گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
کشف تازه‌ای در نمونه‌های آپولو ۱۷ نشان می‌دهد ترکیبات گوگردی ماه با آنچه در زمین می‌شناسیم کاملاً متفاوت است. این یافته پس از ۵۰ سال، دیدگاه‌های پیشین درباره تشکیل قمر زمین را به چالش می‌کشد.
بر اساس مطالعه‌ای جدید از دانشگاه براون، دانشمندان با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته‌ای که در گذشته در دسترس نبودند، نتایج غافلگیرکننده‌ای از نمونه‌های آپولو ۱۷ به دست آوردند. یافته‌ها نشان می‌دهد منشاء ترکیبات گوگردی ماه احتمالاً با فرضیات پیشین درباره تشکیل قمر زمین متفاوت است و نیازمند بازنگری است.
- مأموریت تاریخی آرتمیس ۲ ناسا؛ فقط ۵ ماه دیگر تا بازگشت انسان به ماه
- تصویر فضانوردان آپولو از مدار زمین که حضور یوفوها را ثابت می‌کند!
رازهای ۵۰ ساله نمونه‌های ماه فاش شد
بیش از ۲ هزار نمونه از سنگ‌ها و غبار کره ماه که در ماموریت آپولو ۱۷ (۱۹۷۲) جمع‌آوری شده بودند، طی دهه‌ها در انتظار فناوری‌های پیشرفته‌تر نگهداری می‌شدند. اخیراً، تیمی به سرپرستی دکتر جیمز دبلیو. داتین سوم از دانشگاه براون، با به‌کارگیری روش طیف‌سنجی جرمی یون ثانویه (SIMS) که در آن زمان در دسترس نبود، به تحلیل این نمونه‌ها پرداختند.
ترکیبات گوگردی ماه و زمین: تفاوت از آنچه تصور می‌شد
برخلاف انتظار که ترکیبات گوگردی ماه مانند ایزوتوپ‌های اکسیژن آن، مشابه زمین باشند، بررسی‌های دکتر داتین نتایج متفاوتی نشان داد. تحلیل مواد آتشفشانی دره «تاروس-لیترو» ماه، مقادیر بسیار کمی از ایزوتوپ گوگرد-۳۳ را آشکار کرد که با نسبت‌های زمینی کاملاً متفاوت است. این یافته‌ها حاکی از آن است که گوگرد ماه احتمالاً در مراحل اولیه شکل‌گیری آن، یا از طریق فرآیندهای شیمیایی خاصی تشکیل شده. این تفاوت فرضیه برخورد زمین با «تیا» را تحت‌تاثیر قرار داده و ممکن است نشانه‌ای از امضای گوگردی «تیا» باشد. امید می‌رود تحقیقات آتی بر روی ایزوتوپ‌های گوگردی مریخ، به حل این معما کمک کند.