گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
ناسا این هفته ماهواره‌های دوقلوی ESCAPADE را پرتاب می‌کند تا راز از دست رفتن اتمسفر مریخ را فاش کند. این ماموریت، درک ما را از تبدیل سیاره سرخ به یک بیابان یخ‌زده، متحول خواهد کرد.
شواهد زمین‌شناختی نشان می‌دهد که مریخ زمانی دارای آب مایع و اتمسفر غلیظ‌تری بود. اما حدود ۴ میلیارد سال پیش، میدان مغناطیسی این سیاره شروع به محو شدن کرد و آن را در برابر بادهای خورشیدی بی‌دفاع گذاشت.
نگاهی سه‌بعدی به اتمسفر مریخ
ماموریت ESCAPADE، اولین ماموریت دوقلوی ناسا به سیاره‌ای دیگر است. این ماهواره‌ها که با نام‌های بلو و گلد شناخته می‌شوند، ۹ نوامبر با موشک نیو گلن (New Glenn) شرکت بلو اوریجین (Blue Origin) از پایگاه کیپ کاناورال فلوریدا پرتاب خواهند شد.
ماموریت ۸۰ میلیون دلاری ESCAPADE با هدف ایجاد دیدی سه‌بعدی از چگونگی انرژی گرفتن و از دست رفتن هوای مریخ تحت تأثیر باد خورشیدی برنامه‌ریزی شده است. رابرت لیلیس، سرپرست تیم ESCAPADE، این قابلیت را به «دید استریو» تشبیه می‌کند که امکان مشاهده همزمان از دو نقطه مختلف را فراهم می‌آورد.
راز گمشدن اتمسفر مریخ چه بود؟
مدارگردها و مأموریت‌های پیشین ناسا از جمله Mars Global Surveyor، MAVEN و Emirates Mars Mission Hope نشان داده‌اند که کره مریخ میدان مغناطیسی جهانی ندارد، اما دارای «حباب‌های» مغناطیسی موضعی در پوسته‌اش است. پیش از این، محققان با تنها یک فضاپیما در مدار، محدود به مشاهده یک منطقه در زمان‌های مختلف بودند.
با این حال، ماهواره‌های ESCAPADE قادر خواهند بود تغییرات این مناطق را در بازه‌های زمانی کوتاه، از ۲ تا ۳۰ دقیقه، رصد کنند. این ویژگی امکان اندازه‌گیری‌هایی را فراهم می‌کند که پیش از این هرگز ممکن نبود و به شناخت دقیق‌تر این سیستم دینامیک کمک خواهد کرد.
این ماهواره‌ها در سپتامبر ۲۰۲۷ به مریخ می‌رسند و پس از حدود ۷ ماه تنظیم مدار، ۶ ماه را به‌صورت مشترک و سپس ۵ ماه را در مدارهای جداگانه به مشاهدات علمی می‌پردازند تا نقشه‌ای سه‌بعدی از جریان انرژی و ماده بین مریخ و باد خورشیدی تهیه کنند.
فراتر از اتمسفر: تأثیرات بر آینده اکتشافات فضایی
در طول ۱۱ ماه عملیات علمی، ESCAPADE سه سوال کلیدی را بررسی خواهد کرد: چگونگی شکل‌گیری حباب مغناطیسی مریخ، نحوه تعامل انرژی خورشیدی با آن، و تأثیر این تعامل بر جریان ذرات به داخل و خارج از اتمسفر مریخ.
هر یک از این کاوشگرها، به اندازه یک دستگاه کپی، مجموعه‌ای از ابزارهای یکسان را حمل می‌کنند: تحلیل‌گرهای الکترواستاتیک برای شناسایی ذرات باردار فرار از مریخ، مگنومتر برای ردیابی میدان‌های مغناطیسی، حسگرهای پلاسما برای بررسی خواص پلاسما، و دوربین‌های دانشجو-ساخته برای ثبت تصاویر از مریخ و حتی شفق‌های سبز مرموز آن.
- قمر یخی زحل ممکن است میزبان اقیانوسی پایدار و مناسب برای حیات باشد
- یک دانشمند تکذیب کرد: دنباله‌دار میان‌ستاره‌ای 3I/ATLAS تغییر رنگ نداده است
- مطالعه جدید ثابت کرد: انبساط جهان در حال کند شدن است
- فاجعه در فضا: ۳ فضانورد چینی پس از برخورد زباله فضایی سرگردان شدند
ماموریت ESCAPADE یک مسیر جدید و هوشمندانه را نیز برای رسیدن به مریخ آزمایش می‌کند. این فضاپیما ابتدا به نقطه‌ای لاگرانژ (Lagrange point) بین زمین و خورشید رفته و پس از حدود یک سال، در سال ۲۰۲۶ به سمت مریخ پرتاب می‌شود. این مسیر انعطاف‌پذیرتر می‌تواند وابستگی مأموریت‌های آینده را به پنجره‌های پرتابی محدود (هر دو سال یک‌بار) کاهش دهد.
درک نحوه تعامل تابش خورشیدی با یونوسفر مریخ برای اکتشافات آینده نیز حیاتی است؛ زیرا امواج رادیویی می‌توانند از یونوسفر منعکس شوند. نتایج این ماموریت حتی می‌تواند به کشف آب مایع در زیر سطح مریخ نیز کمک کند، سوالی کلیدی برای سکونت انسان در آینده.