی با ماده کتانسرین (Ketanserin) موردبررسی قرار دادند؛ ماده کتانسرین به عنوان ترکیبی که بسیاری از اثرات LSD را به وجود میآورد، شناخته میشود.
هر فرد پس از مصرف ماده موردنظر در دستگاه اسکن ام آر آی قرار میگرفت و به کمک شبیهسازیهای کامپیوتری با یک آواتار مجازی وارد نوعی تعامل و ارتباط اجتماعی میشد؛ در همین حین تصویربرداری از مغز داوطلب شروع شده و حرکات چشمی فرد هم برای تشخیص توانایی او برای برقراری رابطه چشمی با آواتار ردیابی میشد.
پرلر میگوید که بر اساس نتایج بررسیها، مصرف ال اس دی باعث کاهش فعالیت قسمتهایی از مغز که وظیفه تشخیص خود فرد از دیگران را بر عهده دارند، میشود و تعاملات اجتماعی فرد را شدیدا تحت تاثیر قرار میدهد. در عین حال یکی دیگر از مهمترین پدیدههای گزارششده توسط تیم پرلر این بود که ترکیب LSD و کتانسرین باعث تغییر اثرات ماده روانگردان شده و نتایج حاصل از مصرف این ترکیب با حالت دارونما برابری میکند.
همانطور که اشاره شد ارزش کار تحقیقاتی جدید هم از لحاظ روشنتر کردن اثر مواد روانگردان بر روی مغز اهمیت دارد و هم به کمک این نتایج میتوان امید داشت که با دستکاری گیرندههای عصبی مشخصی که با مصرف ماده مخدر ال اس دی تحت تاثیر قرار میگیرند، راهحلی اساسی و موثر برای درمان بیماریهای روانی پیدا شود.
مطالعات پرلر و همکارانش بخشی از یک جریان آکادمیک در سطح جهان بوده که بر روی اثرات مصرف ال اس دی متمرکز شده است؛ از زمان بدنام شدن این ماده مخدر به واسطه وقوع جرم و جنایتهای مختلف در دهه 60 میلادی، تحقیقات علمی بر روی ال اس دی به میزان قابلتوجهی کاهش یافت، اما در سالهای اخیر این پژوهشها مجددا از سر گرفته شدهاند و همانند نتایج مطالعات جدید، اطلاعات شگفتانگیزی را در مورد اثرات LSD بر مغز و ساز و کار مرموز مرکز عصبی بدن انسان به دست آوردهاند.
مقاله تیم پرلر در ژورنال “JNeurosci”به چاپ رسیده است.