دانشمندان هاروارد ظن این را دارند که شاید اومواموا (Oumuamua) کاوشگر خورشیدی بیگانگان بوده و از سوی تمدنی پیشرفته و فرازمینی به سوی ما هدایت شده باشد. این جرم آسمانی که به یک سیگار عظیمالجثه شباهت دارد، نخستین شی میان ستارهای رویت شده در منظومه شمسی است.
اومواموا به معنای «پیامرسانی از دوردست» برای اولین بار در اکتبر سال 2017 و از طریق یک تلسکوپ مستقر در هاوایی مشاهده شد. این شی فضایی عمدتا فلزی، دارای ابعاد حدودا 230 در 35 متری و رنگی مایل به قرمز بود و با شتاب فراوانی حرکت میکرد؛ اما حول محور خورشید در حال گردش نبود. در عوض بین عطارد و خورشید قرار گرفت و در مسیر خروج از منظومه شمسی، به سرعت از کنار زمین نیز گذر کرد. مسیری پیمایشی که نشان میدهد اومواموا یک مسافر بین ستارهای از ورای منظومه شمسی بوده است. اما آیا باید آن را کاوشگر خورشیدی بیگانگان بدانیم؟
دانشمندان در ابتدا آن را یک سیارک قلمداد کرده و اندکی بعد، آن را یک دنبالهدار نسبتا فعال معرفی کردند. اما اومواموا ویژگیهای متعارف دنبالهدارها از جمله دم تشکیل یافته از گاز و گرد و غبار را نداشت.
محض اطمینان، اخترشناسان تلسکوپهای رادیویی قدرتمند را نیز به سوی این شی فضایی نشانه رفتند تا دریابند که آیا در حال ارسال امواج رادیویی بوده است یا خیر؛ ولی چیزی یافت نشد.
همچنین بخوانید:
از بدو شناسایی اومواموا، این احتمال که شاید خاستگاه آن یک تمدن پیشرفته فضایی باشد مطرح شده بود و به تازگی دو دانشمند از دانشگاه هاروارد، مقالهای را در همین رابطه به چاپ رساندهاند.
در این مقاله «شمول بیلی» و «آبراهام لوئب» خصوصیات حرکتی و سرعت این جسم را ناشی از قدرت گرفتن آن از خورشید دانستهاند؛ به این معنا که اومواموا از مواد نازکی ساخته شده و میتواند با جذب پرتوهای خورشیدی، انرژی لازم برای حرکت خود را تامین کند. حال اینکه یک جسم طبیعی بینظیر بوده یا سازهای متعلق به فرازمینیها، بر ما پوشیده است.
یکی از احتمالاتی که نویسندگان مقاله به اومواموا نسبت دادهاند، بادبان نوری یا lightsail است. این عبارت به جسمی شناور در فضا اشاره دارد که از نور خورشید به عنوان نیروی محرکه خود استفاده میکند. بشر نیز آزمایشهایی را برای طراحی چنین سازههای به منظور استفاده در اکتشافات فضایی به انجام رسانده؛ اما این ایده هنوز خام است و تا رسیدن به تکامل فاصله دارد.
یکی از احتمالات درباره چنین جسم شناوری در فضای بین ستارهای، میتواند این باشد که اومواموا یک بادبان نوری و بخشی از تجهیزات پیشرفتهی تکنولوژیکی است که از بیگانگان منشا میگیرد.
هرچند مرتبط دانستن این شی فضایی با تکنولوژی پیشرفتهی بیگانگان، چندان باورپذیر به نظر نمیرسد، اما نویسندگان مقاله با طرح یک احتمال دیگر، پا را از این نیز فراتر نهادهاند:
چه بسا این شی، کاوشگر خورشیدی بیگانگان بوده و یک تمدن فضایی آن را با قصد و غرض قبلی به نزدیکیهای زمین روانه کرده باشد.
اینکه اومواموا کاوشگر فضایی بیگانگان بوده است یا خیر، فعلا یک راز باقی خواهد ماند
این دو دانشمند اصرار دارند که اگر اومواموا یک جرم میان ستارهای تصادفی بود، باید چنین اجسامی را بیش از این مشاهده میکردیم. به عقیدهی آنها، هم این موضوع و هم مسیر حرکت نامتعارف اومواموا میتواند نمایانگر برخورداری آن از یک منبع انرژی، ورای کشش گرانشی باشد.
همانطور که گفته شد این شی در مسیر خروج از منظومه شمسی، به سرعت از کنار زمین گذشت و در حال حاضر آنچنان از ما فاصله گرفته که ادامه روند مطالعات ممکن نیست. بنابراین منشا، رفتار و ساختار آن همچنان یک راز باقی خواهد ماند و شاید بهتر است فعلا به همین فرضیات عجیب و غریب دانشمندان هاروارد بسنده کنیم.
لوئب این ایده که اومواموا ساختهی دست فرازمینی ها یا کاوشگر خورشیدی بیگانگان است را دارای پشتوانه علمی میداند و میگوید:
من این پند از شرلوک هولمز را سرلوحه کار خود قرار میدهم: وقتی غیر ممکنها را کنار بگذارید، هر آنچه که باقی میماند هر چه قدر هم که غیر محتمل باشد؛ میتواند واقعیت داشته باشد.