گجت نیوز آخرین اخبار تکنولوژی، علم و خودرو 
آیا یک زیردریایی دیزلی ۱۰۰ میلیون دلاری می‌تواند یک ناو هواپیمابر هسته‌ای ۶ میلیارد دلاری آمریکا را در رزمایش به چالش بکشد؟ رویدادی شگفت‌انگیز که قدرت پنهان تکنولوژی‌های نوین را آشکار کرد.
واقعه غافلگیری ناوگان آمریکا توسط زیردریایی HSMS Gotland در سال ۲۰۰۵، نیروی دریایی آمریکا را با واقعیتی تلخ روبرو ساخت. این زیردریایی سوئدی با قابلیت‌های پنهان‌کاری پیشرفته خود، توانست بارها از لایه‌های دفاعی پیچیده ناوگان آمریکایی عبور کند. این اتفاق سوالات جدی درباره کارآمدی راهبردهای دفاعی موجود در برابر تهدیدات زیردریایی را مطرح کرد و به بحث‌های گسترده‌ای در محافل نظامی دامن زد.
چگونه زیردریایی سوئدی از دفاع ناو آمریکایی عبور کرد؟
موفقیت HSMS Gotland در غرق کردن مجازی ناو هواپیمابر هسته‌ای USS Ronald Reagan، موجی از نگرانی را در نیروی دریایی ایالات متحده ایجاد کرد. این زیردریایی ۱۶۰۰ تنی در طول دو سال بازی‌های جنگی، بارها توانست از لایه‌های پیچیده دفاع ضد زیردریایی یک گروه رزمی کامل عبور کند و عملا ناو هواپیمابر آمریکایی را غرق کند. نیروی دریایی آمریکا به قدری تحت تاثیر قرار گرفت که HSMS Gotland را به مدت دو سال اجاره کرد تا اسرار پنهان‌کاری آن را کشف کند.
بر خلاف انتظار که چنین موفقیتی تنها از یک زیردریایی تهاجمی هسته‌ای پیشرفته با قیمت ۶ میلیارد دلار بر می‌آید، Gotland یک زیردریایی دیزلی ۱۰۰ میلیون دلاری بود. راز اصلی آن، موتورهای استرلینگ (Stirling engines) است که به‌عنوان سیستم نیروی مستقل از هوا (AIP: Air Independent Power) طبقه‌بندی می‌شود. این فناوری به Gotland امکان می‌دهد هفته‌ها به‌جای چند روز در زیر آب بماند. موتور استرلینگ با استفاده از آب دریا برای خنک‌سازی و دیزل به‌عنوان منبع حرارت، بسیار بی‌صدا عمل می‌کند؛ حتی پمپ‌های خنک‌کننده در زیردریایی‌های هسته‌ای پر سر و صداتر هستند. استفاده از مواد جاذب رادار و سایر فناوری‌های پنهان‌کارانه نیز در این موفقیت نقش داشت.
احیای زیردریایی‌های دیزل-الکتریک پیشرفته
با از رده خارج شدن USS Dolphin در ۱۵ ژانویه ۲۰۰۷، نیروی دریایی آمریکا به‌طور کامل به زیردریایی‌های هسته‌ای روی آورد. در آن زمان، این تصمیم منطقی به‌نظر می‌رسید، چرا که تصور می‌شد زیردریایی‌های دیزلی شانسی در برابر اقدامات ضد زیردریایی مدرن ندارند. اما زیردریایی‌های کلاس Gotland سوئد ثابت کردند که زیردریایی‌های دیزلی هنوز جایگاه خود را از دست نداده‌اند و می‌توان آنها را بازطراحی کرد.
- زیردریایی گمشده نازی‌ها در اعماق اقیانوس پیدا شد؛ آیا هیتلر واقعا به آمریکای جنوبی گریخت؟
- قدرت‌نمایی جدید در زیر آب؛ زیردریایی اتمی ماساچوست آماده پیوستن به ناوگان آمریکا شد
- سلاح مخفی جدید بریتانیا؛ ساعتی که زیردریایی‌ها را «نامرئی» می‌کند
- روسیه زیردریایی هسته‌ای خاباروفسک را به آب انداخت
کشورهای دیگری مانند چین، ژاپن، روسیه، آلمان و هند نیز آینده روشنی برای زیردریایی‌های دیزل-الکتریک AIP می‌بینند. تخمین زده می‌شود که چین ۴۸ زیردریایی دیزل-الکتریک دارد که ۲۱ فروند از آنها مجهز به فناوری AIP هستند. در حالی که زیردریایی‌های هسته‌ای پیشرفته‌تر هستند، نسل جدید قایق‌های AIP از نظر ساخت و عملیات مقرون‌به‌صرفه‌ترند. به‌عنوان مثال، یک زیردریایی بزرگ AIP «فرا اقیانوسی» حدود ۱.۱ میلیارد دلار هزینه دارد، در حالی که قیمت یک زیردریایی کلاس Virginia در حال حاضر به حدود ۴ میلیارد دلار می‌رسد. Gotland در سال ۱۹۹۵ با هزینه حدود ۱۰۰ میلیون دلار (معادل ۲۱۳ میلیون دلار امروز) وارد خدمت شد؛ مبلغی ناچیز برای یک زیردریایی که یک ناو آمریکایی را غرق کرد!