نیروی هوایی آمریکا رسما اعلام کرد هیچ پشتیبانی سوختگیری هوایی برای جنگندههای اسرائیل در جنگ با ایران ارائه نکرده است. این ادعا راز عملیات هوایی اسرائیل را پیچیدهتر میکند.
نیروی هوایی ایالات متحده هرگونه ارائه پشتیبانی سوختگیری هوایی به جنگندههای اسرائیلی در طول جنگ ۱۲ روزه اخیر با ایران را قاطعانه رد کرد. این بیانیه رسمی، سوالات و ابهامات زیادی را در مورد چگونگی موفقیت اسرائیل در اجرای عملیاتهای هوایی پیچیده و طولانیمدت در فاصلهای بسیار دور از مرزهای خود ایجاد کرده است و این عملیات را به یک معمای نظامی بزرگ تبدیل میکند.
معمای سوختگیری هوایی اسرائیل بر فراز ایران
یکی از بزرگترین چالشهای لجستیکی برای نیروی هوایی اسرائیل در هرگونه درگیری با ایران، فاصله جغرافیایی است. نزدیکترین نقاط مرزی دو کشور حدود ۱۰۰۰ کیلومتر از یکدیگر فاصله دارند. این مسافت طولانی نیازمند پشتیبانی گسترده تانکرهای سوخترسان برای جنگندههایی مانند اف-۱۵، اف-۳۵ و اف-۱۶ است تا بتوانند به اهداف خود برسند و با خیال راحت به پایگاه بازگردند.
- بستن تنگه هرمز توسط ایران، چه بر سر اقتصاد جهان خواهد آورد؟
- آتشبس کامل بین ایران و اسرائیل با وساطت ترامپ اعلام شد
- کارخانه فردا موتورز در بروجرد هدف حمله موشکی اسرائیل قرار گرفت؛ شهادت جمعی از پرسنل و کارگران!
- تارومار جنگنده های رژیم صهیونیستی در آسمان ایران؛ 3 جنگنده سرنگون شد
ناوگان اسرائیل تنها از هفت تانکر قدیمی KC-707 تشکیل شده است که برای پشتیبانی از یک جنگ تمامعیار و طولانیمدت کافی به نظر نمیرسد. به همین دلیل گمانهزنیهای زیادی مبنی بر پشتیبانی مخفیانه آمریکا از طریق ناوگان عظیم تانکرهای سوخترسان خود وجود داشت. اما اکنون وزارت دفاع آمریکا این موضوع را به طور کامل تکذیب کرده است.
یک سخنگوی نیروی هوایی آمریکا در پاسخ به وبسایت The War Zone گفت: «نیروی هوایی آمریکا به طور معمول عملیاتهای آموزشی مشترکی با متحدان و شرکای خود در منطقه تحت مسئولیت سنتکام انجام میدهد. با این حال پلتفرمهای سوختگیری هوایی ایالات متحده عملیات سوخترسانی حین پرواز را با نیروی هوایی اسرائیل انجام نمیدهند.»
اسرائیل چگونه این عملیات پیچیده را به تنهایی مدیریت کرد؟
با توجه به تکذیب رسمی آمریکا، این سوال مطرح میشود که اسرائیل چگونه توانست این عملیات را به تنهایی مدیریت کند. به نظر میرسد مجموعهای از تاکتیکهای هوشمندانه و برنامهریزی دقیق در این موفقیت نقش داشته است. استفاده حداکثری از مخازن سوخت تطبیقی (CFT) در جنگندههای اف-۱۵ و اف-۱۶ و همچنین بهکارگیری مخازن سوخت خارجی قابل رهاسازی (Drop Tanks) از جمله این راهکارها بوده است.
علاوه بر این، پرواز در پروفایلهای بهینهسازی شده برای کاهش مصرف سوخت و همچنین گزارشهایی مبنی بر ایجاد تغییرات نرمافزاری و سختافزاری در جنگندههای اف-۳۵ اسرائیلی برای افزایش برد پروازی، از دیگر عوامل کلیدی بودهاند. با این وجود، اجرای چنین عملیات گستردهای با نزدیک به ۳۰۰ جنگنده و تنها هفت تانکر، یک دستاورد نظامی قابل توجه و کمنظیر محسوب میشود.
این تکذیبیه باعث میشود عملیات هوایی اسرائیل که هفتهها پس از پایان همچنان در هالهای از ابهام قرار دارد، حتی مرموزتر از قبل به نظر برسد.