استفاده نوجوانان از گوشی هوشمند وارد فاز خطرناکی شده است!

تعداد کاربران نوجوان گوشی هوشمند از سال‌ها قبل روز به روز افزایش پیدا کرد، تا جایی که امروز بر اساس جدیدترین تحقیقات، به 90 درصد رسیده است! استفاده نوجوانان از موبایل رفته رفته زندگی واقعی آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده و عواقب بدی برایشان رقم می‌زند.

طی چند سال اخیر، بررسی عادت‌های آنلاین نوجوانان، سوژه مطالعات زیادی بوده است. بر اساس جدیدترین تحقیق انجام شده در زمینه نحوه تاثیرگذاری گوشی هوشمند در زندگی نوجوانان، اطلاعات تازه و مفیدی به دست آمده است. این گزارش توسط Common Sense Media و از طریق جمع‌آوری اطلاعات از هزار و چهارصد و سیزده نفر به دست آمده و سپس مورد بررسی قرار گرفته است. سن شرکت‌کنندگان در مطالعه بین 13 الی 17 سال بوده و در نقاط مختلف ایالات متحده آمریکا زندگی می‌کردند.

میزان استفاده نوجوانان از موبایل به صورت انفجاری افزایش پیدا کرده است. در حالی که بر اساس تحقیقات، در سال 2012 تنها 41 درصد نوجوانان دارای گوشی همراه هوشمند بودند، این میزان در سال 2018 به 89 درصد رسیده است! دقیقا به همین دلیل میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی طی شش سال اخیر، از 34 درصد به 70 درصد رسید.

خوبی‌ها و بدی‌های استفاده نوجوانان از موبایل

افزایش میزان استفاده نوجوانان از گوشی هوشمند و متداول شدن آن بین افراد دارای سن و سال پایین سبب شده تمایل آن‌ها برای نحوه برقراری ارتباط با دیگران تغییر پیدا کند. در سال 2012، افراد نوجوان، بهترین راه برقراری ارتباط را رو در رو تصور می‌کردند،‌ اما امروز ارسال پیام متنی را ترجیح می‌دهند. با افزایش قدرت گوشی های هوشمند و افزایش امکان دسترسی به اینترنت بی‌سیم پرسرعت در سراسر دنیا، این روش رفته رفته جای خود را به برقراری تماس ویدیویی می‌دهد. هم‌اکنون نیز 10 درصد نوجوانان، داشتن تماس تصویری را بهترین راه ارتباط با دیگران تلقی می‌کنند.

برخلاف تصور، شبکه اجتماعی مورد علاقه نوجوانان حداقل بر اساس این تحقیق، فیس بوک نیست. تنها 15 درصد شرکت‌کنندگان اعلام کردند فیس بوک، اصلی‌ترین شبکه اجتماعی آن‌ها برای فعالیت محسوب می‌شود. با داشتن 41 درصد رای، در رتبه اول اسنپ چت قرار می‌گیرد. به نظر می‌رسد حداقل در ایالات متحده آمریکا، نزدیک به نیمی از نوجوانان، اسنپ چت را به بی‌شمار شبکه اجتماعی دیگر ترجیح می‌دهند. اینستاگرام با داشتن سهم 20 درصد، دومین شبکه اجتماعی محبوب میان نوجوانان مورد مطالعه بوده است.

آگاهی از اعتیاد، شروعی برای درمان!

نکته بسیاری مهم درباره این مطالعه پیرامون عادت‌های آنلاین و نحوه استفاده نوجوانان از گوشی هوشمند که با نتایج مطالعات قبلی نیز سازگاری دارد، آگاهی نوجوانان از اعتیاد به این وسایل و صرف زمان زیاد برای استفاده از آن‌ها است. بیش از نیمی از شرکت‌کنندگان اعتراف کردند وجود گوشی هوشمند در زندگی‌شان سبب شده حین حضور در جمع افراد و یا در زمان انجام تکالیف، تمرکز کافی نداشته باشند. 42 درصد نیز عقیده دارند حضور بیش از حد در شبکه‌های اجتماعی سبب شده از امکان گذران وقت با دوستانشان در دنیای واقعی دور بمانند.

بیشتر نوجوانان، شرکت‌ها توسعه‌دهنده را مقصر اعتیادشان به گوشی هوشمند می‌دانند، به طوری که با دست‌کاری عمدی سبب می‌شوند کاربران، رغبت بیشتر و بیشتری به گذران وقت در دنیای آنلاین داشته باشند. به طور دقیق منظور از دست‌کاری مشخص نشده است، اما طبق نظرات، می‌توان آن را قابلیت‌ها و کارکردهایی از اپلیکیشن‌ها و وب سایت‌ها دانست که سبب جذب بیشتر کاربران می‌شوند.

اما همه نوجوانان از حضور زیاد گوشی هوشمند در زندگی‌شان و حضور در شبکه‌های اجتماعی ناراحت نیستند. نزدیک به 25 درصد شرکت‌کنندگان اعلام کردند وجود شبکه‌های اجتماعی سبب شده کمتر احساس تنهایی کنند. 16 درصد نیز شبکه‌های اجتماعی را عاملی برای دوری از افسردگی خطاب کرده‌اند. نزدیک به 20 درصد نوجوانان عقیده دارند شبکه‌های اجتماعی سبب رشد اعتماد به نفسشان شده و آن‌ها را محبوب کرده است.

البته 43 درصد نوجوانان بسیار عاقلانه و پخته عمل کرده‌ و اعلام کردند به خاطر احساس دریافت لایک‌های دروغین و حقیقی نبودن تمجیدهای بقیه از آن‌ها، حساب‌های کاربری خود در شبکه‌های اجتماعی را بسته‌اند. در آن سو، حدود همین میزان کاربر نیز اعلام کردند در صورت عدم دریافت لایک یا کامنت برای پست‌هایشان، احساس بدی خواهند داشت.

شبکه‌های اجتماعی، نمونه‌ای از مثال همیشگی و قدیمی کاربرد چاقو (برای میوه خوردن یا قتل) هستند! نوجوانی سنی است که افراد طی آن اعتماد به نفس کمی داشته و به خاطر خجالت، از دیگران فراری هستند، اما به خاطر رو در رو نبودن ارتباطات در شبکه‌های اجتماعی می‌توانند با وجود این احساس‌ها، با دیگر افراد ارتباط داشته باشند. به این ترتیب زمینه برای اجتماعی شدنشان فراهم خواهد شد. اما اگر این رفتارها با کنترل والدین همراه نباشد، شکل اعتیاد به خود گرفته و از نوجوان فردی خواهد ساخت که تا آخر عمر از ارتباط با مردم در دنیای واقعی بیزار است و ارتباطات مجازی را ترجیح می‌دهد.