گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
نیروی دریایی روسیه با بهره‌گیری از زیردریایی‌های اتمی و موشک‌های ساحلی، استراتژی دفاعی قدرتمندی را برای حفاظت از آب‌های خود پیاده کرده است. این رویکرد، دریای روسیه را برای ناتو به یک منطقه غیرقابل دسترس تبدیل می‌کند.
مسکو با تقویت توانایی‌های دریایی خود، مسیرهای کشتیرانی حیاتی‌اش را تضمین می‌کند. این استراتژی، بر توانمندی‌های پنهان زیردریایی‌ها و پوشش موشک‌های ساحلی تکیه دارد.
زیردریایی‌های اتمی و دیزلی؛ بازوان قدرتمند نیروی دریایی روسیه
نیروی دریایی روسیه برای حفاظت از مسیرهای دریایی به ناوگان زیردریایی‌ها، از جمله کلاس‌های یاسن-ام (Yasen-M) و وارشاویانکا (Varshavyanka) متکی است. برخی از این زیردریایی‌ها در طرطوس سوریه مستقر بوده و به موشک‌های کروز کالیبر (Kalibr) با برد ۲ هزار کیلومتر مجهز هستند. زیردریایی‌های اتمی ناوگان شمالی نیز بازدارندگی را تقویت می‌کنند. پنهان‌کاری این واحدها چالشی برای نیروهای نظامی متخاصم است.
موشک‌های ساحلی؛ خلق مناطق ممنوعه (A2/AD) در دریای روسیه
روسیه در کنار زیردریایی‌ها، شبکه‌ای گسترده از سامانه‌های موشکی ساحلی مستقر کرده است. در کریمه و شرق مدیترانه، دفاع هوایی اس-۳۰۰ (S-300) و اس-۴۰۰ (S-400)، سامانه‌های باستیون (Bastion) و بال (Bal) و واحدهای پانتسیر (Pantsir) مستقرند. این سکوها مناطق ممنوعه (A2/AD) ایجاد می‌کنند. بال تا ۱۲۰ کیلومتری از مواضع پنهان هدف قرار می‌دهد و باستیون با موشک‌های اونیکس (Oniks) تهدیدی برای کشتی‌های جنگی خارج از سواحل است. این سامانه‌ها لایه‌های حفاظتی برای جلوگیری از دسترسی دشمن ایجاد می‌کنند.
حفاظت از مسیرهای حیاتی و چالش ناتو
نیروی دریایی روسیه با ناوگان زیردریایی و سامانه‌های موشکی ساحلی، مسیرهای دریایی حیاتی را محافظت می‌کند. این دارایی‌ها در دریای سیاه و شرق مدیترانه، خطوط تدارکاتی به سوریه و پایگاه‌هایی مانند سواستوپل را پوشش می‌دهند. در قطب شمال، زیردریایی‌های هسته‌ای و دفاع ساحلی مسیر دریایی شمالی را حفظ می‌کنند. این اقدامات، توانایی ناتو برای فعالیت آزادانه در این آب‌ها را به چالش می‌کشد.
