با قدرتمندترین جنگنده های جهان آشنا شوید که با حمل زرادخانهای عظیم از موشکها و بمبها، هر نیرویی را به چالش میکشند و آسمان را در کنترل خود میگیرند.
جنگندهها با نمایش قدرت خود در آسمان، حضورشان را در میدان نبرد به شکلی کوبنده اعلام میکنند. این پرندههای آهنین از هواپیماهای مسلسلدار جنگهای جهانی تکامل یافتهاند و امروز به ابزارهای هوایی همهکارهای تبدیل شدهاند. آنها علاوه بر نبردهای هوایی در ماموریتهای بمباران، نظارت و جنگ الکترونیک نیز نقش ایفا میکنند. البته این هواپیماها هنوز هم با قدرت آتش فوقالعاده خود برای درگیریهای هوا به هوا کاملا آماده هستند.
اگرچه هواپیماهای جنگی مدرن کمتر درگیر نبردهای نزدیک میشوند و بیشتر برتری هوایی چندمنظوره را هدف قرار میدهند اما این به معنای کاهش اهمیت سیستمهای تسلیحاتی آنها نیست. در واقع بسیاری از جنگندههای پیشرفته امروزی حجم شگفتانگیزی از سلاح حمل میکنند. از توپهای چرخان گرفته تا موشکها و بمبها، این هواپیماها مجموعهای از مهمات را با خود دارند که آنها را به روشهای مختلف مرگبار میسازد. در رقابت برای ساخت بهترین جنگنده، هر کشور و سازندهای تلاش میکند تا با توسعه یک سیستم جدید، قابلیتهای خود را در تمام زمینهها افزایش دهد.
میراثداران جنگ سرد و نوآوریهای اروپایی
در این بخش به بررسی سه هواپیمای نمادین از سوئد، کنسرسیوم اروپایی و روسیه میپردازیم که هرکدام در دوران خود و حتی امروز، حرفهای زیادی برای گفتن دارند.
ساب ۳۷ ویگن (Saab 37 Viggen)
جنگنده ساب ۳۷ ویگن از دهه ۱۹۷۰ تولید شد و تا دهه ۲۰۰۰ یکی از ابزارهای اصلی ارتش سوئد باقی ماند. این هواپیما اولین بار در سال ۱۹۶۷ پرواز کرد و خدمت خود را در ارتش سوئد از سال ۱۹۷۱ آغاز نمود. ویگن به لطف طراحی کانارد خود، قابلیت نشست و برخاست کوتاه (STOL) را به نمایش گذاشت. این بخش بال کوچک و اضافی، ظاهری منحصربهفرد به آن میدهد که حتی امروز نیز آن را از دیگران متمایز میکند. این هواپیما تا سال ۲۰۰۵ در نیروی هوایی سوئد خدمت کرد.
این هواپیما ظرفیت حمل حدود ۶ تن سلاح را دارد. این ویژگی قدرت تسلیحاتی مناسبی به آن میبخشد اما آن را در انتهای لیست ما قرار میدهد. با این حال ویگن به دلیل یک قابلیت رهگیری تقریبا باورنکردنی شایسته تقدیر است. در موارد متعدد، مدل JA-37 این هواپیما که توسط خلبانان سوئدی هدایت میشد، هواپیماهای جاسوسی افسانهای SR-71 بلکبرد را رهگیری کرده است.
یوروفایتر تایفون (Eurofighter Typhoon)
یوروفایتر تایفون یک راهکار رادارگریز است که با تلاش کنسرسیومی اروپایی طراحی شد. هماهنگی ایتالیا، آلمان، بریتانیا و اسپانیا به طراحی سیستمی منجر شد که شرکت یوروفایتر آن را پیشرفتهترین هواپیمای جنگی چندمنظوره جهان مینامد. این جنگنده توسط مجموعهای از حسگرها پشتیبانی میشود که به ارائه عملکرد برتر هوایی کمک میکند و تصویری جامع از میدان نبرد را برای متحدان روی زمین و هواپیماهای دوست فراهم میآورد.
تایفون میتواند مجموعهای از تسلیحات را حمل کند و یک جنگنده-بمبافکن نسل پنجم محسوب میشود. این هواپیما میتواند حداکثر ۷.۵ تن مهمات حمل کند. سقف پروازی آن ۶۵,۰۰۰ فوت و حداکثر سرعتش ۱۵۵۰ مایل بر ساعت است. ۱۳ نقطه اتصال سلاح، آن را به گزینهای رقابتی برای انجام ماموریتهای مختلف تبدیل کرده است.
سوخو-۳۰ فلنکر (Sukhoi Su-30 Flanker)
سوخو-۳۰ که در ناتو با نام فلنکر شناخته میشود، اولین بار در سال ۲۰۱۲ به پرواز درآمد و به عنوان یک جنگنده چندمنظوره در نیروی هوایی و دریایی روسیه و همچنین نیروی هوایی قزاقستان حضور دارد. برجستهترین سیستم تسلیحاتی این جنگنده، موشکهای مافوق صوت اونیکس روسی است. این موشکها برای حمله به کشتی و اهداف زمینی طراحی شدهاند و بردی بیش از ۱۸۶ مایل دارند.
در مجموع، این جت میتواند تا حدود ۸ تن سلاح شامل ترکیبی از موشکها، توپ و بمبها را حمل کند. همچنین میتوان آن را به غلافهای پارازیتانداز SAP-518 برای پشتیبانی از عملیات جنگ الکترونیک مجهز کرد.
بررسی توانمندترین جنگندههای ساخت آمریکا
ایالات متحده همواره یکی از پیشگامان اصلی در صنعت هوانوردی نظامی بوده است. جنگندههای آمریکایی نه تنها از نظر فناوری، بلکه از نظر حجم تسلیحات قابل حمل نیز در میان برترینهای جهان قرار دارند.
بوئینگ اف/ای-۱۸ سوپر هورنت (Boeing F/A-18 Super Hornet)
اف/ای-۱۸ سوپر هورنت در سال ۱۹۹۹ به عنوان یک ارتقا جامع برای مدل هورنت معرفی شد. مدل جدید از اویونیک بهبودیافته برای پشتیبانی از کنترلهای پروازی قویتر، موتورهای قدرتمندتر و البته ظرفیت حمل سلاح بیشتر بهره میبرد. این هواپیما به عنوان یک جنگنده ناوپایه در نیروی دریایی آمریکا خدمت میکند و عملیات چندمنظوره انجام میدهد.
این جنگنده دارای ظرفیت حمل کمی بیش از ۸ تن سلاح خارجی است اما میتواند موشکها و سیستمهای تسلیحاتی دیگر را به صورت داخلی نیز حمل کند که این ظرفیت را افزایش میدهد. برد ماموریتی و استقامت سوپر هورنت نسبت به مدل قبلی به ترتیب ۴۱ و ۵۰ درصد افزایش یافته است که آن را به یک تقویتکننده بزرگ برای قابلیتهای جنگ هوایی نیروی دریایی تبدیل میکند.
لاکهید مارتین اف-۳۵ لایتنینگ ۲ (Lockheed Martin F-35 Lightning II)
اف-۳۵ لایتنینگ ۲ از شرکت لاکهید مارتین تقریبا در هر لیستی از برترین جنگندهها حضور دارد. اف-۳۵ جنگنده نسل بعدی ارتش آمریکاست که سالها در حال توسعه و تولید بود. این هواپیما به دلیل جهش فناوری که به ارمغان آورده، یکی از شگفتانگیزترین شاهکارهای مهندسی هوافضا محسوب میشود. این جنگنده مرگبارترین هواپیمای جهان به شمار میرود و به لطف حجم عظیم پیشرفتهای فناورانهاش برتری دارد.
مجموعه حسگرها و ویژگیهای آگاهی از میدان نبرد، به آن برتری تقریبا در برابر هر چیزی میدهد که ممکن است در مقابلش پرواز کند. حتی با ظرفیت حمل سلاح ۸.۱ تن که در میانه این لیست قرار میگیرد، اف-۳۵ در رویاروییهای هوایی، هم در عملیاتهای نزدیک و هم در نقشهای برتری هوایی دوربرد، پیشتاز است.
مکدانل داگلاس اف-۴ فانتوم ۲ (McDonnell Douglas F-4 Phantom II)
نزدیک به ۵۲۰۰ فروند جنگنده مکدانل داگلاس اف-۴ فانتوم ۲ در دوره تولید خود از ۱۹۵۸ تا ۱۹۸۱ ساخته شد. این هواپیما تا به امروز در خدمت باقی مانده است که گواهی بر طراحی فوقالعاده و معیارهای عملکردی باورنکردنی آن است. این جت جنگنده میتواند به سرعتی بیش از ۲.۲۳ ماخ (۱۴۷۲ مایل بر ساعت) دست یابد.
فانتوم میتواند ۸.۴ تن مهمات شامل موشکهای هوا به هوا، سلاحهای هوا به زمین و بمبها را حمل کند. اف-۴ یکی از هواپیماهای آمریکایی بود که به ویژه در جنگ ویتنام نقشی محوری ایفا کرد. این هواپیما یک جنگنده هوایی عالی بود که بیش از ۱۰۰ پیروزی در نبردهای نزدیک با جتهای میگ به دست آورد.
- با سریعترین جنگندههای فرانسوی آشنا شوید؛ از میراژ تا رافال!
- مروری بر ۵ جنگنده نسل پنجم پیشرفته دنیا: از چنگدو J-20 تا F-22 رپتور
- 5 جنگنده بال متغیر تاریخساز؛ از اف-14 تامکت تا بمبافکن بلکجک
- جنگندههای سوخو در کدام کشورها بیشترین استفاده را دارند؟
- این 5 جنگنده هرگز در نبرد هوایی شکست نخوردهاند
قدرتهای نوظهور آسیا و پاسخ روسیه
قاره آسیا با سرعت در حال تبدیل شدن به قطب جدیدی در فناوریهای نظامی و هوایی است. کشورهایی مانند ژاپن و چین با سرمایهگذاریهای عظیم، جنگندههایی را توسعه دادهاند که مستقیما با رقبای غربی خود رقابت میکنند.
میتسوبیشی اف-۲ وایپر زیرو (Mitsubishi F-2 Viper Zero)
این جنگنده ژاپنی بر اساس پلتفرم بسیار معتبر اف-۱۶ ساخته شده است. این هواپیما دارای ساختار بال ویژهای است که امکان ساخت سبکتر را با حفظ یکپارچگی ساختاری کلیدی فراهم میکند. اف-۲ وایپر زیرو در سال ۲۰۰۰ وارد خدمت شد و ۹۴ فروند از آن بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۱ ساخته شد. این هواپیما تنها توسط نیروی هوایی دفاعازخود ژاپن استفاده میشود.
این هواپیما نام مستعار خود را از ترکیب لقب وایپر (افعی) که به اف-۱۶ داده شده و میتسوبیشی A6M زیرو، شاید شناختهشدهترین جنگنده تاریخی ژاپن، گرفته است. این هواپیما قادر به بارگیری حداکثر ۸.۱ تن سلاح است.
شنیانگ جی-۳۵ (Shenyang J-35)
شنیانگ جی-۳۵ چین به تازگی برای خدمت در نیروی دریایی این کشور تحویل داده شده است. جی-۳۵ برنامه جنگنده نسل پنجم چین را ارتقا میدهد و آن را اسما با دو جنگنده ایالات متحده در این رده همتراز میکند. جی-۳۵ به موشکهای کوتاهبرد و گزینههای دوربرد مجهز است و میتواند ماموریتهای بمباران یا حمله به اهداف دریایی را نیز انجام دهد.
این هواپیما میتواند مجموعا حدود ۸.۱ تن سلاح را در محفظههای داخلی و نقاط اتصال زیر بال حمل کند. این یک جنگنده رادارگریز است که میتواند موشکهای ضدرادار برای اختلال در سیستمهای راداری نیز حمل کند.
سوخو-۵۷ فلون (Sukhoi Su-57 Felon)
سوخو-۵۷ که ناتو آن را فلون مینامد، اولین بار در سال ۲۰۱۰ پرواز کرد و به عنوان پلتفرم جنگنده چندمنظوره نسل پنجم روسیه شناخته میشود. این هواپیما میتواند مجموعا ۱۰ تن سلاح حمل کند. با این حال فلون یک هواپیمای مشکلساز است. به نظر میرسد هنگام شناسایی توسط رادار، پروفایلی مشابه جنگندههای نسل چهارم دارد و فاقد فناوریهای معمول نسل پنجم برای به حداقل رساندن شناسایی است.
از جنبههای مثبت، سوخو-۵۷ به تعهد روسیه به ابرمانورپذیری پایبند است. این هواپیما یکی از معدود جتهایی است که میتواند مانور کبرای پوگاچف را انجام دهد. این ویژگی آن را به حریفی ترسناک در نبردهای نزدیک هوایی تبدیل میکند اما در رویاروییهای هوا به هوای دوربرد فاقد دقت فنی لازم است.
چنگدو جی-۲۰ اژدهای توانمند (Chengdu J-20 Mighty Dragon)
چنگدو جی-۲۰ اژدهای توانمند، جنگنده رادارگریز برجسته چین است. این جنگنده نسل پنجم مملو از فناوریهای چشمگیر است و تحقیقات معاصر چین در زمینه بهبود پردازندهها مستقیما به ارتقاهای عمده این هواپیما منجر شده است. این پیشرفتها به طور قابل توجهی برد شناسایی (تا سه برابر) و قابلیتهای هدفگیری موشکی این پلتفرم جنگنده را افزایش داده است.
این ویژگیها بر حضور قدرتمند آن در آسمان میافزاید. جی-۲۰ میتواند ۱۱.۸ تن سلاح حمل کند که آن را در رتبه دوم این لیست قرار میدهد. این هواپیما به اندازه برخی از همتایان مدرن آمریکایی خود سریع نیست اما تسلیحات دوربرد و تمرکز زیاد بر سیستمهای شناسایی و آگاهی موقعیتی، به آن برتری ویژهای میبخشد.
سریعترینها و سنگینترینها؛ رکوردداران آسمان
در نهایت به هواپیماهایی میرسیم که نه تنها حجم عظیمی از تسلیحات را حمل میکنند، بلکه از نظر سرعت و فناوری نیز مرزها را جابجا کردهاند.
میکویان میگ-۳۱ فاکسهاوند (Mikoyan MiG-31 Foxhound)
میگ-۳۱ (با نام ناتو فاکسهاوند) یکی از سریعترین جنگندههایی است که تاکنون تولید شده. این هواپیما اولین بار در سال ۱۹۸۱ وارد خدمت نیروی هوایی شوروی شد. این جت میتواند در شرایط پروازی ایدهآل به سرعت ۱۹۰۰ مایل بر ساعت دست یابد و در صورت لزوم محموله کاملی از سلاحها به وزن ۹ تن را حمل کند. این هواپیما اولین رادار آرایه فازی اسکن الکترونیکی را دریافت کرد که میتوانست تا فاصله ۲۰۰ کیلومتری را اسکن کرده و همزمان ۱۰ هدف را ردیابی کند.
داسو رافال (Dassault Rafale)
داسو رافال فرانسوی میتواند ۹.۵ تن سلاح را با خود به آسمان ببرد. سقف پروازی این جنگنده ۵۰,۰۰۰ فوت است و میتواند به سرعت ۱.۸ ماخ برسد. این جت اولین بار در سال ۲۰۰۴ در خدمت نیروی دریایی فرانسه و در سال ۲۰۰۶ به عنوان جنگنده نیروی هوایی فرانسه پرواز کرد. رافال به یک باتری از تجهیزات حسگر پیشرفته برای شناسایی و پیشی گرفتن از حضور دشمن قبل از برقراری تماس نزدیک مجهز است.
بوئینگ اف-۱۵ایایکس ایگل ۲ (Boeing F-15EX Eagle II)
بوئینگ اف-۱۵ایایکس ایگل ۲ با داشتن بیشترین حجم تسلیحات در میان جنگندهها، یک شگفتی در آسمان است. این هواپیما دارای سیستمهای راداری پیشرفته و سازگاری با سلاحهای مافوق صوت است. ۱۲ موشک امرام را میتوان روی این جت بارگیری کرد. حتی با بار کامل تجهیزات مرگبار، این هواپیما قاب رادارگریز خود را فدا نمیکند. یکی از مشخصههای این جنگنده، قابلیت شناسایی پایین آن است.
ظرفیت کل حمل سلاح آن واقعا شگفتانگیز است و ۱۳.۳ تن سلاح در اختیار خدمه پروازی دو نفره قرار دارد. ایگل ۲ بازسازی مکدانل داگلاس اف-۱۵ای است و بوئینگ در ابتدا شروع به ساخت آنها به عنوان یک راهکار صادراتی کرد. با این حال، نیاز ارتش آمریکا باعث شد این جنگندههای نسل ۴.۵ با فناوری حسگرهای نسل پنجم و بسیاری از داراییهای بهبودیافته دیگر، وارد خدمت شوند.