8 نکته کاربردي براي يادآوري مطالبي که قبلا خوانده ايم

حتی با وجود ابزارهایی مانند تلویزیون، تلفن‌های همراه و اینترنت خواندن به شیوه‌ی ستنی همچنان یک توانایی مهم محسوب می‌شود. چه یک کتاب درسی باشد، چه یک دفترچه‌ی راهنما یا یک کتاب معمولی، مردم همچنان نیز مطالعه می‌کنند هر چند که این میزان مطالعه به آن اندازه‌ای که باید نیست. یکی از دلایلی که بسیاری از مردم چندان علاقه‌ای به مطالعه ندارند این است که خوب مطالعه نمی‌کنند. مطالعه برای آنها کاری کند و سخت است و آن طور که باید مطالبی که خوانده‌اند را به یاد نمی‌آورند.

به عنوان مثال می‌توان به برخی از دانش‌آموزان و دانشجویان اشاره کرد که گاهی برای فهمیدن و به یادآوردن مطلبی مجبور می‌شوند آن مطلب را چندین بار بخوانند.برای این مشکل دلایل مختلفی می‌تواند وجود داشته باشد که بدون شک بخش قابل توجهی از آنها مربوط به ابزارهایی همچون تلویزیون، تلفن همراه و اینترنت می‌شود. عدم آموزش شیوه‌ی درست مطالعه و همینطور دشوار بودن یادگیری نحوه‌ی مطالعه‌ی صحیح در سنین پایین و … را می‌توان دلایل دیگری برای این مشکل برشمرد.

در ادامه به بررسی نکاتی می‌پردازیم که باعث افزایش سرعت خواندن و همینطور درک مطلب می‌گردند.

۱) هدف خود را بشناسید

افراد باید برای مطلبی که می‌خوانند هدف داشته باشند و در هنگام مطالعه این هدف را مد نظر قرار دهند. این که به طور پیوسته هدف مطالعه در ذهن فرد وجود داشته باشد باعث می‌شود تا خواننده بتواند به بخش‌های مناسب‌تر متن متمرکز شود و آن بخش را تکرار کند. این کار همچنین از اتلاف وقت و تلاش اضافی جلوگیری می‌کند چرا که فقط بخش‌های مناسب متن مورد توجه قرار می‌گیرد.

اگر مطلب مورد نظر را به طور آزادانه انتخاب کرده‌اید، شناسایی هدف کار ساده‌ای است. کافیست از خود بپرسید “چرا من این مطلب را می‌خوانم؟”

وقتی در محیط‌هایی نظیر مدرسه یا دانشگاه قرار داریم، بسیاری از چیزهایی که می‌خوانیم مطالبی است که خواندنش از ما خواسته شده است. حتی در یک محیط کاری ممکن است رئیس از ما بخواهد تا یک کتاب راهنما را مطالعه کنیم. در چنین مواردی چنانچه نتوانید هدف مطالعه را تشخیص دهید کافیست این سوال را از استاد یا رئیس خود بپرسید: “می‌خواهید با خواندن این مطلب چه چیزی یاد بگیرم؟” چنان چه امکان تشخیص دقیق هدف برای تان وجود نداشت می‌توانید بر اساس یک حدس مناسب در مورد آنچه باید بخوانید و یاد بگیرید اقدام به مطالعه‌ی مطلب مورد نظر کنید.

۲) ابتدا یک مرور کلی انجام دهید

برای خواندن برخی مطالب شاید فقط یک مرور به تنهایی کافی باشد. یک مرور مناسب شامل توجه کردن به عناوین، عکس‌ها، نمودارها‌، جدول‌ها و پاراگراف‌های اصلی (که معمولا در ابتدا و انتهای مطلب قرار دارند) می‌شود. با توجه به هدف مورد نظر، باید سرعت خواندن را پایین آورده و فقط بخش‌هایی که پاسخگوی هدف تان هستند را به دقت مطالعه کنید.

حتی مطلبی که باید به طور دقیق یاد گرفته شود نیز نیازمند یک مرور کلی می‌باشد. در مورد مزایای مرور اولیه می‌توان به این موارد اشاره کرد:

  • حافظه را آماده می‌کند و سبب می‌شود تا وقتی برای بار دوم مطلب را می‌خوانید آن را راحت‌تر به یاد بیاورید
  • به فکرتان جهت می‌دهد و به شما کمک می‌کند تا بخش‌های مهم مطلب را پیدا کنید
  • یک درک کلی را از مطلب در اختیارتان قرار می‌دهد و سبب می‌شود تا بخش‌های مورد نظر را راحت‌تر به یاد بیاورید

۳) متن را با اصول درست بخوانید

برای آن که مطلبی به طور دقیق خوانده شود، باید چشم‌ها را به صورت منظم و کنترل‌شده حرکت داد. در هنگام مرور سریع، چشم‌ها با نظم خاصی حرکت نمی‌کنند. وقتی قصد دارید مطلبی را به دقت مطالعه کنید و بخش‌های وسیع متنی را یاد بگیرید چشم‌های شما بایستی با حرکتی از راست به چپ بر روی نقاط تثبیت، توقف کند. توقف‌ها نباید یک حرف یا حتی یک کلمه باشند بلکه هر توقف باید چند کلمه را شامل شود.

افرادی که توانایی خواندن‌شان ضعیف است یک مطلب را به صورت کلمه به کلمه می‌خوانند و در حقیقت درک‌شان از مطلبی که می‌خوانند پایین است چرا که در این حالت ذهن این افراد درگیر تشخیص حروف و آرایش آنها در هر کلمه می‌شود. این یکی از دلایل مهمی است که باعث می‌شود افراد نتوانند آن چه را که خوانده‌اند به یاد بیاورند. ممکن است برخی از دانش‌آموزان بگویند “این فصل را سه بار خوانده‌ام ولی هنوز هم نمی‌توانم به سوالات پاسخ دهم”. وقتی از این افراد یک سوال مفهومی در مورد مطلبی که خوانده‌اند پرسیده می‌شود معمولا قادر به پاسخ‌گویی نمی‌باشند زیرا نمی‌توانند معنی آن چه را که خوانده‌اند به بیاد بیاورند. حتی پاسخ سوال‌های حفظی ساده را نیز نمی‌توانند به یاد بیاورند چرا که تمرکز آنها روی کلمات آنها را از تطبیق دانش قبلی خود با آنچه می‌خوانند باز می‌دارد و در نتیجه مانع آسانی و تسهیل در به یادآوردن می‌شود. به طور خلاصه می‌توان گفت برای به یادآوردن آن چه که خوانده‌اید باید در مورد معنی کلمات فکر کنید.

برای آن که بتوانید متنی را با اصول درست بخوانید، این موارد پیشنهاد می‌شود:

  • با تمام متن ارتباط چشمی برقرار کنید و فقط به یک مرور کلی بسنده نکنید
  • در هر تثبیت چشمی، چندین کلمه را ببینید
  • سعی کنید عرض هر تثبیت چشمی را افزایش دهید (در یک عرض ۲۱ سانتی‌متری سه توقف یا حداقل دو توقف برای هر خط داشته باشید). این مهارت را باید در چند مرحله تقویت کرد. ابتدا پنج یا شش توقف در هر خط را تمرین کنید سپس چهار توقف و بعد از آن سه توقف.
  • چشم‌ها را از یک نقطه‌ی تثبیت به نقطه‌ی دیگر بچسبانید. (این کار برای خطوط عریض به صورت افقی انجام می‌شود و چنان‌چه عرض متن کوچک و چینش آن به صورت ستونی باشد به صورت عمودی انجام می‌شود).

یادگیری این روش نیازمند تمرین است.

۴) از هایلات‌کردن و نوت‌برداری غافل نشوید

چند نقطه‌ی مهم در متن را بعنوان مبنایی برای یادآوری هایلایت کنید. اگر بخش مناسبی برای هایلایت وجود نداشت می‌توانید در حاشیه‌ی متن از کلمات کلیدی مناسب استفاده کنید.

تقریبا تمام دانش‌آموزان قسمت‌های مهم متن را هایلایت می‌کنند اما بسیاری از آنها بخش‌های زیاد یا نادرستی را هایلایت می‌کنند. آنها به قدری سرگرم علامت‌گذاری کتاب خود می‌شوند که اصلا به آن‌چه که می‌خوانند توجه کافی نمی‌کنند. یک راه بهتر برای علامت‌گذاری، مشخص کردن فقط چند کلمه‌ی کلیدی در هر صفحه می‌باشد. اگر صفحات زیادی از یک کتاب نیاز به هایلایت ندارد چسباندن برگه روی صفحه‌های دارای هایلایت تا حد زیادی به فرایند مطالعه‌ی کتاب سرعت می‌بخشد.

فکر کردن در مورد معنی متن بسیار مهم است. متن هایلات شده باید با توجه به شیوه‌ی ارتباط آن با هدف، اینکه چرا باید به ذهن سپرده شود و این که چگونه با بخش‌های مهم متن در ارتباط است، چند بار تکرار شود. برای هر چند پاراگراف یا چند صفحه (با توجه به تراکم متن) خواننده باید توقف کند و از خود سوال بپرسد تا مطمئن شود که بخش‌های مهم را به ذهن سپرده است. نوت‌برداری از این بخش‌ها پس از آن که خوانده شد، می‌تواند یک کمک مهم برای شکل‌دهی حافظه‌ی کوتاه مدت و برای مطالعات بعدی باشد. این که چنین نوت‌برداری‌هایی از حافظه‌ی جاری انجام شود و نسبت به مطلبی که خوانده شد مورد بررسی قرار گیرد به صورت قابل ملاحظه‌ای به شکل‌دهی حافظه کمک می‌کند.

۵) تصویر مجسم کنید

یک تصویر نمی‌تواند ارزش هزار کلمه را داشته باشد اما قطعا می‌تواند چندین گروه کلمه را در خود جای دهد. علاوه بر این، به ذهن سپردن تصویر بسیار ساده‌تر از کلمات است. خواننده می‌تواند از مجسم‌کردن تصاویری در مورد معنی متن به خوبی بهره ببرد. اگر به عنوان مثال از کلمات کلیدی هایلایت‌شده به عنوان نقطه‌ی شروعی برای تصورات ذهنی استفاده شود برای به ذهن سپردن مطلب بسیار مفید خواهد بود. کافیست کلمات کلیدی را تشخیص داده و متناسب با آن تصویری را در ذهن خود مجسم کنید. ایجاد یک تصویر ذهنی بر اساس تیترهای مطلب نیز گاهی اوقات می‌تواند مفید باشد. مزیت این روش این است که تصاویر را هنگامی که به گروه‌های مشابه دسته‌بندی می‌شوند راحت‌تر می‌توان به یاد آورد.

تصورات ذهنی تنها راه به ذهن سپردن مطلبی که می‌خوانید نیست. بازیگران برای حفظ کردن دیالوگ‌های شان از روش دیگری استفاده می‌کنند. بازیگر “وارد نقش می‌شود” و متن را به صورت عمیق می‌خواند. می‌توان گفت این کار به صورت خودکار برای بازیگر حافظه ایجاد می‌کند. وقتی برای یادگیری یک متن از تصورات استفاده می‌شود این طور به نظر می‌آید که از بیرون به آن نگاه شده تا چیزی به ذهن سپرده شود. از طرف دیگر در مورد بازیگران می‌توان گفت که از داخل به متن نگاه می‌شود تا چیزی تجربه شود. بازیگران به معانی عمیق متن توجه می‌کنند که این کار سبب می‌شود به تک‌تک کلمات توجه داشته باشند. به عنوان مثال آنها باید بفهمند که چرا شخصیت شان برای بیان منظور خود از یک سری کلمات خاص استفاده می‌کند. این کار همچنان نیز یک فرایند مرتبط‌سازی است با این تفاوت که بازیگران کلمات را با معنی و مفهوم واقعی مرتبط می‌کنند نه تصورات ذهنی ساختگی.

هر دو روش نیاز به پشتکار دارد. باید در مورد آنچه که می‌خوانید خوب فکر کنید زیرا همین کار به شما کمک می‌کند تا آنچه را که خوانده‌اید به یاد بیاورید. برای اثبات این روش می‌توانید دوباره به عکس‌های این مقاله نگاه کنید تا متوجه شوید که چقدر راحت می‌توانید عکس‌ها را به یاد آورید و این که تصاویر مرتبط با هر بخش چقدر برای یادآوری مطلب مفید است.

۶) در حین خواندن، تمرین کنید

متن را در بخش های کوتاه بخوانید (بسته به تراکم متن، هر بخش می‌تواند شامل چند پاراگراف یا چند صفحه باشد) و در تمام این مدت در مورد مفهوم و معنی آنچه می‌خوانید فکر کنید.

برای تمرین ببینید چند تصویر ذهنی می‌توانید بسازید. در صورت لزوم می‌توانید از تیترها و کلمات هایلایت شده برای تقویت تصویرهای ذهنی استفاده کنید. تصاویر ذهنی را هر روز یا تقریبا چند روز اول مرور کنید.

در مورد محتوای هر بخش بر حسب این که چگونه پاسخ‌گوی هدف است فکر کنید. درباره‌ی مطلب مورد نظر چنین سوالاتی را از خود بپرسید: “این اطلاعات چگونه مناسب آن چه که می‌دانم و نمی‌دانم می باشد؟ چرا نویسنده چنین چیزی گفته؟ آیا متوجه می‌شوم معنی این چیست؟ دلیلش چیست؟ آیا نظریه‌ها یا نتیجه‌گیری‌ها را قبول دارم؟ چرا؟ فایده‌اش چیست؟ چه مقدار از این مطلب را باید یاد بگیرم؟” در مورد متن نظریه بسازید.

این کار به شما کمک می‌کند تا آن چه ذکر نشده نیز مورد توجه تان قرار گیرد. برای انجام این کار باید مطالبی که می‌خوانید را در حافظه‌ی جاری خود نگه دارید. این کار نه تنها به یادگیری کمک می‌کند بلکه سبب می‌شود به درک خلاقانه‌ای در مورد مطلب مورد نظر دست پیدا کنید. به طور خلاصه می‌توان گفت فکر کردن نه تنها باعث تقویت شکل‌دهی حافظه می‌شود بلکه سبب فهم آن نیز می‌گردد.

۷) مطالعه را در گستره‌ی توجه انجام دهید

توجه کردن، بخش اصلی یادگیری است. خواندن هنگامی که نمی‌توانید تمرکز کنید فقط اتلاف وقت است. چون اکثر مردم گستره‌ی توجه کوتاهی دارند نباید برای بیش از ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در هر بازه یک مطلب سنگین را بخوانند. (گستره‌ی توجه به مدت زمانی گفته می‌شود که فرد می‌تواند بدون آن که حواسش پرت شود، روی موضوعی تمرکز کند) بعد از هر بازه، افراد باید خواندن را متوقف کرده و در مورد آن چه که خوانده‌اند از خود سوال کنند.

در انتها، افراد بایستی میزان توجه خود را بهبود بخشند تا بتوانند برای بازه‌های طولانی‌تری تمرکز داشته باشند.

۸) به محض این که خواندن تان تمام شد، تمرین کنید

پس از پایان مطالعه، آن چه را که یاد گرفتید، تمرین کنید. از حواس‌پرتی و انجام همزمان چند کار بپرهیزید زیرا این موارد فرایند تحکیم حافظه را که سبب فعال شدن حافظه‌ی بلند مدت می‌شود دچار مشکل می‌کند. به سوالات مطرح‌شده در بخش “در حین خواندن، تمرین کنید” دوباره پاسخ دهید.

یک روز پس از آن که مطلب را خواندید حداقل دو بار در مورد آن فکر کرده و آن را تمرین کنید. برای دو یا سه روز دیگر حداقل یک بار دیگر تمرین کنید.

منبع : sharpbrains

 

8 Tips To Remember What You Read

Despite tele­vi­sion, cell phones, and Web “twit­ter,” tra­di­tional read­ing is still an impor­tant skill. Whether it is school text­books, tech man­u­als at work, or reg­u­lar books, peo­ple still read, though not as much as they used to. One rea­son that many peo­ple don’t read much is that they don’t read well. For them, it is slow, hard work and they don’t remem­ber as much as they should. Stu­dents, for example,may have to read some­thing sev­eral times before they under­stand and remem­ber what they read.

Why? You would think that schools teach kids how to read well. Schools do try. I work with middle-school teach­ers (see http://peer.tamu.edu) and they tell me that many stu­dents are 2–3 years behind grade level in read­ing pro­fi­ciency. No doubt, tele­vi­sion, cell phones, and the Web are major con­trib­u­tors to this prob­lem, which will appar­ently get worse if we don’t empha­size and improve read­ing instruction.

Some of the blame can be placed on the fads in read­ing teach­ing, such as phon­ics and “whole lan­guage,” which some­times are pro­moted by zealots who don’t respect the need for both approaches. Much of the blame for poor read­ing skills can be laid at the feet of par­ents who set poor exam­ples and, of course, on the young­sters who are too lazy to learn how to read well.

For all those who missed out on good read­ing skills, it is not too late. I sum­ma­rize below what I think it takes to read with good speed and comprehension.

    1. Read with a pur­pose.
    2. Skim first.
    3. Get the read­ing mechan­ics right.
    4. Be judi­cious in high­light­ing and note tak­ing.
    5. Think in pic­tures.
    6. Rehearse as you go along.
    7. Stay within your atten­tion span and work to increase that span.
    8. Rehearse again soon.

1) Know Your Purpose

Every­one should have a pur­pose for their read­ing and think about how that pur­pose is being ful­filled dur­ing the actual read­ing. The advan­tage for remem­ber­ing is that check­ing con­tin­u­ously for how the pur­pose is being ful­filled helps the reader to stay on task, to focus on the more rel­e­vant parts of the text, and to rehearse con­tin­u­ously as one reads. This also saves time and effort because rel­e­vant items are most attended.

Iden­ti­fy­ing the pur­pose should be easy if you freely choose what to read. Just ask your­self, “Why am I read­ing this?” If it is to be enter­tained or pass the time, then there is not much prob­lem. But myr­iad other rea­sons could apply, such as:

    o to under­stand a cer­tain group of peo­ple, such as Mus­lims, Jews, Hin­dus, etc.
    o to crys­tal­lize your polit­i­cal posi­tion, such as why a given gov­ern­ment pol­icy should be opposed.
    o to develop an informed plan or pro­posal.
    o to sat­isfy a require­ment of an aca­d­e­mic course or other assigned reading.

Many of us have read­ings assigned to us, as in a school envi­ron­ment. Or the boss may hand us a man­ual and say “Here. We need you to read this.” Whether the order comes from a teacher or boss, we need to ask, “What do you want me to learn from this?” In the absence of such guid­ance, you should still for­mu­late your best guess about what you should learn and remem­ber from the reading.

2) Skim First

Some read­ing tasks require no more than skim­ming. Proper skim­ming includes putting an empha­sis on the head­ings, pic­tures, graphs, tables, and key para­graphs (which are usu­ally at the begin­ning and the end). Depend­ing on the pur­pose, you should slow down and read care­fully only the parts that con­tribute to ful­fill­ing the read­ing purpose.

Even mate­r­ial that has to be stud­ied care­fully should be skimmed first. The ben­e­fits of skim­ming first are that the skim­ming: 1) primes the mem­ory, mak­ing it eas­ier to remem­ber when you read it the sec­ond time, 2) ori­ents the think­ing, help­ing you to know where the impor­tant con­tent is in the doc­u­ment, 3) cre­ates an over­all sense and gestalt for the doc­u­ment, which in turn makes it eas­ier to remem­ber cer­tain particulars.

Brows­ing on the Inter­net encour­ages peo­ple to skim read. The way con­tent is han­dled on the Web is even caus­ing writ­ers to make wider use of Web devices, such as num­bered or bul­leted lists, side­bars, graph­ics, text boxes and side­bars. But the bad news is that the Web style makes it even harder to learn how to read in-depth; that is, the Web teaches us to skim, cre­at­ing bad read­ing habits for in-depth reading.

3) Get the Mechan­ics Right

For in-depth read­ing, eyes need to move in a dis­ci­plined way. Skim­ming actu­ally trains eyes to move with­out dis­ci­pline. When you need to read care­fully and remem­ber the essence of large blocks of text, the eyes must snap from one fix­a­tion point to the next in left– to right-sequence. More­over, the fix­a­tions should not be one indi­vid­ual let­ters or even sin­gle words, but rather on sev­eral words per fix­a­tion. There are reading-improvement machines that train the eyes to fix­ate prop­erly, but few schools use them. I know from per­sonal expe­ri­ence with such machines that they can increase read­ing speed markedly with­out a cost in lower com­pre­hen­sion. Poor read­ers who stum­ble along from word to word actu­ally tend to have lower com­pre­hen­sion because their mind is pre­oc­cu­pied with rec­og­niz­ing the let­ters and their arrange­ment in each word.That is a main rea­son they can’t remem­ber what they read. Count­less times I have heard col­lege stu­dents say, “I read that chap­ter three times, and I still can’t answer your ques­tions.” When I ask thought-provoking ques­tions about the mate­r­ial, they often can’t answer the ques­tions because they can’t remem­ber the mean­ing of what they read. Even with straight­for­ward sim­ple mem­o­riza­tion ques­tions, they often can’t remem­ber, because their focus on the words them­selves kept them from asso­ci­at­ing what their eyes saw with their own pre-existing knowl­edge and thus facil­i­tat­ing remem­ber­ing. In short, to remem­ber what you read, you have to think about what the words mean.

I am not argu­ing against phon­ics, which in my view is vital for the ini­tial learn­ing of how to read. But phon­ics is just the first step in good read­ing prac­tice. At some point, the reader needs to rec­og­nize whole words as com­plete units and then expand that capa­bil­ity to clus­ters of sev­eral words.

Among the key tac­tics for good mechan­ics of read­ing, I list the following:

    o Make eye con­tact with all the text not being delib­er­ately skimmed
    o See mul­ti­ple words in each eye fix­a­tion
    o Strive to expand the width of each eye fix­a­tion (on an 8.5″ width, strive for three fix­a­tions or even­tu­ally two per line). This skill has to be devel­oped in stages. First, learn how do read at five or six fix­a­tions per line. Then work on four per line. Then three.
    o Snap eyes from one fix­a­tion point to another (hor­i­zon­tal snaps on long lines, ver­ti­cal snap if whole line in a col­umn can be seen with one fixation).

Learn­ing how to do this takes prac­tice. If you can’t do it on your own, con­sider for­mal train­ing from a read­ing center.

4) Be Judi­cious in High­light­ing and Note Taking

Use a high­lighter to mark a FEW key points to act as the basis for men­tal pic­tures and reminder cues. Add key words in the mar­gins if you don’t find use­ful clues to highlight.

Almost all stu­dents use high­lighter pens to iden­tify key parts of a text. But many stu­dents either high­light too much or high­light the wrong things. They become so pre­oc­cu­pied in mark­ing up the book that they don’t pay enough atten­tion to what they are read­ing. A bet­ter approach is to high­light just a few key words on a page. If many pages don’t require high­lights, sticky tabs on pages with high­lights can greatly speed a study process for whole books.

It is cru­cial to think about the mean­ing of text. High­lighted text needs to be rehearsed in the con­text of how it fits with the pur­pose, why it needs to be remem­bered, and how it fits with impor­tant mate­r­ial that pre­ceded it. Every few para­graphs or pages, depend­ing on the infor­ma­tion den­sity, the reader should stop and self-quiz to make sure the impor­tant mate­r­ial is being mem­o­rized. Mak­ing out­line notes of such mate­r­ial after it is first read can be an impor­tant rehearsal aid for form­ing imme­di­ate mem­ory and for later study. The act of cre­at­ing such an out­line from work­ing mem­ory, and check­ing it against the con­tent just read, sup­ports mem­ory for­ma­tion in very pow­er­ful ways.

5) Think in Pictures

A pic­ture may not be worth a thou­sand words, but it can cer­tainly cap­ture the essence of dozens of words. More­over, pic­tures are much eas­ier to mem­o­rize than words. Those mem­ory wiz­ards who put on stage shows owe their suc­cess (as do card coun­ters in casi­nos) to use of gim­micks based on men­tal pic­tures. Ordi­nary read­ers can use to good effect the prac­tice of mak­ing men­tal images of the mean­ing of text. The high­lighted key words in text, for exam­ple, if used as a start­ing point for men­tal pic­tures, then become very use­ful for mem­o­riza­tion. One only has to spot the key words and think of the asso­ci­ated men­tal images. Some­times it helps to make men­tal images of head­ings and sub-heads. Pic­tures also become eas­ier to remem­ber when they are clus­tered into sim­i­lar groups or when they are chained together to tell a story.

Men­tal pic­tures are not the only way to facil­i­tate mem­ory for what you read. I under­stand that actors use another approach for mem­o­riz­ing their lines for a play, movie, or TV show. Actors “get into the part” and study the mean­ing of the script in depth, which seems to pro­duce mem­ory auto­mat­i­cally for them. When the same script is mem­o­rized with men­tal images, it appears that the text is being looked at from the out­side, as some­thing to be mem­o­rized. Actors, on the other hand, appear to be look­ing at the same text from the inside, as some­thing to be expe­ri­enced. The actors probe the deep mean­ing of the text, which inevitably involves attend­ing to the exact words. For exam­ple, they seem to explore why their char­ac­ter would use a given set of word­sto express a par­tic­u­lar thought. This is still a process of asso­ci­a­tion, except that actors are asso­ci­at­ing words with real mean­ing and con­text as opposed to con­trived visual image mean­ing and context.

Both approaches require engage­ment. The reader has to think hard about what is being read, and that is what helps you to remem­ber what is read. As a test to prove my point, after you have go back and look at the seven pieces of clip art in this arti­cle. Notice how quickly you can mem­o­rize the clips. Then sur­prise your­self at how much they help you remem­ber about the asso­ci­ated sec­tion of this article.

6) Rehearse As You Go Along

Read in short seg­ments (a few para­graphs to a few pages, depend­ing on con­tent den­sity), all the while think­ing about and para­phras­ing the mean­ing of what is written.

To rehearse what you are mem­o­riz­ing, see how many of the men­tal pic­tures you can recon­struct. Use head­ings and high­lighted words if needed to help you rein­force the men­tal pic­tures. Rehearse the men­tal pic­tures every day or so for the first few days after reading.

Think about the con­tent in each seg­ment in terms of how it sat­is­fies the pur­pose for read­ing. Ask your­self ques­tions about the con­tent. “How does this infor­ma­tion fit what I already know and don’t know? Why did the author say that? Do I under­stand what this means? What is the evi­dence? Do I agree with ideas or con­clu­sions? Why or why not? What is the prac­ti­cal appli­ca­tion?” How much of this do I need to mem­o­rize?” Apply the ideas to other sit­u­a­tions and con­texts. Gen­er­ate ideas about the content.

It also helps to focus on what is not said. To do that you also have to keep in work­ing mem­ory what was said. This not only helps mem­ory, but you get the oppor­tu­nity to gain cre­ative insights about the sub­ject. In short, think­ing not only pro­motes mem­ory for­ma­tion but also understanding.

7) Oper­ate Within Your Atten­tion Span

Pay­ing atten­tion is cen­tral to mem­o­riza­tion. Try­ing to read when you can’t con­cen­trate is wast­ing time. Since most peo­ple have short atten­tion spans, they should not try to read dense mate­r­ial for more than 10 or 15 min­utes at a time. After such a ses­sion, they should take a break and quiz them­selves on what they just read.

Ulti­mately, read­ers should dis­ci­pline their atten­tion so they can con­cen­trate for longer periods.

8) Rehearse Soon After Read­ing Is Finished

At the read­ing ses­sion end, rehearse what you learned right away. Avoid dis­trac­tions and multi-tasking because they inter­fere with the con­sol­i­da­tion processes that enable longer-term mem­ory. Answer again the ques­tions about con­tent men­tioned in the “Rehearse As You Go Along” section.

Think about and rehearse what you read at least twice later that day. Rehearse again at last once for the next 2–3 days.

In Sum­mary

1. Read with a pur­pose.
2. Skim first.
3. Get the read­ing mechan­ics right.
4. Be judi­cious in high­light­ing and note tak­ing.
5. Think in pic­tures.
6. Rehearse as you go along.
7. Stay within your atten­tion span and work to increase that span.
8. Rehearse again soon.

 

پاسخ بدهید

وارد کردن نام و ایمیل اجباری است | در سایت ثبت نام کنید یا وارد شوید و بدون وارد کردن مشخصات نظر خود را ثبت کنید *

*