جدیدترین جنگندههای روسیه، ستون فقرات نیروی هوایی این کشور را تشکیل میدهند. این هواپیماها ترکیبی از فناوریهای پیشرفته و مدلهای ارتقاء یافته هستند.
صنعت هوانوردی روسیه با میراث شوروی، توانایی طراحی و تولید جنگندههای پیشرفتهای در مقیاس بالا را دارد. در سالهای اخیر، جتهای سوخو و میگ با ارتقاء قابل توجهی به ناوگان هوایی روسیه اضافه شدهاند.
سوخو سو-۵۷ فلن (Sukhoi Su-57 Felon)
سوخو سو-۵۷ (لقب ناتو: Felon)، که در سال ۲۰۱۰ اولین پرواز خود را انجام داد، جدیدترین و پیشرفتهترین جنگنده پنهانکار نسل پنجم در ناوگان هوایی روسیه است. این جت با ویژگیهایی چون بالههای دم زاویهدار، محفظه تسلیحات داخلی، بدنه یکپارچه و مواد جاذب رادار طراحی شده تا رقیبی برای جتهای F-22 رپتور و F-35 لایتنینگ II آمریکا باشد. سو-۵۷ از رادار پیشرفته N036 Byelka AESA بهره میبرد، اما موتورهای Saturn AL-41F1 آن موقتی بوده و انتظار میرود با موتورهای قدرتمندتر Izdeliye 30 جایگزین شوند. باوجود پیشرفتها، کارشناسان درباره میزان پنهانکاری آن ابهاماتی دارند و تنها حدود ۲۴ فروند از آن در خدمت است.
سوخو سو-۳۵ فلنکر (Sukhoi Su-35 Flanker)
سوخو سو-۳۵، معرفی شده در سال ۲۰۰۷، مدرنترین مدل از خانواده سوخو سو-۲۷ فلنکر است که به عنوان جنگندهای “نسل ۴++” طبقهبندی میشود. این جت به دلیل مانورپذیری فوقالعادهاش شناخته شده و با موتورهای دوقلوی Saturn AL-41F1S قادر به دستیابی به سرعت حدود ۲.۲۵ ماخ است. سو-۳۵ مجهز به رادار Irbis-E PESA با برد شناسایی ۳۵۰ تا ۴۰۰ کیلومتر بوده و میتواند طیف کاملی از موشکهای هوا به هوا، از جمله R-73، R-77 و R-37M را حمل کند. بیش از ۱۰۰ فروند از این جتها در حال خدمت فعال هستند و ستون فقرات ناوگان جنگنده روسیه را تشکیل میدهند.
سوخو سو-۳۰ (Sukhoi Su-30)
اگرچه سوخو سو-۳۰ یکی از اولین نسخههای خانواده فلنکر است، اما با برنامههای مدرنسازی متعدد، به مدلهای پیشرفتهای چون SM و SM2 در دهه ۲۰۲۰ ارتقاء یافته است. این جنگنده دارای کابین دو سرنشینه برای خلبان و افسر سیستم تسلیحات است که آن را برای مأموریتهای طولانی مناسب میکند. سو-۳۰ به عنوان یک جنگنده چندمنظوره واقعی طراحی شده و با موتورهای دوقلوی AL-31FP به سرعت ۱.۷۵ ماخ و برد عملیاتی تا ۳۰۰۰ کیلومتر میرسد. مدلهای جدیدتر SM2 از رادار Irbis-E بهره میبرند که قابلیت شناسایی اهداف هوایی بزرگ را تا ۴۰۰ کیلومتر دارد. سو-۳۰ به دلیل قابلیتهایش به صورت گسترده به کشورهای دیگر صادر میشود.
سوخو سو-۳۴ فولبک (Sukhoi Su-34 Fullback)
سوخو سو-۳۴ که ناتو آن را Fullback مینامد، بمبافکن تاکتیکی اصلی نیروی هوایی روسیه است که از سال ۲۰۱۴ وارد خدمت شد. این جنگنده ترکیبی از بدنه فلنکر و کابین خلبان کنار هم سو-۲۴ و توپولف Tu-22 را ارائه میدهد. دماغه “اردکی” شکل و دم کشیدهاش، ظاهری خاص به آن بخشیده است. با اینکه سو-۳۴ میتواند در نبردهای هوایی با موشکهای R-77 و R-73 شرکت کند، اما نقش اصلی آن مأموریتهای ضربتی است. این جنگنده قادر به حمل طیف وسیعی از تسلیحات، از جمله موشکهای هوا به سطح، ضد کشتی و ضد رادار بر روی ۱۲ نقطه سخت است. سو-۳۴ با وزن خالی ۲۲.۵ تن، سنگینترین جنگنده روسی محسوب میشود و فضای داخلی آن امکان راحتی خلبانان در مأموریتهای طولانی را فراهم میکند.
میگ-۳۵ فولکروم (Mikoyan & Gurevich MiG-35 Fulcrum)
میگ-۳۵ محصول دفتر طراحی میگویان و گورویچ، با هدف احیای علاقه بینالمللی به میگ-۲۹ فولکروم قدیمی توسعه یافت. این مدرنترین نسخه در سال ۲۰۱۷ در نمایشگاه هوایی مسکو رونمایی شد و فناوریهای جدیدی از جمله رادار Zhuk-ME PESA (و Zhuk-AE AESA به عنوان گزینه ارتقا، اولین رادار AESA روسیه) و موتورهای RD-33MK را به همراه دارد. موتورهای RD-33MK، هفت درصد نیروی رانش بیشتری نسبت به نسخههای اصلی تولید میکنند و میگ-۳۵ را به سرعت ۲.۲۵ ماخ و برد عملیاتی تا ۲۰۰۰ کیلومتر میرسانند. این جنگنده توانایی کامل چندمنظوره را ارائه میدهد، اما به دلیل عدم موفقیت در جذب سفارشات صادراتی، تنها ۶ فروند از آن در خدمت فعال نیروی هوایی روسیه هستند.
گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 










