گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
کشف شگفت‌انگیز دانشمندان نشان می‌دهد سیارات سرگردان در اعماق فضا می‌توانند منظومه‌های مینیاتوری خود را با قمرهای متعدد تشکیل دهند.
بر اساس تحلیل‌های جدید تلسکوپ فضایی جیمز وب، به نظر می‌رسد اجرام آسمانی هم‌اندازه سیاره که به تنهایی در کهکشان سرگردان هستند، می‌توانند منظومه‌های مینیاتوری خود را با قمرهای متعدد تشکیل دهند. این کشف درک ما از شکل‌گیری منظومه‌ها را به چالش می‌کشد.
تحقیقات روی تعدادی از این سیارات غول‌پیکر که هر کدام بین پنج تا ده برابر مشتری جرم دارند، وجود دیسک‌هایی از سیلیکات کریستالی را نشان می‌دهد. این ساختار شباهت زیادی به دیسک‌های اطراف ستاره‌های جوان دارد که سیارات از دل آنها متولد می‌شوند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که حتی دنیاهای تنها نیز پتانسیل ایجاد قمرهای خود را دارند.
کشف دیسک‌های غبارآلود اطراف سیارات سرگردان
تلسکوپ جیمز وب در سال‌های اخیر دسته‌ای از اجرام فضایی ناشناخته را در مناطق شلوغ و سحابی‌مانند رصد کرده است. این اجرام که به آنها سیارات سرگردان گفته می‌شود، بدون ستاره میزبان در فضا شناور هستند. حضور دیسک‌های چرخان از مواد اولیه در اطراف آنها، این فرضیه را تقویت می‌کند که این اجرام نیز مانند ستاره‌ها شکل می‌گیرند.
الکس شولز، اخترشناس رصدی از دانشگاه سنت اندروز، می‌گوید این مطالعات نشان می‌دهد که اجرامی با جرم سیارات غول‌پیکر می‌توانند منظومه‌های سیاره‌ای مینیاتوری خود را بسازند. این منظومه‌ها می‌توانند شبیه منظومه شمسی باشند اما در مقیاسی صد برابر کوچک‌تر از نظر جرم و اندازه.
این دنیاهای تنها چگونه قمر می‌سازند؟
برای پاسخ به این سوال، تیمی از محققان به رهبری بلیندا دامیان، اخترفیزیکدان دانشگاه سنت اندروز، مشاهدات جیمز وب را به کار گرفتند. آنها ترکیبات دیسک هشت سیاره سرگردان در سحابی شکارچی را بررسی کردند. نتایج، شواهدی از وجود هیدروکربن و دانه‌های سیلیکات را نشان داد که علائم رشد و تبلور غبار در آنها دیده می‌شد.
- جیمز وب قمر جدید اورانوس را کشف کرد
- تلسکوپ فضایی جیمز وب تا کجای کیهان را می‌بیند؟ پاسخ، دانشمندان را شگفت‌زده کرد
- اخترشناسان در دورترین کهکشان شناخته شده، اکسیژن پیدا کردند
- بزرگترین راز کیهان تغییر می‌کند؛ آیا پایان جهان نزدیک است؟
این فرایند دقیقا مشابه چیزی است که در منظومه‌های سیاره‌ای در حال شکل‌گیری اطراف یک ستاره جوان رخ می‌دهد. این اکتشافات نشان می‌دهد که بلوک‌های سازنده سیارات حتی در اطراف اجرامی که کمی بزرگ‌تر از مشتری هستند و به تنهایی در فضا حرکت می‌کنند نیز یافت می‌شود. بنابراین، شکل‌گیری منظومه‌های سیاره‌ای ممکن است منحصر به ستاره‌ها نباشد.