گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
تلسکوپ فضایی چاندرا تصاویر جدیدی را از از فضا ثبت کرده که شامل کهکشان‌های مارپیچی و خوشه‌های ستاره‌ای با جزئیات منحصر به فرد می‌شود.
هم اکنون شاهد انتشار مجموعه جدیدی از تصاویر ثبت شده با تلسکوپ فضایی چاندرا ناسا هستیم که در سال 1999 میلادی پرتاب شد. این تصاویر که با یک لایه اضافی از دید پرتو ایکس ثبت شده‌اند، نشان می‌دهند که اشیا مختلف در فضا چگونه به نظر می‌رسند؛ در این بخش خبری از گجت نیوز با اسرار جدید به دست آمده از جهان هستی همراه ما باشید.
تصاویر جدید ناسا با تلسکوپ فضایی چاندرا
در حالی که معمولا تلسکوپ فضایی هابل، کیهان را در نور مرئی تصویربرداری می‌کند و از طرف دیگر تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) به نور مادون قرمز متکی است که فراتر از محدودیت‌های دید انسان است، چاندرا فقط بر نور پرتو ایکس پرانرژی تمرکز دارد.
هر کدام از این تلسکوپ‌های فضایی، جهان را از طریق بخش متفاوتی از طیف الکترومغناطیسی می‌بینند و ترکیب این‌ها محققان را قادر خواهد ساخت تا کیهان را با جزئیات بیشتری مطالعه کنند.
- کشف موجودات هوشمند نامرئی در آسمان زمین با تلسکوپ خاص دکتر سانتیلی
- جشن سه سالگی تلسکوپ جیمز وب وب با نمایی خیره‌کننده از سحابی پنجه گربه
- بی‌سابقه‌ترین تصاویر از خورشید؛ تلسکوپ اینویه، راز مغناطیسی پنهان را آشکار کرد
- تلسکوپ جیمز وب، دورترین کهکشان جهان را پیدا کرد
- تلسکوپ جیمز وب، سردترین سیاره فراخورشیدی را کشف کرد
- تلسکوپ جیمز وب برای اولین بار، خودکشی یک سیاره را ثبت کرد!
توانایی چاندرا در دیدن نور پرتو ایکس بدین معنا است که می‌تواند مناطق داغ و پرانرژی مانند سیاه‌چاله‌ها، بقایای ابرنواخترها و توده‌های گاز فوق‌العاده داغ را تشخیص دهد. در تصاویر تازه منتشر شده، این پرتوهای ایکس پرانرژی با رنگ‌های صورتی و بنفش نشان داده می‌شوند.
شما می‌توانید در ردیف بالا N79 (سمت چپ) را نشان می‌دهد، منطقه‌ای از تشکیل ستاره در ابر ماژلانی بزرگ که یک کهکشان کوچک ماهواره‌ای همسایه کهکشان راه شیری است را ببینید.
در تصویر چاندرا، N79 با گاز داغی که توسط ستاره‌های پرانرژی شکل گرفته، درخشش یافته است. NGC 2146 (وسط) یک کهکشان مارپیچی بوده که سرشار از پدیده‌های ساطع‌کننده پرتو ایکس مانند بقایای ابرنواختر و بادهای ستاره‌های غول‌پیکر است. همچنین IC348 (راست) یکی دیگر از مناطق تشکیل ستاره بوده که با رشته‌های بازتابنده بین ستاره‌ای و ستارگان جوان پراکنده می‌درخشد.
شما در ردیف وسط دو کهکشان مارپیچی را خواهید دید که می‌توان آن‌ها را M83 (چپ) شبیه کهکشان راه شیری و NGC 1068 (راست) دانست. هسته کهکشان دوم توسط پرتوهای ایکس پرانرژی تولید شده توسط بادهای سیاه‌چاله آن که با سرعت 1.6 میلیون کیلومتر بر ساعت وزش دارد، روشن می‌شود.
در همین هنگام، M82 (مرکز) یک کهکشان ستاره‌افشان بوده که دارای ستون‌هایی از گاز فوق داغ است که با سرعت فوق‌العاده‌ای در هنگام تشکیل ستارگان تولید می‌شود.
در ردیف پایین، NGC 346 (چپ) قرار دارد؛ یک خوشه جوان که خانه هزاران ستاره تازه متولد شده پراکنده در میان بقایای درخشان یک ستاره منفجر شده است.
IC 1623 (مرکز) ادغام دو کهکشان را نشان می‌دهد که باعث تشکیل ستاره‌های جدید شده که در نور پرتو ایکس می‌درخشد و در ادامه باید به Westerlund (راست) اشاره کرد که بزرگ‌ترین و نزدیک‌ترین ابرخوشه ستاره‌ای به زمین بوده که شامل هزاران ستاره است؛ این مورد خوشه را با پرتوهای ایکس قدرتمند، بمباران می‌کند.