گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
بررسی‌های اخترشناسان نشان می‌دهد که ما تنها نیستیم و حداقل یک تمدن بیگانه پیشرفته در کهکشان راه شیری حضور دارد. پس چرا تاکنون هیچ ارتباطی بین انسان و موجودات فضایی برقرار نشده است؟
برخی افراد تصور می‌کنند که ما در جهان هستی تنها هستیم و هیچ موجود هوشمند دیگری وجود ندارد. برای اثبات ادعای خود نیز عدم مشاهده کوچکترین نشانه از موجودات بیگانه را مطرح می‌کنند. گرچه به‌باور دانشمندان حضور دست کم یک تمدن پیشرفته دیگر در کهکشان راه شیری قطعی است.
امکان ارتباط با یک تمدن پیشرفته بیگانه در کهکشان راه شیری
در سال ۱۹۶۱ یک دانشمند آمریکایی به‌نام فرانک دریک فرمول خاصی را برای محاسبه تعداد تمدن‌های هوشمند موجود در یک کهکشان ارائه کرد. در دهه‌های گذشته پاسخ‌های مختلفی به معادله دریک داده شده است. البته که قرار دادن مقادیر درست در معادله دریک تاثیر بسیار زیادی در نتیجه نهایی دارد.
در این معادله ما باید در رابطه با موارد مهمی مثل نرخ تشکیل ستاره در یک کهکشان، نسبت ستاره‌هایی که دارای سیاره هستند، تعداد سیاره‌های پشتیبان حیات در هر سامانه خورشیدی، طول عمر یک تمدن دارای توانایی ارسال سیگنال و … اطلاعات داشته باشیم.
با نگاهی به اخبار نجوم می‌توان متوجه شد در سال‌های اخیر اطلاعات بسیار زیادی در رابطه با جهان هستی و کهکشان راه شیری به‌دست آورده‌ایم. همین هم باعث شده که دو دانشمند آمریکایی با داده‌های جدید پاسخ متفاوتی را به معادله دریک بدهند.
تردیدی وجود ندارد که در بسیاری از سیاره‌های کهکشان راه شیری حیات در اشکال اولیه و یا به‌صورت پوشش گیاهی وجود دارد. مسئله مهم یک تمدن پیشرفته بیگانه در کهکشان راه شیری است که بتواند امواج رادیویی را دریافت کرده یا آنها را ارسال کند. داده‌ها نشان می‌دهند که باید حداقل یک تمدن هوشمند دیگر نیز در کهکشان ما وجود داشته باشد.
از نظر دانشمندان احتمال وجود موجودات فضایی در کهکشان راه شیری تنها ۰.۵ درصد است. هرچند همین میزان نیز به تعداد بالایی در کهکشان منجر می‌شود. مسئله دیگر حضور همزمان این تمدن با تمدن پیشرفته انسانی است. کره زمین ۴.۵ میلیارد سال عمر دارد و تنها در ۶۰۰ میلیون سال اخیر میزبان حیات بوده است. همچنین انسان مدرن ۳۰۰ هزار سال پیش روی زمین پدید آمد. عمر پیشرفت‌های چشمگیر ما در فضا نیز حتی به ۱۰۰ سال نمی‌رسد.
- کشف جمجمه‌ای بدون دهان و با شش حفره در بلغارستان؛ نشانه از موجودات فضایی در زمین
- موجودات فضایی سیلیکونی؛ وقتی فضایی‌ها از جنس گوشت و خون نیستند
- وقتی تسلا فکر می‌کرد پیام موجودات فضایی را دریافت کرده است
در چنین حالتی بسیار سخت است بتوان تمدنی را پیدا کرد که از نظر تمدنی تقریبا هم‌سطح انسان باشد. به همین خاطر تعداد تمدن‌های موجود که می‌توانیم با آنها ارتباط داشته باشیم پایین آمده است. به‌باور دانشمندان اگر ما فقط تنها تمدن موجود در جهان هستی باشیم، باید احتمال پدید آمدن حیات در جهان هستی یک در ۱۰ ترلیون باشد. مقداری که با توجه به مشاهدات محدود انسان و کشف سیاره‌های مشابه زمین منطقی به‌نظر نمی‌رسد.
چرایی عدم ارتباطات با موجودات فضایی
دوباره به همان سوال مهم همیشگی برمی‌گردیم. اگر موجودات فضایی پیشرفته در جهان وجود دارند، پس چرا ما حتی کوچکترین نشانه‌ای از آنها دریافت نکرده‌ایم؟ بیایید تصور کنیم که تخمین دانشمندان درست است و یک تمدن پیشرفته بیگانه در کهکشان راه شیری وجود دارد.
اگر این تمدن در آنسوی کهکشان قرار داشته باشد، فاصله آنها با زمین به ۱۰۰ هزار سال نوری می‌رسد. تصور کنید آنها بتوانند با سرعتی نزدیک به ۹۰ درصد سرعت نور حرکت کنند. موجودات بیگانه باید حداقل ۱۲۰ هزار سال در راه باشند تا به زمین برسند. گرچه این مدت برای مسافران سفینه احتمالا فقط چند هزار سال طول خواهد کشید.
حتی سیگنال‌های ارسالی از آنها نیز ۱۰۰ هزار سال طول می‌کشد تا به زمین برسد. آیا ما در ۱۰۰ هزار سال گذشته سیگنال‌های دریافتی از فضا را بررسی کرده‌ایم؟ خیر، کنجکاوی‌های فضایی بشر به ۱۰۰ سال نیز نمی‌رسند. در واقع مسئله اصلی کوتاه بودن عمر انسان و قابل مقایسه نبودن این عمر کوتاه با مقیاس کیهانی است. فاصله‌ها در جهان آنقدر زیاد هستند که احتمال ارتباط بین موجودات هوشمند را عملا از بین می‌برند.
البته نمی‌توان به‌طور کامل از دیدن موجودات فضایی قطع امید کرد. شاید آنها بتوانند از تونل‌های کیهانی یا ساختارهای ناشناخته جهان برای سفر به فاصله‌های دور استفاده کنند.